نشستن طولانی مدت

«همه گروه‌های سنی در طول روز و زمان‌هایی که بیدار هستند باید بعد از نیم‌ساعت نشستن، بلند شوند و کمی تحرک داشته باشند. به طور کلی اگر زمان نشستن به دو یا سه ساعت برسد، به سلامتی و جسم افراد آسیب وارد می‌کند. فعالیت ۱۵۰ دقیقه‌ای برای بزرگسالان بالای ۱۸ سال است. برای گروه‌های سنی پایین‌تر توصیه می‌شود که حداقل فعالیت فیزیکی روزانه یک ساعت باشد.»

عدم فعالیت بدنی کافی و نشستن طولانی‌مدت باعث ضعف عضلات شکم و کمر می‌شود که در نتیجه می‌تواند به گودی کمر منجر شود.

دکتر مجید حیدریان، فوق تخصص درد و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با تاکید بر اینکه برخی افراد دیسک، سیاتیک یا تنگی کانال ندارند، ولی بدلیل زیاد تشیتن، دردی شبیه به درد سیاتیک به سراغ شان می‌آید، می‌افزاید: این درد ناشی از فشار آمدن به عضله‌ای در عمق ناحیه باسن است که وقتی این عضله بر اثر نشستن طولانی دچار گرفتگی می‌شود، دردی شبیه سیاتیک می‌دهد. درمان این درد از طریق دارو، فیزیوترابی یا تزریق در این عضله است.

بنابر بررسی‌های محققان دانشگاه کالج‌لندن، هر نوع فعالیتی که ضربان قلب و سرعت تنفس‌تان را حتی به مدت ۱ یا ۲ دقیقه افزایش دهد، از خطر ابتلا به سکته قلبی و مغزی می‌کاهد.

گروهی از پژوهشگران طی مطالعه‌ای که در آن نتایج ۱۳ مطالعه قبلی را بررسی کرده‌اند، دریافتند کسانی که روزانه بیش از ۸ ساعت می‌نشینند و تحرک کمی دارند، خطر مرگی مانند سیگاری‌ها تهدیدشان می‌کند.

نویسنده یک مطالعه تازه و گسترده می‌گوید ورزش روزانه به مدت ۳۰ دقیقه برای مقابله با مشکلات سلامت ناشی از نشستن طولانی مدت کافی نیست.

در مطالعه‌ای که بیش از ۳۷۰۰ مرد و زن برای بررسی همین موضوع در فنلاند شرکت داشتند، مشخص شد بسیاری از آنان نیم‌ساعت به‌ طور وظیفه‌شناسانه ورزش می‌کردند اما پس از آن تقریبا بدون توقف، ۱۰، ۱۱ یا حتی ۱۲ ساعت دیگر در روز می‌نشستند. نتایج این بررسی نشان داد قند خون، کلسترول و چربی همگی آنان بالا بود.

نشستن طولانی خطر مرگ را افزایش می‌دهد و زمینه‌ساز شماری از بیماری‌ها از جمله آلزایمر، دیابت نوع دو، افسردگی، استرس و لخته شدن خون در عروق پا است.

به گفته محققان، ایستادن و حرکت به اطراف به طور طبیعی ماهیچه‌ها را فعال می‌کند و جریان خون را در مقایسه با نشستن مداوم افزایش می‌دهد و این به نوبه خود متابولیسم گلوکز و چربی را بهبود می‌بخشد.

مطالعات نشان می‌دهند که نشستن طولانی مدت با افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی، دیابت نوع دو و سایر اختلالات سوخت و سازی ارتباط دارند.

بدن انسان برای نشستن طولانی مدت بر روی یک جا طراحی نشده است. با این وجود، این روزها تعداد زیادی از اشتغال‌ها به کار با کامپیوتر و نشستن پشت میز محدود می‌شوند. بیش از 6 ساعت پشت میزنشینی در روز می‌تواند عوارض بسیار خطرناکی برای بدن داشته باشد. این عوارض عمدتا تا سن سی‌وپنج سالگی بروز پیدا نمی‌کنند و پس از چهل یا چهل‌وپنج سالگی است که به طرزی محسوس خود را در بدن نشان خواهند داد.