فرارو- استاد غلامحسین بنان در خانواده ای قجری به دنیا آمد و پس از پدرش نزد میرزا طاهر ضیاءذاکرین رثایی (پدر بزرگ خانم افسانه رسایی، خواننده) تعلیم دید. اما تاثیر تفکر متجدد کلنل علینقی وزیر و روح الله خالقی در شخصیت هنری او بیشترین تاثیر را داشت.
به تصریح همسرش، بنان تصنیف کاروان را یکی از بهترین آثار خود می‌دانست و می‌گفت: «کاروان را برای بعد از مرگم خوانده‌ام». این تصنیف که به یادبود درگذشت استاد ابوالحسن صبا ساخته شده حاصل همکاری مرتضی محجوبی (آهنگساز) رهی معیری (شاعر) است. بنان این اثر را با آوازی در گوشه دیلمان از یافته های استاد ابوالحسن صبا از موسیقی گیلان همراه کرده است.
غلامحسین بنان در ساعت ۶:۴۵ غروب ۸ اسفندماه ۱۳۶۴، پس از اذان مغرب در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت و بر خلاف وصیتش که مایل بود در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شود، در دهم اسفند، در امام‌زاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.
آنچه در ادامه می شنوید بخشی از برنامه رادیویی گلهای رنگارنگ شماره ۲۱۷ (روی ب) است.
