سرشماره‌های چهار و پنج رقمی مخابرات که به دلیل تعداد محدودشان جزء سرمایه‌های ملی کشور تلقی می شوند، این روزها در بازار آزاد چند صد میلیون تومان به فروش می‌رسند و تاکنون هیچ نهاد نظارتی و سازمان مسئولی برای ساماندهی این خطوط اقدام نکرده است.
به گزارش مهر، سرشماره های چهار و پنج رقمی مخابراتی در کشور به کدهای دورشوال شناخته می شوند که بر بستر E1 ارائه می شوند. با وجود اینکه مالک این خطوط سازمان تنظیم مقررات وزارت ارتباطات و شرکت مخابرات ایران هستند و طبق مصوبه کمیسیون تنظیم مقررات ارزشی چند میلیونی دارند، اما به دلیل عدم نظارت نهادهای مسئول در بازار آزاد به چند برابر قیمت اصلی خود به فروش می روند و در مقابل به راحتی نیز امکان خرید آنها وجود ندارد.
سرشماره‌های استانی و کشوری چند میلیونی
آخرین نرخ های سرشماره های چهار و پنج رقمی مخابراتی مربوط به جلسه شماره 176 کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات است که در مهر ماه سال گذشته مصوب شده و بر اساس آن سرشماره های استانی و کشوری با قیمت پایه نرخ گذاری شده است.
بر این اساس، سرشماره‌های کشوری، شماره هایی با قالب 30XX و 20XX هستند که بدون نیاز به کد بین شهری در سطح کشور قابل شماره گیری خواهند بود و سرشماره های استانی نیاز به گرفتن کد بین شهری دارند.
در این راستا بر اساس مصوبه کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات هزینه سالانه واگذاری این سرشماره ها بر اساس قیمت پایه ضربدر ضریب نوع ارتباط، ضریب کاربری، ضریب رند بودن و ضریب توسعه یافتگی هر استان قیمت‌گذاری می شود به این معنی که قیمت پایه کدهای چهاررقمی استانی 10 میلیون ریال و چهار رقمی کشوری 80 میلیون ریال است و نیز قیمت پایه کدهای پنج رقمی استانی یک میلیون ریال و پنج رقمی کشوری 8 میلیون ریال در نظر گرفته شده است که این رقم در ضریب نوع ارتباط خطوط که می تواند یک طرفه و دو طرفه باشد، ضریب کاربری که می تواند برای بانک ها، موسسات اعتباری و مالی، فعالیت های تجاری، نیروهای انتظامی، نظامی و فعالیت های خدماتی، دولتی تعریف شود، ضرب می شود. همچنین در قیمت این شماره ها ضریب رندی نیز تاثیرگذار است و شماره های طلایی، نقره ای، برنزی و معمولی هر یک قیمت خاص خود را دارند.
برای سرشماره های استانی، استان های تهران و اصفهان، ضریب بالاتری را به خود اختصاص می دهند و پس از آن استان های خراسان رضوی، فارس، البرز، آذربایجان شرقی، خوزستان، قزوین، قم، مازندران و گیلان ضریب توسعه یافتگی بعدی را در این قیمت ها دارند. برای مثال شماره های 2020 و 3030 و 3131 جزء شماره های طلایی به حساب می آیند و شماره هایی مانند 2033 در جمع شماره های نقره‌ای و 1535 شماره برنزی هستند.
بر اساس این تعاریف، شرکت مخابرات ایران می تواند شماره های چهار و پنج رقمی خود را با احتساب این موارد به فروش برساند که بر اساس برآوردهای انجام شده هر شماره بسته به رند بودن آن حدود 10 تا 50 میلیون تومان قابل فروش خواهد بود.
بازار سیاه شماره های چهار و پنج رقمی
هم اکنون شماره های چهار و پنج رقمی مخابرات در بازار آزاد با چندین برابر قیمتی که مخابرات به متقاضیان فروخته است، خرید و فروش می شود.
گفته می شود پیش از این، شرکت مخابرات ایران به هر نوع درخواستی برای دریافت این شماره‌ها پاسخ مثبت داده بود و به همین دلیل این شماره ها هم اکنون در اختیار هر فرد و هر نوع کسب و کاری قرار دارد و افراد می توانند به عنوان اموال شخصی این خطوط را به فروش بگذارند.
