فرارو- یک کارشناس مسائل بین الملل گفت: مذاکرات هسته ای جمهوری اسلامی ایران و گروه 1+5 بار دیگر به تعویق افتاده است و دوطرف نتوانستند به توافق لازم برای بازگشت به میز مذاکرات دست پیدا کنند و این عدم توافق اکنون تحت عنوان اختلاف بر سر مکان مذاکرات مطرح می شود.
جلال ساداتیان در
گفتگو با فرارو با تاکید بر اینکه مکان مذاکرات هسته ای چندان اهمیتی ندارد و تا پیش از این هم تعیین مکان مذاکرات یک بحث حاشیه ای بوده است گفت: با توجه به اینکه میزبان مذاکرات هسته ای به دلیل آنکه در اصل و محتوای مذاکرات هیچ نقش تعیین کننده ای ندارد و نمی تواند بر نتایج مذاکرات هم تاثیر گذار باشد تاکنون مکان مذاکرات از درجه اهمیت چندانی برخوردار نبوده است.
وی افزود: بر خلاف آنچه که تاکنون نمود پیدا کرده است این بار هم بعید است که مکان مذاکرات چندان اهمیتی داشته باشد و به نظر می رسد که این اختلاف همچنان در حاشیه قرار دارد و اصل عدم توافق دو طرف بر سر محتوای مذاکرات است.
این کارشناس مسائل بین الملل تصریح کرد: پس از وقفه ای طولانی که از آخرین دور مذاکرات هسته ای ایجاد شد شکاف میان دو طرف عریض تر و عمیق تر از قبل شده است و همین امر مانع از آن شده است که پس از عزم تازه برای بازگشت به میز مذاکرات بتوانند این شکاف را کم کنند و به یک توافق بر سر محتوای دور تازه مذاکرات دست پیدا کنند.
وی ادامه داد: این عدم توافق بر سر محتوای مذاکرات سبب شده است که موضوعات حاشیه ای همچون اختلاف مکان بر سر مذاکرات مطرح شود تا اصل مذاکرات را تحت تاثیر قرار دهد.
ساداتیان با اشاره به آخرین دور مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 در مسکو گفت: در آخرین دور مذاکرات هر یک از طرفین بسته های پیشنهادی را ارایه کردند و تاکید داشتند که این بسته ها باید محور مذاکرات قرار گیرد که همین امر منجر شد که این دور از مذاکرات بدون نتیجه باقی بمانند.
وی افزود: پس از آن که عملا مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 به بن بست رسید طرفین توانستند به یک توافق برسند که راهی برای کاهش اختلافات و درک فهمی تازه از درخواست های یکدیگر پیدا کنند. از این رو توافق شد که بسته های پیشنهادی یکدیگر را ابتدا در نشست کارشناسان، سپس نشست معاونان و بعد در نشست سرپرستان مذاکره کننده ارشد هسته ای ایران و1+5 یعنی آقای جلیلی و خانم اشتون بررسی کنند.
این کارشناس مسائل بین الملل تصریح کرد: با این حال این نشست ها هم نتوانستند دوطرف را به درک و فهمی تازه از درخواست های یکدیگر برساند به طوری که در هفته های اخیر که زمزمه از سرگیری دور تازه مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 افزایش یافت شواهد و قرائن حکایت از آن داشت که هر یک از دو طرف باردیگر تاکید دارند که در دور تازه مذاکرات باید بسته پیشنهادی که ارایه دادند محور مذاکرات قرار گیرد.
وی تاکید کرد: این در حالی است که در بسته های پیشنهادی ارایه شده هم از سوی جمهوری اسلامی ایران و هم از سوی گروه 1+5 هیچ نقطه اشتراکی وجود ندارد که حداقل دو طرف بتوانند روی آن تکیه کنند همان نقطه اشتراک مبنای توافق حداقلی دو طرف شود.
ساداتیان درباره اصرار جمهوری اسلامی برای میزبانی مصر به عنوان مکان مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 گفت: به نظر می رسد که هیات مذاکره کننده جمهوری اسلامی ایران به دنبال آن است که در حاشیه مذاکرات هسته ای با گروه 1+5 مسائل و اختلافات خود با مصر را هم حل کند.
وی افزود: به هر حال از حدود 30 سال گذشته روابط دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران و مصر قطع بوده است و در سال های گذشته دو کشور گام های برای برقراری رابطه مجدد به سوی یکدیگر برداشتند که هر بار به دلایل مختلف این گام ها به سرانجام نرسید.
این کارشناس مسائل بین الملل تصریح کرد: پس از سرنگونی حکومت حسنی مبارک و روی کار آمدن حکومت اسلام گرایان به رهبری محمد مرسی، مصر توانست تا حدودی استقلال عمل بیشتری کسب کند و بر پایه همین استقلال عمل هم اقدام به تنظیم روابط دیپملاتیک خود با کشورهای جهان فارغ از فشارهای غربی – عربی بپردازد. از این رو جمهوری اسلامی ایران یکبار دیگر علاقه مندی خود را برای از سرگیری روابط دیپلماتیک تهران – قاهره اعلام کرد.
وی تاکید کرد: هر چند هنوز اختلافات قدیمی میان دو کشور برقرار است و فشارها بر حکومت جدید مصر به منظور جلوگیری از برقراری رابطه با جمهوری اسلامی ایران همچنان اثرگذار است از این رو هیات مذاکره کننده هسته ای جمهوری اسلامی ایران «قاهره» را برای ن میزبانی دور تازه مذاکرات هسته ای با گروه 1+5 معرفی کرد تا اگر مذاکره با گروه 1+5 برای ایران آب نشد میزبانی مصر از این مذاکرات برای روابط تهران – قاهره نان شود.
ساداتیان در خاتمه گفت: شاید جمهوری اسلامی ایران هم این اطمینان را داشت که گروه 1+5 بعید است که با میزبانی قاهره مخالفت کند اما این شهر را پیشنهاد داد تا حتی در صورت مخالفت گروه 1+5، به این شکل جمهوری اسلامی حسن نیت خود به مصری را یکبار دیگر نشان دهند تا شاید راه برقراری رابطه میان دو کشور تا حدودی هموار شود.
