پایتخت پایکرسی می شود!

پایتخت پایکرسی می شود!

در پی مرتفع نشدن مشکلات کشور با کارهایی نظیر تعویض وزرا و وعده افشاگری و سفرهای استانی، آقای جهرمی وزیر کار و امور اجتماعی دولت دکتر احمدی‌نژاد، بار دیگر از بررسی طرح انتقال پایتخت از تهران به سایر شهر‌های ایران در جهت کاهش مشکلات کشور خبر داد.

در همین راستا، مراحل انتقال سیستماتیک پایتخت در پانزده مرحله به اطلاع عموم می رسد.

1- دولت همچون چهل سال گذشته، باز هم طرح انتقال پایتخت را بررسی می کند اما هیچ اقدامی در این خصوص صورت نمی گیرد.

2- رئیس محترم دولت، به روال اکثر تصمیم های قاطع و ضربتی خود، یک شب بین ساعت 11 تا یکِ شب، اعلام می کند که از فردا پایتخت عوض می شود. فردا، اندکی قبل از شروع ساعات اداری، معلوم می شود که هنوز معلوم نشده پایتخت جدید کجاست. رئیس دولت با اعتماد به نفس و در عرض چند دقیقه پایتخت جدید را با تکنیک "یا شانس و یا اقبال" معین می کند.

3- در کسری از ثانیه راه های خروجی تهران و راه های ورودی پایکُرسی (نام جدید پایتخت!) تبدیل به صحرای محشر می شود. هزاران نفر بر اثر کمبود مواد غذایی، آب و هوا(!) در این بین له و لورده می شوند.

4- تا پیش از رسیدن اهالی تهران به پایکرسی، بروبچ ستادهای انتخاباتی یک آقایی، با میلیاردها تومان پولی که از راه های حلالی مثل بالا و پایین رفتن 60 درصدی تعرفه واردات موبایل اندوخته اند، تمام زمین های منطقه پایکرسی جدید تا شعاع 20 کیلومتری را خریده و بین خودشان تقسیم می کنند و پس از رسیدن مهاجران جدید، به قیمت زمین های تهران به آنها می فروشند.

5- مهاجران جدید، پس از استقرار متوجه می شوند که از آب و برق و گاز و تلفن وپوشش رادیو و تلویزیون و موبایل در پایکرسی خبری نیست. اعتراض ها بالا می گیرد.

6- رئیس جمهور محترم و هیات وزیران به پایکرسی وارد می شوند. رئیس جمهور در جمع مردم معترض حاضر شده و از آنها به خاطر حمایت های بی دریغشان تشکر می کند. بعد با  چشمهای اشکبار اعلام می کند که خودش را شایسته این همه لطف خدا و مردم نمی داند و با آنها پیمان می بندد که تا آخرین قطره خون خودش و دیگران، بر سر احقاق حقوق مسلم آنها در بوشهر بایستد. واحدهای سیار تلویزیون با صداگذاری های مناسب، از اجتماع تاریخی مردم پایکرسی در حمایت از رئیس جمهور، گزارشهای جذابی تهیه می کنند!

7- پس از گذشت چند روز و بر اثر کمبود مواد غذایی، آب آشامیدنی و امکانات بهداشتی، امراض خطرناک در بین مردم پایکرسی آغاز می شود. بحران در پایکرسی بالا می گیرد. با ورود ده هزار نیروی طرح ارتقای امنیت پایکرسی، بحران "اعمال قانون"(!) و خروج از پایکرسی ممنوع اعلام می شود.

8- رئیس جمهور محترم که در حال سرکشی به پروژهای عمرانی خانه سازی در آمریکای جنوبی است، آمریکا را به ایجاد ناامنی در پایکرسی ایران متهم کرده و به تلافی این کار نه فقط هولوکاست بلکه وقوع جنگ جهانی دوم را هم مشکوک اعلام می کند!

9- شبکه های ماهواره ای به نقل از منابع مطلشان اعلام می کنند که با تمام شدن گیاهان منطقه پایکرسی، اهالی آنجا به خوردن یکدیگر مشغول شده اند. اندکی بعد در پی خورده شدن کلیه منابع مطلع آنها، هرگونه ارتباط با آنجا قطع می شود. با پخش تصاویر گل و بلبل و زنبور عسل از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران برای مسئولان که همگی در تهران زندگی می کنند، مشخص می شود که اوضاع جدا بحرانی است.

