عصر روز پنجشنبه بازیگران تئاتر و سینما در تئاتر شهر تهران به یاد استاد حمید سمندریان جمع شدند و با استاد وداع کردند.
حامد بهداد در این خصوص در صفحه فیس بوک خود نوشت: در پایان این برنامه، رضا گوران که اجرای برنامه را بر عهده داشت، خطاب به حاضران گفت: تئاتر جای تخیل است، تخیل کنیم که اجرای نمایش «گالیله» تمام شده است. آقای سمندریان روی صحنه آمده و ما می‌خواهیم تشویقش کنیم. استادمان را چگونه تشویق می کنیم؟ با این سخن بود که هنرمندان، دانشجویان و هنرجویان آموزشگاه کف زدند. دست زدند، سوت زدند، هورا کشیدند، برای حمید سمندریان که «گالیله» را اجرا نکرد. عکس استاد بود در دست شاگردانش که از حاضران تشکر میکرد و پاسخگوی احساسات تماشاگرانی بود که هرگز نمایش «گالیله» را ندیدند.
حاضران، دانشجویان، هنرمندان دست می‌زدند اما شانه‌هایشان از گریه می‌لرزید، هورا می‌کشیدند اما همه‌ی صورتشان خیس اشک بود…
خیلی از تصاویر تو همین مراسن تشیع گویای وضعیت فرهنگی زنان و مردان هنر مند ماست
این خوراک فرهنگییه که به بچه هاو جوونها داده میشه
بعد پلیس میخاد با قوه قهریه حجاب رو درست کنه!
کار فرهنگی از جایی شروع میشه که فکرش رو هم نمیکنیم
از قدیم گفتن
گندم ز گندم بروید جو ز جو
بیایید از ریشه با کار فرهنگی جامعه رو بسازیم از همین مثلا هنرمندها که حال آدم از خودنمایی خیلی هاشون به هم میخوره
نتیجه اخلاقی اینه که تو زنده بودن آدما براشون ارزش و اهمیت قائل بشیم
به جرات می گم خیلی از مردم ایشون رو نمی شناختند
بزرگانی مثال استاد مشایخی ، استاد انتظامی ، استاد نصیریان ، استاد رشیدی و ... از ایشون تکریم کردند ولی چرا تو زمان حیات مسئولین مملکت یا وزارت فخیمه فرهنگ و ارشاد یا صدا و سیمای میلی از ایشون تجلیل نکرد.چرا جزء چهره های ماندگار انتخاب نشد و چرا؟؟؟
آیا موضوع سیاسیه یا تئاتر اصلا هنر نیست ؟