بر این اساس، این شماره ها هم اکنون در بازار آزاد قیمت هایی چند 100میلیونی دارند و در اختیار افرادی هستند که شاید با چند میلیون تومان صاحب آن خط شده اند.
در همین حال گفته می شود، در شماره هایی با کد یک که مالک آن سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی است و نه مخابرات، بالغ بر یک‌میلیارد تومان قیمت دارد و به همین راحتی دست یافتنی نیست.
مدیریت مخابرات در واگذاری سرشماره‌های تلفنی
علی سپهری‌راد- معاون حقوقی شرکت مخابرات ایران در خصوص وضعیت بوجود آمده برای خرید و فروش سرشماره‌های تلفنی گفت: در مخابرات دو چیز به عنوان منبع تلقی می شود که سرمایه های ملی کشورمان بوده و مخابرات متعهد به مدیریت این منابع است.
وی ادامه داد: فرکانس و شماره، سرمایه های ملی تلقی می شوند که نباید به اشتباه هدر بروند.
معاون حقوقی شرکت مخابرات ایران با بیان اینکه هم اکنون مخابرات در صدد مدیریت کدهای مخابراتی به عنوان سرمایه و منابع ملی کشور است، تصریح کرد: هر یک از شماره های چهار رقمی منبع با ارزشی برای کشور به حساب می آید که استفاده بهینه از آن جزء تکالیف ما محسوب می شود. بر این اساس، مخابرات در راستای مسئولیت اجتماعی خود امکان واگذاری این شماره ها را به راحتی ممکن نکرده و این شماره‌های محدود هم‌اکنون فقط به سازمان ها و دستگاه هایی که نیاز به این شماره ها دارند، واگذار می شود این در حالی است که پیش از این برخی از این شماره‌ها به متقاضیانی که نیازی به شماره های رند نداشتند، واگذار می شد.
سپهری‌راد با تاکید بر اینکه واگذاری شماره های چهار و پنج رقمی بر حسب نیاز تکنیکال مشترکان به سازمان های خدمات‌رسانی، دانشگاه‌ها، مراکز انتظامی و بیمارستانی واگذار می‌شود و محدودیت ندارد، خاطر نشان کرد: در راستای بهینه سازی مصرف این خطوط نمی توانیم این خطوط را به تمامی متقاضیان واگذار کنیم.
وی با بیان اینکه در واگذاری این شماره ها به سازمان های مذکور هیچ محدودیتی وجود ندارد، بیان کرد: تاکنون بیش از 80 درصد این شماره ها واگذار شده و در صدد هستیم با هماهنگی با سازمان تنظیم مقررات مصوبه ای داشته باشیم تا از نابودی این شماره ها به عنوان سرمایه های ملی جلوگیری کنیم و برای نسل های بعدی نیز این شماره ها را نگه داریم.
معاون حقوقی شرکت مخابرات ایران در مورد بازار سیاه ایجاد شده از این شماره های مخابراتی گفت: مخابرات به دنبال کسب درآمد نیست و در صدد پیگیری دستورالعملی است که بر اساس مصوبه رگولاتوری تنظیم شود و به مخابرات این امکان را بدهد که بر اساس نیاز متقاضی شماره ها را واگذار کند و از طرفی خرید و فروش این شماره ها قانونی باشد.
سپهری راد توضیح داد: این پیشنهاد که هم اکنون در دست بررسی رگولاتوری قرار دارد، در صورت نهایی شدن خرید و فروش کدهای چهار رقمی و پنج رقمی مخابرات را غیرقانونی می‌کند و شماره تنها برای کسی خواهد بود که نخستین بار این خط به نام او صادر شده است و بر این اساس بخش خصوصی و کسب و کارهای کوچک و مغازه دارها در اولویت دریافت این خطوط قرار نمی گیرند.
وی خاطر نشان کرد: با توجه به سرویس هایی که در آینده قرار است از سوی ارگان ها و سازمان های حکومتی به مردم واگذار شود، اولویت واگذاری شماره های چهار رقمی و پنج رقمی برای این ارگان ها و با همان قیمت های مصوب کمیسیون تنظیم مقررات خواهد بود و مخابرات خلاف این دستورالعمل اقدامی انجام نداده است.
