فرارو- به دست آوردن رضایت از زندگی، رها شدن از نگرانی و احساس گناه، انعطاف پذیری، داشتن احساس امنیت و پذیرفتن اشتباهات به عنوان تجربه از دیگر اصول و راه‌کارهای مربوط به داشتن روانی سالم است.
رضایت از زندگیرضایت از زندگی از اصول مهم رسیدن به سلامت روانی است. رسیدن به چنین رضایتی کار ساده‌ای نیست، به این دلیل که زندگی اجتماعی نارضایتی‌های بسیاری را برای افراد می‌تواند تولید کند. افراد در مقایسه خود با دیگران و بررسی شرایطشان در اجتماع ممکن است از زندگی ناراضی باشند.
قسمت اول: چگونه "روان" آرام می‌شود؟ قسمت دوم: چقدر سلامت روان داریم؟ برای داشتن سلامت روانی باید بتوان با انجام برخی کارها، احساس رضایت را به هر نحوی در خود ایجاد کرد. برخی از کارها، رفتارها و تمرینات ذهنی که در این زمینه به افراد کمک می‌کنند در زیر می‌آید:
- توانایی دوست‌داشتن خود و دیگران
- پذیرش و ایجاد عشق در زندگی
- پذیرفتن خود به همان‌شکلی که هستیم
- خود و دیگران را عیب‌جویی و ملامت نکنیم
- کارهای نیک انجام دهیم
- خود، دیگران، گیاهان، وسایل منزل و هر چیز دیگری که از نظرتان زیبا می‌آید تحسین کنید
- گاهی زمانی را برای به یادآوردن روزهای خوش گذشته اختصاص دهید
- آشپزی کنید؛ آشپزی آرامش و لذت به همراه دارد
- معاشرت و هم‌کلام شدن با کودکان را در زندگی‌اتان افزایش دهید تا مانند آنها راحت‌تر و بیشتر بخندید و راضی باشید
- به آغاز و پایان روزهایتان بیاندیشید، آیا از صبح‌ها و شب‌های خود رضایت دارید؟
رهایی از نگرانی و احساس گناه:نگرانی اغلب در پی اندیشیدن به فرجام کاری در وجود افراد شکل می‌گیرد. این احساس طرز فکر، بدن، رفتار و احساسات شما را نشانه می‌گیرد و بر آنها تاثیرات منفی خواهد گذاشت. ساده‌ترین و بهترین سخنی که می‌توان برای رها شدن از احساس نگرانی زد این است که "نگران نباشید هرچیزی در زمان خودش رخ خواهد داد!". برای دستیابی به چنین تفکری ذکر چند نکته لازم است.
سعی کنید نگرانی‌های خود را به تاخیر بیاندازید، برای مثال اگر حسی از نگرانی به شما هجوم می‌آورد، با خود بگویید دوساعت دیگر به آن فکر خواهید کرد. به این طریق می‌توانید آن را کنترل کنید. همچنین به‌جای اینکه از نتیجه‌‌ای که موجب نگرانی شماست بترسید، سعی کنید آن را مانند چالش‌هایی ببینید که می‌توان بر آنها غلبه کرد.
انعطافپذیری:یکی دیگر از مواردی که از ویژگی‌های سلامت روانی به شمار می‌رود، انعطافپذیری است. افراد انعطاف‌پذیر، هم درباره دنیای درونی و هم درباره دنیای بیرونی کنجکاو هستند و زندگی آنها از لحاظ تجربه غنی است. آنها چسبندگی کمتری به عقاید خود، یا به عقاید سنتی نشان می‌دهند. این افراد هیجانی‌تر هستند و انواع مختلفی از هیجانات مثبت و منفی را تجربه می‌کنند و شدت تجربه این هیجانات در آنها بیشتر از سایر افراد است.
در مقابل افراد غیرانعطاف‌پذیر، افراد بسته‌تری هستند. تجارب جدید چندان برای آنها جذاب نیست. آنها تمایل دارند رفتار متعارف‌تری داشته باشند و دیدگاه خود را حفظ کنند. علاوه بر این در برخورد با تجارب تازه‌های آشناتر را ترجیح می‌دهند.
از نظر روانشناسان افراد انعطاف‌پذیر، افراد سالم‌تر و رشدیافته‌تری هستند. آنها در مورد تغییرات اجباری واکنش مناسب‌تری دارند و راحت‌تر آنها را تحمل می‌کنند؛ به عنوان مثال زندگی یک فرد انعطاف‌پذیر در یک زمینه فرهنگی متفاوت از فرهنگ خود آسان‌تر و قابل تحمل‌تر خواهد بود تا یک فرد انعطاف ناپذیر که به سختی می‌تواند چنین شرایطی را تحمل کند.
داشتن احساس امنیت:احساس امنیت، یکی از نیازهای انسان است. احساس عدم امنیت موجب تنش، نگرانی و سایر افکار منفی در وجود یک فرد می‌شود. نا امنی می‌تواند از ناامنی جانی آغاز و تا ناامنی عاطفی را شامل شود. کسب چنین احساس در همه وجود آن موضوع ساده‌ای نیست و در ابعادی که به سلامتی روانی شخص مرتبط می‌شود به تمرین نیاز دارد.
پذیرفتن اشتباهات به‌عنوان تجربه و درس:اشتباه کردن بخشی از زندگی است و همه انسان‌ها به میزان مختلف مرتکب اشتباه خواهند شد. همه انسان‌ها پذیرفته‌اند که "هرکس مسئول عمل خود است." اما پذیرش اشتباهات توانایی‌ای است که افراد به راحتی به آن دست پیدا نخواهند کرد.
کمبود تجربه، کمبود علم و دانش، آینده‌نگر نبودن، تصمیمات شتابزده و... از دلایل بروز اشتباه در رفتار انسان‌ها هستند. زماني كه انسان ها تلاش می‌کنند با قدرت خلاقيت خود چيزهاي جديدي كشف كنند و يا دست به نوآوري بزنند و در راه‌هاي جديد قدم بگذارند، به احتمال زياد ممكن است دچار خطا و اشتباه شوند. بنابراین تمرین برای پذیرش اشتباهات به رشد اجتماعی و شخصیتی افراد منجر خواهد شد.
