سوالي كه مدت‌ها براي بسياري از فعالين سياسي مطرح بود و به دلايلي هميشه از كنار آن عبور مي‌كردند ديروز در ميان اظهارات سخنگوي وزارت كشور دولت روحاني خود را نشان داد. اميري در بازديدي كه از نمايشگاه مطبوعات داشت گفت كه جامعه روحانيت مبارز بايد براي فعاليت‌هايش از وزارت كشور مجوز بگيرد.
دليلي ندارد جامعه روحانيت مبارز بخواهد مجوز بگيرد.
به هر حال فعاليت سياسي مي‌كنيد و اين فعاليت در قانون تعريف دارد و برايش بستري ديده شده است.
ما خودمان را يك تشكل صرف نمي‌دانيم. ما بيشتر به عنوان جنبه ارشاد، تذكر و هدايت عمل مي‌كنيم.
اما هميشه هم ارشاد و هدايت نيست. گاهي مصداقي هم عمل كرده ايد.
شما نگاه كنيد الان ائمه جمعه، جماعات و گويندگان نشست‌هايي دارند. كسي هم به آنها نمي‌گويد تشكل‌شان سياسي - اجتماعي است بيشتر هم جنبه ارشادي دارد. ما هم يك جمع آخوندي و روحاني هستيم كه به همين شكل عمل مي‌كنيم. دليلي ندارد براي اين كار مجوز بگيريم كما اينكه ديگران هم نمي‌گيرند.
اما شما در برخي موارد رسما مانند يك حزب سياسي وارد گود مي‌شويد.
اولا جامعه روحانيت در انتخابات مجلس براي غير تهران هيچ‌وقت ليست نمي‌دهد. دوم اينكه براي تهران هم مدتي است ليست نمي‌دهد. مي‌رسيم به مساله خبرگان كه آن هم چون حالت روحاني و آخوندي دارد عمل مي‌كنيم. جامعه روحانيت متشكل از گروهي است كه مي‌نشينند با هم راجع به مسائل مختلف بحث مي‌كنند. مثلا اگر كسي فوت شود تسليت جمعي مي‌گويند يا در آستانه ماه محرم توصيه‌هاي ارشادي مي‌كنند و در ماه رمضان مردم را به عبادت دعوت مي‌كنند. نوع كار جامعه روحانيت عموما به اين شكل است نه يك تشكل سياسي.
اما عده‌يي در همين فضا تلاش دارند جامعه را محور وحدت اصولگرايان قرار دهند و اين با ذات ارشادي و هدايتي كه شما مي‌گوييد تفاوت دارد.
محور بودن براي اصولگرايان هم يك موضوع آخوندي است، تشكلي نيست. جمع كردن ٥٠٠ نفر از سوي جامعه روحانيت كه به آنها بگويد ببينيد شرايط مملكت اين است و روي اصول قانون اساسي و نظرات ولي فقيه وحدت داشته باشيد جنبه ارشادي دارد و نه الزامي.
يعني در انتخابات آتي مجلس هم وارد مصاديق نمي‌شويد؟
خير. جامعه روحانيت مبارز تهران بنا ندارد وارد مصاديق شود.
شما در حالي از مجوز نگرفتن سخن مي‌گوييد كه مجمع روحانيون مبارز سال‌هاست مجوز از كميسيون ماده ١٠ احزاب گرفته و بدون مشكل فعاليت مي‌كند. چرا آن راه را شما نمي‌رويد؟
مجمع روحانيون از وقتي كه از جامعه روحانيت جدا شد سودي نبرد. اتفاقا وقتي راه‌شان را كج كردند گرفتار بعضي چيزها شدند. ما الزامي نداريم كه مجوز بگيريم. اگر كسي كار تشكلي بخواهد انجام دهد مجوز مي‌گيرد. مگر سخنران‌ها و ائمه جمعه مجوز مي‌گيرند؟ اين‌ها نماز جمعه دارند، تريبون دارند و حرف‌هاي‌شان رسانه‌يي مي‌شود. آيا مجوز مي‌گيرند؟ الان نماز جمعه‌هاي تهران، قم و مشهد كه هميشه مورد توجه است آيا ائمه جمعه اين شهرها براي بيان سخنان‌شان از جايي مجوز مي‌گيرند؟ مسلم است كه نه. كار ما در جامعه روحانيت هم به همين صورت است.
هيچ‌وقت احساس نكرده ايد لازم است براي نقش‌آفريني در سياست مجوز رسمي اين كار را هم داشته باشيد؟
ضرورتي براي گرفتن مجوز از وزارت محترم كشور وجود ندارد. در گذشته اين ضرورت نبوده، الان نيست، از اين به بعد هم ان‌شاء‌الله ضرورتي نخواهد بود.
اگر وزارت كشور اصرار داشته باشد كه مجوز بگيريد چطور؟ باز هم ضرورتش احساس نمي‌شود؟
اصرار كنند براي رفع بيكاري خوب است.
