مجله آمریکایی "فارن پالیسی" که در زمینه روابط بین الملل منتشر می شود در گزارشی بهترین و بدترین رهبران جهان از دیدگاه خود در سال 2012 را معرفی کرد.
مجله آمریکایی "فارن پالیسی" که در زمینه روابط بین الملل منتشر می شود در گزارشی بهترین و بدترین رهبران جهان از دیدگاه خود در سال 2012 را معرفی کرد که بدون پیشداوری در این باره، به بازخوانی این فهرست به روایت فارن پالیسی می پردازیم.
بهترین رهبران جهان
1- "تین سین" رئیس جمهور میانمار (برمه) در راس فهرست بهترین سران کشورهای جهان از دیدگاه فارن پالیسی قرار دارد.
به باور فارین پالیسی، سین در مسیر صحیح اصلاحات دموکراتیک حرکت کرده است؛ به حکمرانی نظامیان پایان داد و شمار زیادی از مخالفان سیاسی را زندان آزاد کرد.البته فارن پالیسی به وضعیت رنج آور اقلیت مسلمان در این کشور و سکوت دولت مرکزی در برابر خشونت های نژادی – دینی علیه آنها نیز اذعان کرده است.
2- خانم "جوزه باندا" رئیس جمهور "مالاوی" در جنوب آفریقا؛ او به اصلاحات گسترده دست زد و اقدامات منفی رئیس جمهور سابق این کشور را جبران کرد.
3- "عبدالله واد" رئیس جمهور سابق سنگال؛ به این دلیل که او پس از 12 سال ریاست جمهوری، بدون تنش از قدرت کناره گیری کرد. او در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرد اما در مرحله دوم رقابت را واگذار کرد و به آرامی شکست را پذیرفت.
4- فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه به دلیل اعتراف به جنایت سال 1961 کشورش علیه مهاجران الجزایری در فرانسه، سفر به الجزایر، برنامه های اقتصادی و نگاه وی به بحران در اروپا.
5- خوزه موخیکا رئیس جمهور اوروگوئه؛ این رئیس جمهور چپگرا 90 درصد از حقوق ماهانه اش را صرف فعالیت های خیریه می کند. او فقیرترین رئیس جمهور جهان است و اصلاحات اقتصادی و اجتماعی بزرگی را در کشورش انجام داد.
بدترین سران کشورها
1- بشار اسد رئیس جمهور سوریه؛ فارن پالیسی نوشت که کشته شدگان اعتراضات علیه حکومت اسد حدود 37 هزار نفر برآورد می شوند که علاوه بر این صدها هزار نفر هم با ترک خانه های خود آواره هستند.
2- کیم یونگ اون، رهبر کره شمالی؛ امیدها برای اینکه او گام هایی را برای دوری از انزوای کشورش در پیش بگیرد و به بهبود وضعیت این کشور بپردازد از میان رفته است زیرا "اون" سیاست های پدرش را در بخش های نظامی دنبال کرد.
3- الکساندر لوکاشینکو رئیس جمهور بلاروس (روسیه سفید)؛ فارن پالیسی می نویسد: بسیاری از دیکتاتورها حداقل این موضوع را تکذیب می کنند که دیکتاتور هستند اما لوکاشینکو در مصاحبه با خبرنگار رویترز اعتراف کرد: من یک دیکتاتور هستم.
او در این مصاحبه گفته بود: من آخرین و تنها دیکتاتور در اروپا هستم. فارن پالیسی اضافه کرده است: او در حال آماده سازی پسرش برای جانشینی است. وجهه بین المللی لوکاشینکو در سال جاری میلادی همراه با افزایش دستگیری روزنامه نگاران و مخالفان سیاسی به شدت آسیب دید.
4- پل کاجامی رئیس جمهور رواندا (در مرکز آفریقا)؛ فارن پالیسی نوشته است: او پرونده غیرقابل اغماضی را در زمینه زندانی کردن مخالفان سیاسی دارد. دولت رواندا همچنین به حمایت از یکی از گروه های شورشی در کشور کنگو متهم است.
5- محمد مرسی رئیس جمهور مصر؛ قضاوت درباره مرسی زود است اما قانون اساسی جدید، حکمرانی او را تقویت می کند به ویژه اینکه در این قانون، محدودیت هایی علیه رسانه ها و مخالفان سیاسی آمده است. حوادث روی داده در چند هفته قبل در مقابل کاخ ریاست جمهوری و ضرب و شتم مخالفان، وسیله ای برای اعمال فشار از سوی مرسی برای ساکت کردن مخالفان بود.
