جهادگران چشم‌آبی‌ در سوریه چه می‌کنند؟

جهادگران اروپایی که به سوریه سرازیر می‌شوند به شدت غرب را نگران کرده؛ چرا که آنها از این واهمه دارند که وقتی این جهاد‌ی‌ها به کشور‌های خود بازگردند چه خواهند کرد.

مجله فارین پالیسی در گزارشی که مجلۀ آسمان ترجمۀ آن را منتشر کرده، به بررسی ماهیت جهادگران و سلفی‌های مسلح در سوریه پرداخته است. هرالد دورنبوس و جنان‌ موسا نویسندگان این گزارش برای اولین بار توانسته‌اند با جهادیان چشم آبی و اروپایی که در سوریه در حال جنگ هستند گفت‌وگویی ترتیب دهند در این گزارش دیدگاه جهادگران اروپایی در مورد اسلام و نحوه سقوط بشار اسد آمده است.

مردم سوریه جهادی‌های اروپایی در این کشور را به آلوده کردن خلوص انقلاب خود متهم کرده‌اند و همین امر به عنوان نشانه‌ای از سوی بشار اسد مورد استفاده قرار گرفته که شورشیان، رادیکال‌هایی مورد حمایت غرب هستند و آژانس‌های امنیتی غربی هم به عنوان یک تهدید با‌لقوه تروریستی از آنها بیم دارند. اما با وجود تمام صحبت‌هایی که در مورد آنها جریان دارد این جهادی‌ها به ندرت با خارجی‌ها در مورد اهداف و عقاید خود صحبت می‌کنند. بنابراین این اولین باری است که دو جهادی اروپایی پذیرفتند با ما به صحبت بنشینند. مبارزان چشم‌آبی پیش شرط‌هایی برای ما تعیین کردند. نام واقعی و کشور محل تولدشان نباید ذکر شود. همچنین اجازه نداریم نام شهری که در سوریه این مصاحبه در آن انجام شده را ذکر کنیم.

پدیده جهادی‌های اروپایی که به سوریه سرازیر می‌شوند به شدت توجه آژانس‌های امنیتی غربی را به خود جلب کرده چراکه آنها از این واهمه دارند که وقتی این جهاد‌ی‌ها به کشور‌های خود بازگردند چه خواهند کرد.

به گزارش نیویورک تایمز، براساس برآورد مقام‌های اطلاعاتی اروپا و آمریکا در حال حاضر بسیاری از غربی‌ها به جای عراق، افغانستان، سومالی و یا یمن در سوریه می‌جنگند. این برآورد‌ها بین 600 تا 1000 مبارز اروپایی را تخمین می‌زنند. محرک اصلی آنها «مذهب» است؛ اکثریت آنها کسانی هستند که یا به اسلام گرویده‌اند یا مهاجرانی با پیشینه یا تبار اسلامی هستند افراط‌گرایی مذهبی این جهادی‌ها، تجربه نظامی‌شان در سوریه و آزادی عملی که در مسافرت در اروپا و آمریکا دارند ترکیبی بالقوه مهلک است. «ماتیو اولسن» مدیر مرکز ملی مبارزه با تروریسم در ایالات متحده به تازگی در یک کنفرانس در مورد سوریه اعلام کرد که این جهادی‌ها «‌می‌توانند به عنوان بخشی از جنبش جهادی به اروپای غربی و البته ایالات متحده بازگردند.»

«ابوطلال» مبارزی با مو‌های بلوند و چشمان آبی که کلاهی دو چشمی و مشکی بر سر نهاده یکی از آن جنگجویان مذهبی است که خواب را از چشم مقام‌های امنیتی غربی ربوده است. او می‌گوید که به سوریه آمده «تا به مجاهدین در برابر بشار اسد یاری رساند.» اما نمی‌گوید که از اروپا چگونه به اینجا آمده است. او می‌افزاید که «هر از گاهی سری به خانواده‌ام در اروپا می‌زنم و به سوریه بازمی‌گردم.» ابوطلال - که اسلحه به دست در برابر پرچمی سیاه که نشان این گروه است نشسته - می‌گوید به «دولت اسلامی عراق و سوریه» پیوسته است؛ گروهی مرتبط با القاعده در عراق که هم علیه بشار اسد می‌جنگد و هم می‌کوشد تا «امارات اسلامی» را در سوریه بگستراند.

