علیرضا دبیر گفت: آقای محسن هاشمی خودش از مدیر عاملی مترو تهران استعفا داد. در چهار - پنج سال اول دولت نهم و دهم خیلی به آقای قالیباف فشار آوردند که مدیر عامل وقت مترو تهران را عوض کند اما شهردار تهران انصافاً و به حق از آقای محسن هاشمی حمایت کرد تا اینکه خود وی استعفا کرد و شهردار تهران هم پذیرفت. البته از حق نگذریم که آقای محسن هاشمی زحمات زیادی برای مترو تهران کشید.
بخشهایی از گفتگوی او با روزنامه جمهوری اسلامی را در ادامه می‌خوانیم: - اعضای شورای سوم در بحث حمل و نقل عمومی از دولت نهم و دهم گله‌مند بودند. همین اتفاقی که چند وقت پیش در بزرگراه آزادگان افتاد و یکی از اتوبوس‌ها واژگون شد که خوب متأسفانه به درگذشت چند تن از شهروندانمان منجر شد به خاطر تحمیل اتوبوس‌های بی‌کیفیت توسط دولت وقت به شهرداری بود. در همان موقع نیز که این اتوبوس‌ها تحویل شهرداری شد خیلی از کارشناسان و اعضای شورای شهر مخالف بودند و تبعات آن تحمیل را هم دیدیم.
- البته عدم تعامل و همکاری دولت با شورای شهر و شهرداری فقط در بخش حمل و نقل عمومی خلاصه نمی‌شد، همین بحث جدایی ری از تهران خیلی تبعات برای شهروندان داشت و خیلی از سرمایه‌گذاران از ری رفتند، یک سال تمامی پروژه‌های عمرانی، فرهنگی و اجتماعی همینطور بلاتکلیف ماند. هر روز قیمت ملک در شهرری بالا و پایین می‌رفت و فقط مردم داشتند ضرر می‌کردند.
- من نماینده مردم در شورای سوم بودم و باید از حق و حقوق تمامی شهروندانمان حتی کسانی که من را انتخاب نکرده بودند هم دفاع می‌کردم. اعضای شورای شهر مشکل شخصی با دولت نداشتند، من هم همینطور اما عملکرد دولت طوری بود که حتی برخی مباحث تخصصی را هم شخصی می‌کرد. من هم بیشترین انتقادم به همین موضوع بود.
- اوایل اعضای شورای سوم صبوری به خرج می‌دادند، امیدوار بودند که دولت بالاخره به خاطر شهروندان هم که شده با شهرداری و شورای شهر تعامل برقرار کند اما هر قدر که ما صبوری می‌کردیم و انتظار می‌کشیدیم فاصله بین دولت، شهرداری و شورای شهر بیشتر می‌شد که خوب در بحث جدایی ری از تهران اعتراضات اعضای شورای شهربه دولت علنی شد.
- باید مطالبات مردم را در بحث حمل و نقل عمومی از دولت وقت می‌گرفتیم که خوب زورمان نرسید. در بحث تاکسیرانی کم گذاشتیم، تاکسیرانی و خانواده تاکسیرانان ما باید اوضاعش خیلی بهتر بشود. همچنین کم کاری در بافت فرسوده. که خوب در بافت فرسوده دولت و مجلس هم همکاری لازم را نکردند.
