فرارو- آلفرد هیچکاک، کارگردان سرشناس بریتانیایی، در 1899 به دنیا آمد و در سال 1980 درگذشت. از جمله آثار مشهور وی می‌توان به "طناب"، "دردسر هری"، "مردی که زیاد می‌دانست"، "سرگیجه" و "روانی" اشاره کرد.
او از فیلمهای خودش میترسیداگر فکر می‌کنید که داستان‌های تعلیق‌آمیز و پر از مرگ هیچکاک، برای بیشتر ذائقه‌ها بیش از حد تاریک است، تنها نیستید. حتی خود هیچکاک نیز نمی‌توانست فیلمهایش را تحمل کند.
او در مصاحبه‌ای در سال 1963 گفت: "من از فیلمهای خودم وحشت دارم. هیچوقت نمی‌روم آنها را ببینم. نمی‌دانم مردم چطور تماشای فیلمهای من را تحمل می‌کنند." وقتی که مصاحبه‌گر ترس او از فیلمهای خودش را "غیرمنطقی" خواند، هیچکاک او را تایید کرد و پاسخ داد: "اما منطق چی هست؟ هیچ چیز احمقانه‌تر از منطق وجود ندارد."
سخنرانی اسکار او تنها پنج کلمه بود
اینکه کارگردانی به محبوبیت و زبردستی هیچکاک به خاطر هیچ یک از فیلمهای دیدنی‌اش موفق به دریافت اسکار نشده باشد، عجیب است. اما او بالاخره یکی از بزرگترین افتخارات اسکار را کسب کرد.
او در طول بیست سال، برای فیلمهایی چون، "قایق نجات"، "پنجرۀ پشتی" و "روانی" پنج بار نامزد دریافت جایزۀ اسکار شد، اما هرگز موفق به بردن آن نشد. آکادمی اسکار، سعی کرد این موضوع را با اهدای جایزۀ یک عمر فعالیت هنری به هیچکاک، جبران کند. هیچکاک در میان تشویق ایستادۀ حضار روی صحنه را و جایزۀ خود را از دستان رابرت وایز دریافت نمود. او تنها پنج کلمه روی صحنه سخنرانی بود و آن هم این بود: "ممنون از شما... خیلی زیاد".
هیچکاک فیلمبرداری "شمال از شمالغربی" را به تعویق انداخت تا مجبور نباشد جیمی استوارت را در فیلمش بازی دهد
علاقمندان امروزی فیلم و سینما، ممکن است همکاری هیچکاک و جیمی استوارت در فیلمهایی چون "پنجرۀ پشتی" و "سرگیجه" بسیار ستایش کنند. اما علاقمندان سینما در زمان هیچکاک، آنقدرها مهربان نبودند.
در حقیقت، فیلم "سرگیجه" در آن زمان عملکرد چندان موفقی در گیشه نداشت، و چندان نتوانست نقدهای خوبی را نصیب خود کند. هیچکاک احساس می‌کرد که مقصر استقبال ضعیف از فیلم، بازیگری استوارت بوده است. از این رو، وقتی زمان کار بر شاهکارش "شمال از شمالغربی" فرا رسید، هیچکاک رویش نمی‌شد که به جیمی استوارت بگوید که نمی‌خواهد او در فیلمش بازی کند. بر اساس زندگینامۀ استوارت، هیچکاک شروع فیلم را تا زمانی که استوارت در فیلمی دیگر مشغول به بازی شود، به تاخیر انداخت. این موضوع به هیچکاک این فرصت را داد تا به وجدان آسوده، از کری گرانت در نقش اول فیلمش استفاده کند.
پنج تا از مشهورترین فیلمهای او سالها امکان نمایش در سینما را نداشتند
فیلمهای هیچکاک در حال حاضر تقریباً به همۀ فرمتها در دسترس هستند، اما بهترین حالت تماشای آن در سالن سینما است. متاسفانه، زمان درازی چنین امکانی وجود نداشت.
هیچکاک حقوق مادی و معنوی پنج فیلم مطرحش از جمله "مردی که زیادی می‌دانست"، "پنجرۀ پشتی"، "طناب"، "دردسر با هری" و "سرگیجه" را پس از اکران اولیه‌شان، برای خود خریداری کرد. این بدان معنی بود که این فیلمها امکان نمایش در هیچ سینمایی را نداشتند، مگر اینکه یک حق پخش قلمبه به خود هیچکاک داده می‌شد. او در سال 1980 درگذشت، و وصیت کرد که حقوق این فیلمها به دخترش، پاتریشیا برسد. او نیز پنج سال این حقوق را برای خود نگاه داشت، تا اینکه بالاخره حقوق فیلم را آزاد کرد تا فیلمها امکان نمایش دوباره در سینماها را بیابند. این پنج فیلم در میان علاقمندان سینما به "پنج هیچکاک گمشده" مشهور بودند.