«دولت اسلامی عراق و سوریه» که از سوی ابوبکر البغدادی هدایت می‌شود تندرو‌ترین گروه در سوریه تلقی می‌شود. این گروه با داشتن پایگاه‌هایی در باب الحواء و نزدیک مرز با ترکیه، شهر‌های شمالی الرقه و حلب امتداد القاعده تلقی می‌شود که علیه نیرو‌های آمریکا و علیه دولت عراق هنگام جنگ داخلی در عراق می‌جنگیدند. او ادعا می‌کند که رابطه میان «دولت اسلامی عراق و سوریه» و «ارتش آزاد سوریه» (سازمانی متشکل از گروه‌های مختلف شورشی سوری) خوب است. او می‌گوید: «آنها مجاهد هستند و ما هم مجاهدیم. از خدا می‌خواهیم تا ما را در مبارزه با بشار‌ اسد هدایت کند»

اما چرا بسیاری از مردم در اقصی نقاط دنیا جهادی‌های خارجی را تروریست می‌نامند؟ ابو‌طلال می‌گوید: «خنده‌دار است به این دلیل که ما افراد بی‌گناه را نمی‌کشیم اما اسد می‌کشد. همه دنیا فکر می‌کنند شریعت بد است اما این درست نیست. ما به مردم کمک می‌کنیم.... و شریعت را به اینجا می‌آوریم.»

جهادگران به اعتقادی راسخ می‌گویند ایالات متحده دیر یا زود در تحولات سوریه مداخله خواهد کرد و این نه برای ساقط کردن رژیم اسد بلکه برای هدف قرار دادن این جهاد‌گران و کشتن آنهاست. آنها معتقدند که ایالات متحده از هواپیما‌های بدون سرنشین علیه جهاد‌گران سوریه استفاده خواهد کرد، درست همانگونه که در پاکستان یا یمن رخ می‌دهد.

«ابوسلمان» دومین مبارز اروپایی - که شالی سنتی و عربی پوشیده تا مانع شناسایی هویت او شود می‌گوید: «تردیدی ندارم که آمریکای‌‌ها از هواپیما‌های بدون سرنشین استفاده خواهند کرد. به محض اینکه از شر اسد خلاص شویم، آنها هم به سلاح‌های خود وارد میدان خواهند شد. البته ما با آنها هم خواهیم جنگید او می‌افزاید: «ما به یاری خدا در این نبرد پیروز خواهیم شد... حتی اگر آمریکایی‌ها حمله کنند ما عقب‌نشینی نخواهیم کرد.»

ابوسلمان یک جور‌هایی در زمره نیرو‌های آزاد در جهاد سوریه است به این معنا که هر گروهی که به خدمات او نیاز خواهد داشت به آنها خواهد پیوست و حرکتی آزادانه میان گروه‌ها دارد. او می‌گوید: من در امور برقی تخصص دارم. با هر گروهی که به من نیاز داشته باشد همکاری می‌کنم و به دلیل ماهیت کارم به هیچ گروه خاصی هم نپویسته‌ام. همه گروه‌ها به من نیاز دارند». اما ابوسلمان می‌افزاید که او بیشتر با گروه‌های مرتبط با القاعده مثل «جبهةالنصره» و «دولت اسلامی عراق و سوریه» و یا «حرکة احرار الشام الاسلامیه» و «صقور الشام» همکاری می‌کند؛ شبه نظامیانی که به خاطر تفسیر خشک از قانونی اسلامی معروف هستند. او می‌افزاید: «آنها بهترین مبارزان اسلام هستند.»

ابوسلمان معتقد است که وجهه جهاد‌گران خارجی در سوریه خدشه‌دار شده است. او می‌گوید به این دلیل با مصاحبه موافقت کرده تا به جهانیان نشان دهد که مبارزان خارجی در سوریه چه می‌کنند. او می‌فزاید: «اگر شما ریش داشته باشید، اگر نماز بخوانید تروریست تلقی می‌شوید. دنیای خارج ما را نمی‌شناسد و حرف ما را نمی‌فهمد. آنها روحیه ما را نمی‌شناسند.»

ابوسلمان با رفیق جهاد‌‌گر خویش موافق است که برخی عناصر ارتش آزاد سوریه «مجاهدین خوبی» هستند اما او از این امر ابراز نگرانی می‌کند که ایالات متحده به دنبال ارائه حمایت از عناصر «بد» است. حضور جهاد‌گران خارجی در میان حامیان محلی و داخلی شورش سوریه امری بحث‌انگیز است. اسلامگرایان خارجی به طور منظم حامیان رژیم را پس از دستگیری یا شلاق می‌زنند یا آنها را در «الرقه» اعدام می‌کنند.

ربودن سوری‌ها، روزنامه‌نگاران خارجی و امداد‌گران از سوی اسلامگرایان در حال افزایش است. همین هفته گذشته «پدر پائولو دال اوگلیو» یکی از کشیش‌های معروف یسوعی که به مدت سه دهه در سوریه بود ناگهان در الرقه ناپدید شد. ابوسلمان می‌داند که موضع جهاد‌گران در میان مردم سوریه چقدر شکننده است. او معتقد است که پس از سقوط اسد و شکست او، مردم سوریه انقلاب دیگری را این بار علیه گروه‌های تندروی اسلامگرا آغاز خواهند کرد.