10- شماری از مسئولان ارشد دولتی در دوره های پیشین ، متهم و دستگیر می شوند. سه روز بعد با فشار قوه قضائیه همه آنها آزاد می شوند.

11- رئیس جمهور در بدو ورود به ایران اعلام می کند که به زودی خبر خوشی را به ملت ایران می دهد.رسانه ها شمارش معکوس را برای اعلام خبر خوش اعلام می کنند.

12- سرانجام همزمان با یکی از اعیاد، رئیس جمهور محترم به عنوان عیدی به ملت ایران، اعلام می کند که برای رفاه حال عموم و نشان دادن اوجِ حسن نیت و مهرورزی و خدمت به بندگان خدایِ دولت، مجددا تهران به عنوان پایتخت اعلام می شود.

13- سه روز پس از اعلام این خبر، چاپاری از تهران به پایکرسی جدید رسیده و این خبر را اعلام می کند. بلافاصله راه های خروجی پایکرسی قدیم و راه های ورودی تهران غلغله می شود. مجددا هزاران نفر بر اثر کمبود مواد غذایی، آب و هوا(!) در این بین له و لورده می شوند.

14- مهاجران جدید، که قبلا خانه و کاشانه خود در تهران را به ثمن بخس فروخته بودند پس از ورود به تهران مجبور می شوند مجددا از اعضای ستاد انتخاباتی یک آقایی خانه های خود را به هفت برابر قیمت بخرند.

15- پس از دوسال و با خروج 20 میلیارد دلار از صندوق ذخیره ارزی به خاطر تغییر پایتخت و تلفات انسانی قابل توجه و سودِ قابل توجه تر برای اعضای ستاد انتخابات یک آقایی، سرانجام تهران پایتخت ایران اعلام شده و برگ زرین دیگری بر خدمات و افتخارات دولت افزوده می شود. 

مجلس تحسین برانگیز!
سرانجام عمر مجلس هفتم هم به سر رسید و کماکان کلاغه به خونه ش نرسید. که البته نرسیدن کلاغ مزبور به خانه اش برای مردم عاقل طبیعی بوده و تکرار مکررات است. اما اینکه آقای حداد عادل در نماز جمعه تهران با افتخار اعلام کرد که "در این چهارساله هیچ حرکتی که مخالف شان ملت ایران باشد از نمایندگان مجلس هفتم سر نزد" واقعا جای تحسین دارد.

مجلس هفتم تنها مجلسی بود که عضور هیات مدیره آن (کوچک زاده) به عموم خبرنگاران ناسزاهای آن چنانی نثار کرد و آب هم از آب تکان نخورد. 

مجلس هفتم تنها مجلسی بود که خبرنگار (علی نژاد) اخراج کرد. 

مجلس هفتم تنها مجلسی بود که در حالیکه چند ماه به پایان کار آن مانده بود، نماینده آن (پیرموذن) به آمریکا رفت و برنگشت. 

مجلس هفتم تنها مجلسی بود که یک نماینده آن (مصری) که به شدت مخالف تشکیل یک وزارتخانه بود (وزارت رفاه) بعدا وزیر همان وزارتخانه شد. 

مجلس هفتم تنها مجلسی بود که رئیس دو قوه وقت (خاتمی و کروبی) در اعتراض به رد صلاحیت های گسترده داوطلبان، رسما خواستند که انتخابات آن به تعویق بیفتد. 

مجلس هفتم تنها مجلسی بود که نمایندگان مشهور آن (نظیر افروغ، خوش چهره و توکلی) از ریاست جمهوری یک کاندیدای خاص حمایت و حتی برای وی علنا تبلیغ کردند؛ اما اندکی پس از تقسیم غنائم (معرفی کابینه و پستهای حساس!) فهمیدند اشتباه کردند و علیه آن موضع گرفتند. 

مجلس هفتم تنها مجلسی بود که اجازه داد رئیس جمهور با حذف نهادهای نظارتی ای مثل سازمان مدیریت و برنامه ریزی، و برداشت های بی حساب از صندوق ذخیره ارضی و بانک مرکزی، رسما بودجه ممکلت و ذخایر مالی ملت را به تنخواه دولت تبدیل کند. 

بله، افتخار کردن به چنین مجلسی و اعلام اینکه "در این چهارساله هیچ حرکتی که مخالف شان ملت ایران باشد از نمایندگان مجلس هفتم سر نزد" واقعا هم جای تحسین دارد!

پل هوایی 


هر تیر که در کیش است گر بر دل ریش آید
ما نیز یکی باشیم از جمله قربان ها!