اگر اين خبر در جهان منتشر شود كه ايران تبهكاران و مجرمان خود را روانه كوير مي‌كند و آن را به تبعيدگاه تبديل كرده است آيا گردشگر ديگر رغبتي پيدا مي‌كند كه از آن سكوت و خلوت و زيبايي بهره‌‌اي ببرد؟
در واکنش به سخنان اخیر رئیس جمهور که پیشنهاد کرده بود، ارذل و اوباش را به کویر بفرستید تا آدم شوند، یکی از روزنامه نگاران حوزه اجتماعی نوشته است:« کویر مقصد گردشگران است نه تبعیدگاه.»
سینا قنبرپور نوشته است: ايران يكي از كشورهايي است كه جغرافيايش تنوع اقليم‌ها را در خود جاي داده است و همين سبب شده تا مرزهاي جغرافيايي ما را به مقصدي براي گردشگران و به‌ويژه طبيعت‌گردان تبديل كند. يكي از اين ويژگي‌ها اين است كه در ايران مي‌توان به فاصله زماني 2 تا 3 ساعته از ميان برف‌ها خود را به دل كوير رساند.
در عين حال كه ايران جزء كشورهاي بياباني و خشك از منظر كشاورزي محسوب مي‌شود وجود «دشت كوير»، « كوير لوت» و « درياچه نمك» فرصتي براي عاشقان طبيعت و آن دسته از كساني شده كه مي‌خواهند از شلوغي و هياهوي شهرها به سكوت و آرمش كوير پناه ببرند و ببينند كه چگونه خداوند حيات را در آنجا كه هيچ روينده‌اي نيست امتداد داده است.
وقتي به شهداد كرمان برويد و سر از كلوت‌هاي شهداد در بياوريد آنجاست كه ديگر جز صداي ضربان قلب خود هيچ صدايي نمي‌شنويد و همان‌جاست كه مي‌پنداريد در شهري عجيب قدم گذاشته‌ايد و به همين دليل هم هست كه آنجا را شهر خيالي لوت مي‌نامند.با اين اوصاف است كه به‌نظر مي‌رسد كوير و آب و هواي به ظاهر خشن آن نيازمند احترامي ويژه است و بايد در ميان مخلوقات خداوند به آن نگاهي متفاوت داشت نه آنكه آن را مفري براي خلاصي از يك پديده اجتماعي كه آن هم حاصل اجراي سياست‌هاي ماست قرار داد.
در حال حاضر سازمان ميراث‌فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري مدعي است كه هزينه‌اي قابل توجه را صرف تبليغ براي معرفي ايران به جهانيان و تلاش در جذب گردشگران خارجي مي‌كند.
این روزنامه نگار در یادداشتی که همشهری آن را منتشر کرده نوشته است: حال اگر اين خبر در جهان منتشر شود كه ايران تبهكاران و مجرمان خود را روانه كوير مي‌كند و آن را به تبعيدگاه تبديل كرده است آيا گردشگر ديگر رغبتي پيدا مي‌كند كه از آن سكوت و خلوت و زيبايي بهره‌‌اي ببرد؟شايد كوير و بيابان‌هاي ايران آب و هوايي خشن داشته باشند اما مقصدي براي گردشگران و طبيعت گردانند زيرا آنها مي‌دانند كه نعمتي در آن نهفته است.
