حامیان رژیم اسرائیل همچنان مثل همیشه به دنبال حمله نظامی علیه ایران – در کنار افزایش تحریم های اقتصادی – هستند. تحریم های عراق در دهه ی 1990 که منجر به حمله به این کشور شد می تواند نمونه ی خوبی برای این بحث باشد.
به گزارش آنتی ورا، 50 روز جنگ رژیم اسرائیل علیه غزه در ماه های جولای و آگوست منجر به کشته شدن حداقل 2104 فلسطینی شد، که 70 درصد آنها غیرنظامی بودند و حداقل 504 نفر کودک 253 نفر زن بودند. مردم، گروه ها و کشورهای زیادی حمله ی اسرائیل را محکوم کردند. گروه های حقوق بشر زیادی همچون فعالین ضد جنگ، صلح طلبان ضد امپریالیست، دزموند توتو اسقف اعظم افریقای جنوبی، ریچارد فالک از داشگاه پرینستون و گزارشگر سابق حقوق بشر سازمان ملل این تهاجم را محکوم کردند.
حامیان رژیم اسرائیل و لابی های آنها در ایالات متحده و کشورهای دیگر به شدت فعال خواهند شد تا حملات اسرائیل را «موجه» نشان دهند، جنایات جنگی این رژیم را کتمان کنند و حتی تصویری مثبت از این رژیم پس از قتل عام در غزه نشان دهند. اما یک مسئله دیگر هم وجود دارد، حامیان رژیم اسرائیل همچنان مثل همیشه به دنبال حمله نظامی علیه ایران – در کنار افزایش تحریم های اقتصادی – هستند. تحریم های عراق در دهه ی 1990 که منجر به حمله به این کشور شد می تواند نمونه ی خوبی برای این بحث باشد.
«هم اکنون زمان آن است که قابلیت های هسته ای ایران را بمباران کنیم. الان زمان این است که ایالات متحده این اقدام را انجام دهد، اگر ما نمی خواهیم ایران هسته ای را متوقف کنیم، اجازه دهیم اسرائیل این کار را انجام دهد. یک دوست نباید اجازه دهد دوستش در معرض خطر قرار بگیرد» فکر می کنید این جملات را چه کسی گفته است؟ بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اسرائیل یا یکی از وزرای نئو فاشیست کابینه اش مانند آویگدور لیبرمن وزیر خارجه یا نفتالی بنت وزیر اقتصاد یا یکی از سیاست مداران راست گرای اسرائیلی؟ هیچ کدام. این جملات متعلق به نماینده لوئی گومرت (جمهوری خواه از تگزاس) می باشد.
فکر می کنید وی این جملات را چه زمانی گفته است؟ آیا قبل از توافق ژنو در نوامبر 2013 زمانی که ایران و گروه 5+1 به توافقی موقت بر سر توقف برنامه هسته ای ایران و ادامه مذاکرات برای رسیدن به توافقی جامع و بلند مدت دست یافتند، بوده است؟ خیر، گومرت این جملات را در 22 جولای یعنی دقیقا یک روز بعد از آن که آژانس بین المللی انرژی اتمی اذعان کرد که ایران به تمام تعهداتش در توافق ژنو عمل کرده است، و در میانه ی حملات خونین رژیم اسرائیل به فلسطینی های غزه، این جملات را گفته است. در همان روز 630 نفر در غزه کشته شدند که هفتاد درصد آنها غیرنظامی بودند و 143 نفرشان کودک بودند.
همچنین شاهد سخنان جنیفر روبین در وبلاگش بوده ایم. وی در 28 آگوست به دروغ می نویسد «براساس توافق ژنو، ایران می تواند آزادنه بدون هیچ گونه نظارت و بازرسی فعالیت کند» این ادعا به وضوح دروغ است. حتی اگر مدت توافق جامع به پایان هم برسد، ایران همانند دیگر کشورهای عضو آژانس بین المللی انرژی اتمی تحت نظارت این آژانس قرار دارد. روبین همچنین حق ایران برای استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای را هم زیر سوال می برد.
نمونه دیگر سناتور الیزابت وارن (دموکرات از ماساچوست) است که فرد محبوب جریان های پیشرو و گروه های ضد هیلاری کلینتون می باشد. این گروه ها معتقدند که کلینتون سیاست خارجی جنگ طلبانه ای دارد که مورد حمایت نئوکان ها هم می باشد. سناتور وارن یکی از حامیان لایحه کمک 225 میلیون دلاری به سیستم گنبد آهنین اسرائیل بود. همچنین مواضع تندی علیه ایران اتخاذ کرد و به اشتباه مدعی شد که «ایران در حال دستیابی به سلاح هسته ای است و دستیابی ایران به سلاح هسته ای غیرقابل قبول است، به خاطر این که ایران هسته ای یک تهدید برای ایالات متحده، متحدین ما، منطقه و جهان است»
وارن همچنین حامی تحریم های غیرقانونی و فلج کننده اقتصادی ایالات متحده و متحدینش می باشد که منجر به مخاطره افتادن زندگی ده ها میلیون ایرانی شده است. گلن گرینوالد معتقد است وقتی صحبت از اسرائیل و ایران می شود، صدای وارن همانند بنیامین نتانیاهو می شود.
به محض این که جنگ غزه تمام شد، جنگ تبلیغاتی علیه ایران افزایش یافت. به طوری که افکار عمومی از آن چه که اتفاق اقتاده است، منحرف شود. هنری کیسینجر، جنایتکار جنگی که پایش لب گور است از زمانی که دوستش محمدرضا پهلوی در سال 1979 سقوط کرد در تمام فعالیت های ضد ایرانی تقش داشته است. وی اخیراً مدعی شده است که «ایران مشکلی بزرگتر از داعش می باشد» ظاهراً کیسینجر فراموش کرده است که داعش محصول تهاجم ایالات متحده به عراق در سال 2003، مداخله ایالات متحده و ناتو در لیبی در سال 2011 و حمایت ایالات متحده و متحدین عربش (عربستان سعودی، قطر، امارات متحده عربی، کویت و اردن) از جهادی ها در سوریه می باشد. این درحالی است که ایران تهدیدی علیه هیچ کشوری در منطقه نیست و براساس ارزیابی ماه جولای پنتاگون از ارتش ایران «استراتژی نظامی ایران دفاعی است و براساس جلوگیری از حمله و مقاومت دربرابر حمله اولیه و مقابله به مثل در برابر تجاوز طراحی شده است»
