گرد می‌شود چشمانتان وقتی برایتان بگوییم تجمل‌گرایی در ایران به جایی رسیده است که آینه‌های دست‌ساز 150میلیون تومانی زیر پوست شهر دست‌به‌دست می‌شوند تا حس خوب تجمل‌گرایی را برای عده‌ای از مردم به ارمغان بیاورند. تعجب نکنید؛ پای آینه 150میلیون تومانی به گالری‌های آنتیک باز شده است.
فقط کافی است سفارش دهید تا گران‌ترین آیینه موجود در بازار به قیمت 150 و ارزان‌ترین آینه از این گروه به قیمت 20میلیون تومان برایتان ارسال شود. تب تند کالاهای لوکس و رونمایی از قیمت‌های عجیب و غریب این روزها مد شده است.
اتفاقی که نشان می‌دهد در جایی از دنیا تولید کالاهای لوکس آن‌قدر پیشرفت کرده است که محصولاتی با این قیمت را تولید و برای مصرف راهی اقتصاد سوداگری ایران می‌کنند. باور کنید تولید‌کنندگان جهانی به‌خوبی می‌دانند چگونه می‌شود نبض بازار را در کشورهای فاقد تولید و صاحب مهارت در مصرف به دست آورد.
نمونه‌ای از این کالاها، آینه‌های لوکس است که قیمت آن 150میلیون تومان را گرفته است و در کشورهایی که تولید جای خود را به تجارت و سوداگری داده به خوبی نیز مصرف می‌شود. البته مصرف این کالاها ایرادی ندارد و همه آن‌هایی که توانایی مالی دارند حق دارند هر طور می‌خواهند توانایی مالی خود را حراج کنند. مهم در این ماجرا خطی است که در یک سوی آن تولید‌کنندگان ایستاده‌اند و در سوی دیگر آن نیز مصرف‌کنندگان به صف شده‌اند.
قالب این مصرف‌کنندگان اما سوداگرانی هستند که هیچ نسبتی با تولید ندارند. در چنین اقتصادی است که در شرایط بحران برخلاف تمامی بازارهای جهانی کالاهای لوکس کماکان مشتریان خود را دارند؛ اقتصادی که تمامی مولفه‌های آن در ایران پیدا می‌شود و بازارها و گالری‌های آن هنوز پررونق هستند. پیدا کردن این گالری‌ها کار چندان سختی نیست.
منبع: بهار 
