فرارو- آنها در انتظار بازگشت به شهر ویران شده خود هستند اما در انتظاری برزخی. درگیری ها در کوبانی تقریبا چند هفته پیش به انتها رسید اما بیش از 40 هزار تن از ساکنان این شهر سوری، در ترکیه و دیگر مناطق پراکنده شده اند.
به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از گلوبال پست، تعداد قابل توجهی از ساکنان کوبانی بازگشته اند. اما ماه ها درگیری و حملات هوایی که نهایتا منجر به بیرون راندن نیروهای داعش از این شهر شد، شرایط این شهر مرزی را بهم ریخته و بسیاری از آنها را از خانه و کاشانه خود محروم کرده است.
خانواده محمد تنها یکی از آنها است. در ماه سپتامبر او و همسرش-که در آن زمان باردار بود و حال کودکی دو ماهه دارد- و دو فرزند دیگرش مجبور به فرار شدند تا بزرگترین موج هجوم پناهندگان به ترکیه از زمان آغاز بحران سوریه یعنی چهار سال پیش، شکل بگیرد.
به مرز که رسیدند محمد از یک راننده تاکسی سراغ محلی برای ماندن خود و خانواده اش را گرفت و به سایگین منتقل شدند: منطقه ای با چندین خانه کوچک از خشت ساخته شده در جاده ای کثیف. روستای سایگین شبیه به مکانی از یک زمان دیگر است. خانواده محمد در خانه ای با دو اتاق کوچک، سقف کاهگلی و دیوارهایی ضخیم از جنس گل و علف زندگی می کنند.
خانواده محمد حال پس از پایان یافتن درگیری ها، ناامید از بازگشت به خانه خود را در یک بازی انتظار دیگری یافته اند. عبور مرزی از ترکیه به کوبانی هنوز به طور کامل بازگشایی نشده؛ برخی مردها امکان عبور دارند اما کل خانواده نه.
نگرانی از فقدان زیرساخت ها و احتمال اینکه نیروهای داعش پیش از خروج در برخی خانه ها و ساختمان ها تله انفجاری گذاشته باشند باعث شده مقامات محلی تاکنون از گشودن رسمی و کامل مرزها امتناع کنند.
محمد می گوید: «زمانی که به ما می گویند بازگشت مان مشکلی ندارد، دوباره ما را به روز بعد حواله می دهن. اگر امکانش وجود داشت، همین امروز بازمی گشتم.»
براساس گزارش مقامات محلی، جنگ طولانی برای پس گرفتن کوبانی که در مواقعی به عمق مناطق مسونی نفوذ می کرد، حدود 80 درصد ساختمان های این شهر را نابود کرده است. تصاویر اولیه از کوبانی که اوایل ژانویه منتشر شد، ویرانه های یک شهر بود: تمام خانه ها با خاک یکسان شده بود و خانه محمد هم در میان آنها بود.
محمد می گوید طی پنج ماه گذشته از کنار محل جدید سکونتش شاهد درگیری ها بوده است. او می گوید: «ما از همین جا دود برپا شده از جنگ را می دیدیم. زمانیکه این دود سیاه شد، دریافتیم که خانه مان از دست رفت.»
برادران محمد که چند روز پس از توقف درگیری ها به کوبانی رفته بودند، با تایید خبر ویران شدن خانه او بازگشتند. محمد می گوید برپا کردن خانه و کاشانه در ترکیه امکان ندارد. او زبان ترکی نمی داند، نمی تواند کار پیدا کند و مواد غذایی گران است.
صاحبان املاک در روستای سایگین تاکنون به خانواده هایی مانند خانواده محمد اجازه داده اند که به طور رایگان در این منازل سکونت داشته باشند. اما انتظار و عدم اطمینان از شرایط آینده تحمل محمد را به انتها رسانده است. او می گوید شرایط به هر شکلی هم که درآید او دیگر از خانه خود فرار نخواهد کرد و با نگاهی به گذشته می گوید ترجیح می داد در کوبانی بماند و بمیرد اما حقارت زندگی در تبعید را تحمل نکند.
