سید محمود محمودی نوشت:
این روزها در عرصه رسانه هر کاری تولید و عرضه شود، عده ای مخالف و معترض پیدا خواهد کرد. این رفتار به رویه ای بدل شده که احتمالا به تدریج سبب خواهد شد بسیاری از اهل فن گوشه نشینی را به فعالیت کردن ترجیح بدهند که قطعا تالی فاسدهای بسیاری در پی خواهد داشت.
چندی قبل در یکی از رسانه های مجازی نقدی بر دو برنامه تولید شده در سیمای جمهوری اسلامی منتشر شد که تا حدی تعجب برانگیز بود. در این که صدا و سیما و برنامه هایش نقص های بسیار دارند و نقدهای فراوانی بر آنان وارد است، شکی نیست. اما تخریب این دو برنامه که محوریت آنها پرداختن به نگاه و رویکرد هنرمندان به سرور و سالار شهیدان بود، تامل برانگیز است.
این سایت برنامه های «گفتگوي تنهايي» پخش شده از شبکه چهار و «حس مشترك» تولید شده در شبکه نمایش را تطهير چهره‌هاي مسئله دار و پخش آنها را به دلیل اهمیت «شهرت مداري» در نگاه مدیران تلویزیون دانسته است!
روزگار عجیبی است؛ در دوره ای که در ایام سوگواری امام حسین (ع) شبکه های مختلف سیما تنها به پخش مستقیم مراسم عزادارای از اردبیل و زنجان و سایر شهرهای کشور مشغول هستند و برنامه های تولیدی که توان برقراری ارتباط با مخاطب را داشته باشد به تعداد انگشتان یک دست هم نیست، آیا رواست اینگونه به تولید و پخش اینچنین برنامه هایی تاخت.
برنامه حس مشترک با حضور بازیگران سینما و تلویزیون به حال و هوای این عده در ایام محرم و همچنین سفرشان به کربلای معلی و زیارت قبر سیدالشهدا(ع) می پرداخت. بازیگرانی از جمله: جعفر دهقان، قاسم زارع، سروش صحت، سید جواد هاشمی, عنایت بخشی، پرویز پور حسینی در این برنامه حضور داشتند.
نکته تامل برانگیز متن آن سایت محترم این است که برخلاف ادعای مطرح شده برنامه آقای فراهانی از شبکه نمایش پخش نشد! و سایر بازیگرانی که در این برنامه حضور داشتند هم افراد موجه و قابل توجهی بودند.
تا آنجا که به عقل ناقص نگارنده این سطور می رسد، هر کس به قدر وسع و توان فکری و عملی خود در راه صحیح و ثوابی کوشید باید دست او را بوسید و از تلاشش در راستای ترویج فرهنگ عاشورا تقدیر کرد. قطعا این برنامه ها بی نقص نیستند و جای نقد دارند، اما همه را به یک چوب راندن و نطق افراد را از ابتدا کور کردن، شیوه اخلاقی و دینی در نقد افراد و عملکردشان نیست.
در شرایطی که تعداد فیلم های سینمایی که پس از انقلاب اسلامی درباره واقعه عاشورا ساخته شده است کمتر از انگشتان یک دست است و عملکرد صداوسیما هم در این عرصه با کاستی ها و کم کاری های مشهودی مواجه است، چرا باید تبر برداشت و آنچنان به تولید این دو برنامه حمله کرد که دست و پای تصمیم سازان در این حوزه بلرزد و دیگر کاری نکنند که سالهاست در این سرزمین می گویند اگر می‌خواهی مقام و پستت را از دست ندهی، بهتر است کاری نکنی.
اگر نیت خیر است؛که انشاالله خیر است، نقد منصفانه و عالمانه می تواند چراغ راه عوامل اینگونه برنامه ها باشد که حداقل بیرق اباعبدالله را در سیمای کشورمان به اندازه توانشان برافراشته نگه داشته اند.
و الا اگر با صدا و سیما یا برخی از مدیران آن اختلاف نظر و مشکلی در بین است، محل تسویه حساب با آنان تخریب برنامه هایی که عمود خیمه شیعه، محور و محتوای آن را تشکیل می دهد نیست.
امام حسین(ع) محور و زبان مشترک همه شیعیان است، فارغ از نزاع های سیاسی، باندی و گروهی. این را شاید همه می دانیم، اما به وقت عمل از این بزرگوار نیز در راستای منافع مان خرج می کنیم.
