هگل یک منتقد جدی سیاست تحریم اقتصادی و طرفدار گفتگو با حماس است. جان کری خود در جریان گفتگو مستقیم با بشار اسد فعال بود. اعتقاد این دو به دیپلماسی خاموش به جای تهدید، نشانه‌ای از سیاست اوباما برای تعامل با ایران، ونزوئلا و کره‌ی شمالی در دوره‌ی دوم ریاست جمهوریش است.
فرارو- به اعتقاد تحلیلگر نشریه‌ی کریستین ساینس مونیتور، اوباما در چهارسال دوم در برخورد با رقبای ایالات متحده از جمله ایران به جای تهدید و تحریم مسیر تعامل را در پیش خواهد گرفت. نظر شما را به این یادداشت جلب می‌کنیم:
به گزارش سرویس بین‌الملل فرارو نشانه‌هایی دیده می‌شود که گویا باراک اوباما می‌خواهد در دوره‌ی دوم حضورش در کاخ سفید رویه‌ی سیاست خارجی‌اش را تغییر دهد. از جمله‌ی این نشانه‌ها گزینه‌های وی برای وزارت‌های خارجه و دفاع هستند.
بنا بر گزارش‌های خبری، سناتور جان کری برای وزارت خارجه و چاک هگل، سناتور سابق نبراسکا و یک جمهوری‌خواه میانه‌رو، برای تصدی وزارت دفاع معرفی خواهند شد. در صورت تحقق این موضوع، می‌توان آنرا نشانه‌ای از بازگشت اوباما به سیاست‌های اوایل ریاست‌جمهوریش دانست، که بر مبنای آن رویه‌ی تعامل با دشمنان بر صدمه زدن یا منزوی کردن آن‌ها ترجیح دارد.
هگل یک منتقد جدی سیاست تحریم اقتصادی و طرفدار گفتگو با حماس است. جان کری خود در جریان گفتگو مستقیم با بشار اسد فعال بود. اعتقاد این دو به دیپلماسی خاموش به جای تهدید، نشانه‌ای از سیاست اوباما برای تعامل با ایران، ونزوئلا و کره‌ی شمالی در دوره‌ی دوم ریاست جمهوریش است.
اوباما پییشتر برای آنکه تبلیغات جمهوری‌خواهان مبنی بر اینکه "رهبری ضعیف است" را خنثی کند و بتواند در انتخابات به پیروزی برسد مجبور بود، لحنی سفت و سخت در سیاست‌خارجی انتخاب کند. اما آیا حالا نوآوری و چانه‌زنی را جایگزین تهدید و تحریم در سیاست خارجی خواهد نمود؟
اوباما که از دیرباز طرفدار " قدرت نرم" و صدور ارزش‌های آمریکایی بود، در پایان سال اول ریاست جمهوری‌اش به این نتیجه رسید که باید عملگرا باشد. او در هنگام دریافت جایزه‌ی صلح نوبل در اواخر سال 2009 گفت: "آمریکایی‌ها باید تمام تلاششان را در جهت رعایت توازن میان منزوی سازی و تعامل و بین اهرمهای فشار و مشوق انجام دهند."
اوباما حال دیگر دغدغه‌ی انتخاب مجدد را ندارد، آزادست تا به ارزش‌هایش بچسبد و آن‌ها را به بوته‌ی آزمایش بگذارد، و با ارزیابی مجدد میزان اثر تحریم‌ها بر کشورهایی همچون کوبا، بر گفتگو و مذاکره تاکید بیشتری بگذارد.
هگل در یک سخنرانی در سال 2008 گفته بود: "تعامل به معنای تسلیم نیست. ملت‌های بزرگ با هم تعامل می‌کنند. ملت‌های قدرتمند باید در عرصه‌ی بین‌الملل همچون اشخاص بالغ رفتار کنند. هر نوع رفتار دیگری می‌تواند فاجعه‌بار، بی‌نتیجه و مانع رسیدن به توافق در درگیری‌ها باشد."
سخت‌ترین امتحان‌ها برای تیم جدید گفتگو با طالبان و ایران است. گفتگوی با طالبان برای آنکه جنگ طولانی آمریکا در افغانستان فرجامی موفقیت‌آمیز بیابد ضروری است.
همزمان که اوباما آرایش تیم امنیت ملی خود را مشخص می‌کند، آماده می‌شود تا در نطق تحلیف خود در چند هفته‌ی آینده، سیاست خارجی چهار سال آینده‌ی ایالت متحده را تعیین کند. وی تاکنون درس‌های بسیاری آموخته، و برای انتخاب مجدد به ارزش‌های خود در سیاست خارجی پشت کرده بود. باید دید که آیا او در چهار ساله‌ی دوم به رویه‌ی مطلوب خود، یعنی تعامل بازخواهد گشت یا خیر؟ گزینه‌های جدید وی خبر از چنین بازگشتی می‌دهند.
