یک شهروند شصت ساله اهل لس‌آنجلس طی گزارشی به پزشکان اعلام کرد که وی بدون تحمل دردی قابل توجه قادر به باز کردن چشم راستش نیست و این که با هر بار باز کردن آن صدای کلیک عجیبی به گوش وی می‌رسد.
پس از معاینه وی در موسسه مارو کالیفرنیا، الن وو جراح زیبایی و همکارانش دریافتند که پلک این بیمار به طور عجیبی افتاده و این که ناحیه احاطه کننده چشمش ورم کرده بود.
این جراح با کمک تیمش طی یک عمل شش و نیم ساعته توانستند قطعات کوچک استخوان را از پلک و بافت اطراف چشم این زن خارج کنند. این استخوان‌ها خراشیده شده بودند با این حال دست‌نخورده باقی مانده بودند.
در واقع صداهایی که بیمار به هنگام باز کردن چشمش می‌شنید به دلیل سائیده شدن این قطعات استخوان بر روی یکدیگر تولید می‌شدند.
بعداً مشخص شد که حدود سه ماه پیش از این جراحی، بیمار مزبور در کلینیک دیگری تحت عمل زیبایی قرار گرفته بود و این که در جراحی چهره این زن از سلول‌های بنیادی بزرگسال خود وی استفاده شده بود.
جراحان زیبایی نخست مقداری از چربی شکم این زن را با لیپوساکشن برداشته بودند و سلول‌های بنیادی بزرگسال داخل آن را ایزوله کرده بودند.
این‌ها خانواده‌یی از سلول‌ها هستند که می‌توانند تکثیرات بسیاری را از خود در یک وضعیت نابالغ انجام دهند و این امر می‌تواند به نوبه خود به تولید انواع مختلف بافت‌های بالغ بینجامد.
در این مورد جراحان سلول‌های بنیادی مزانشیمی را که می‌توانند به بافت‌های چربی، غضروفی و استخوان بدل شود، استخراج و سپس آن‌ها را در درون چهره این بیمار به ویژه اطراف چشم وی کاشته بودند.
این فرایند 20 هزار دلار امریکا برای وی هزینه دربر داشته بود.
به گفته پزشکان، تصور می‌شود چنین عملی پوست را جوان می‌کند زیرا این سلول‌های بنیادی به بافت کاملاً جدید بدل می‌شوند و مواد شیمیایی ترشح می‌کنند که به ترمیم سلول‌های در حال پیر شدن و تحریک سلول‌های مجاور برای تکثیر شدن کمک می‌کنند.
طی این جراحی همچنین جراحان مقادیری پرکننده غشایی به چهره بیمار تزریق کرده بودند که به مدت 20 سال است برای کاهش ظاهر چروک‌ها در عمل‌های زیبایی به کار می‌رود.
بخش اصلی این پرکننده ماده معدنی هیدروکسی آپاتیت کلسیم است که زیست‌شناسان سلولی توسط آن سلول‌های بنیادی مزانشیمی را به تبدیل شدن به استخوان تحریک می‌کنند.
این نکته از دید پزشکان حاضر در جراحی نخست پنهان مانده بود.
گفته می‌شود با وجود برطرف کردن قطعاتی از این استخوان‌ها از چشم بیمار مزبور، ممکن است تعدادی از سلول‌های بنیادی به کار رفته در عمل زیبایی نخست در صورت وی باقی مانده باشند که می‌توانند بار دیگر به استخوان یا بافت‌های ناموزون تبدیل شوند.
