نامه سرگشاده جمعی از دانشجویان دانشگاه علوم اقتصادی به مسئولین کشور، دانشگاهیان و عموم مردم دلسوز
با سلام و ادب حضور همه آنهایی که برای فردای روشن این مرز و بوم نگرانند و خالصانه تلاش می‌کنند
در هفته ها و روزهای گذشته شاید لابه لای حجم انبوه اخبار در مورد ما و اعتراضاتمان شنیده باشید، اینکه شبانه و به دور از فرآیندهای قانونی و در تعطیلات نوروز دانشگاه مان را در دانشگاه دیگری ادغام کردند.
6 هفته تمام کلاس هایمان را تعطیل کردیم و از وزارت علوم تا مجلس و نهاد ریاست جمهوری تجمع کردیم و فریاد زدیم که ای مسئولین، حق ما را در روز روشن ضایع کرده اند و دانشگاهی که برای قبول شدن در آن از هفت خان کنکور گذشته ایم و زحمت ها کشیده ایم را از ما گرفتند.
هرگز ادعا نکردیم ما بهترین دانشجوهای مملکت هستیم و یا دانشگاه ما بهترین دانشگاه بوده است ولی چه کسی هست که نداند هر دانشجویی براساس مصلحت خود و بر اساس رتبه ای که در آزمون سراسری داشته، دانشگاه خود را برای تحصیل انتخاب می کند؟
مگر غیر از این است سازمان سنجش تاسیس شده تا مرجع سنجش آموزش در کشور باشد و بانی برقراری عدالت در ورود به دانشگاه های دولتی شود؟ حال چه شده که وزارت علوم کشور به عنوان بالاترین نهاد علمی کشور، عدالت را برهم میزند و بدون آنکه مصلحت و رضایت صاحبان حق را در نظر بگیرد با سرنوشت 2000 دانشجو بازی میکند؟ این چه عدالتی است که از ما 100 گرفته اند و 60 تحویلمان میدهند؟
مسئولین ادعا می‌کنند این ادغام به نفع شماست، ما به آنها میگوییم اگر شما باور دارید که چنین است چرا بدون اطلاع دانشجویان و اساتید ، شبانه و در تعطیلات تصمیم تان را عملی کردید؟ چرا جلسات پرسش و پاسخ میان موافقین و مخالفین این تصمیم از میان دانشجویان و اساتید برگزار نکردید؟ آیا شما مصلحت اساتید و دانشجویان را بیشتر از خودشان می‌دانید؟
حال بعد از هفته ها اعتراض به تصمیم غیرقانونی و به دور از عدالت وزارت علوم در ادغام دانشگاه، با فشار برخی از نمایندگان محترم مجلس، وزارت علوم قول تشکیل کمیته‌ای برای پیگیری دغدغه های دانشجویان را می دهد که بعد از گذشت 2 هفته نه تنها هیچ کمیته‌ای برای پیگیری و رفع دغدغه‌های دانشجویان تشکیل نشده بلکه ده‌ها دانشجو به جرم مطالبه‌گری و اعتراض به ادغام برای مطالبه حقوق شان به کمیته انضباطی دانشگاه خوارزمی احضار و تهدید به تعلیق و اخراج از دانشگاهی شده‌اند که هیچگاه در آن ثبت نام نکرده‌اند!
تهدید به تعلیق و اخراج برای دانشجویانی که حق شان را فریاد زده اند و رئیس جمهور از آنها دعوت میکند که دولت را نقد کنند. آیا این جواب نقد دولت است؟
در کدام منطق می‌گنجد دانشجو را به هر طریق ممکن ولو برگزاری امتحانات در ایام ماه رمضان تحت فشار بگذاری؟ آیا این جواب حق خواهی دانشجویانی است که آینده سازان مملکت هستند؟ آیا این درس عدالت است؟
اکنون که دست به قلم برده‌ایم و می‌نوسیم نه از ترس اخراج است و نه تعلیق. ما به عنوان قشر دانشجو همراستا با مشی رهبر انقلاب خود را در مقابل جامعه و آینده مملکت مسئول می دانیم و برای ساختن آیندهای روشن و پرغرور برای کشورمان نگران و دلسوزیم.
صدای اعتراض ما برای ایستادن مقابل ظلم روشنی است که تحصیل کرده ترین وزارت خانه کشور، خودخواهانه و در عین بی عدالتی بر ما روا داشته است. ما معتقدیم با روشنگری باید مانع ادامه بی عدالتی و ظلم شد ولو ظلم به یک نفر در دور افتاده ترین روستا.
ما می نویسیم تا همه آنهایی که دلسوز کشور هستند بیازمایند راستی مسئولین دولت را در تحقق شعارهایی که میدهند که بدترین زمان برای یک دانشگاه آن است که دانشگاهی ساکت، آرام و ناظر باشد و از دانشگاهیان می خواهند که دولت را نقد کنند.
جمعی از دانشجویان دانشگاه علوم اقتصادی
دانشکده علوم اقتصادی همچین آش دهن سوزیم نبود،
خوارزمی هم که تو تهران هستش و یه دانشگاه قدیمی
برید سر درس و زندگیتون
شما که از هیچی خبر نداری لطفا قضاوت نکن. صرفا بخاطر اینکه قدیمیه برن خوارزمی؟ با قدمت و سال کیفیت رو می سنجی؟ بابا بزرگ منم 100 سالشه. بره هیئت علمی شه؟
مگه الکیه که جواب اعتراض رو با تهدید بدن!!! فقط موندده بود دانشگاهمون که .....