فرارو- نماینده سازمان ملل می گوید شکست نظامی داعش در سوریه و عراق می تواند افراط گرایان را در سراسر جهان پراکنده کند.
به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از فارن پالسی، آیا اگر آمریکا و متحدانش داعش را در عراق و سوریه شکست می دادند، جهان به جای امن تری تبدیل می شد؟ به گفته تیم نظارت ضدتروریسم شورای امنیت سازمان ملل، نه لزوما.
جنگجویان افراطی طی سه دهه گذشته مهارت خود برای تحول در آستانه صحنه نبرد را به شکل چشمگیری به اثبات رسانده اند. برای مثال القاعده را در نظر بگیرید که ریشه در خیزش مجاهدین افغان در اواخر دهه 1980 علیه نیروهای شوروی در افغانستان دارد. حمله به طالبان افغانستان در سال 2001 به سرکردگی آمریکا در پاسخ به پناه دادن به اسامه به لادن باعث شد نسل جدیدی از جهادی ها شکل بگیرند که مهارت های خود را در دیگر صحنه های نبرد از جمله عراق و سوریه بکار بستند.
تیم نظارت سازمان ملل به ریاست الکساندر اوانس در گزارشی که طی هفته جاری منتشر شد، نتیجه گرفت: «شکست نظامی داعش در عراق و سوریه که در میان مدت چندان هم غیرممکن نیست، می تواند پیامد ناخواسته پراکنده شدن جنگجویان تروریست خارجی در سراسر جهان را داشته باشد و واکنش به شرایط را بیش از پیش پیچیده کند.» وی در ادامه افزود: «این تهدید استراتژیک حتی در سال 2015 و سال های آتی بزرگتر خواهد بود.»
بر اساس برآورد این تیم، در حال حاضر بیش از 25 هزار تروریست خارجی از 100 کشور در درگیری های سومالی تا سوریه فعال هستند. اکثریت بالایی از این تروریست ها- بیش از 20 هزار تن- در سوریه و عراق هستند و به «مدرسه تکمیلی بین المللی» برای افراط گرایان خشونت طلب خدمت می کنند و مقابل تلاش های آمریکا و سازمان ملل برای مهارشان می ایستند. روابط شخصی که در درگیری های خاورمیانه میان این جهادی شکل گرفته، می تواند در دیگر نقاط نیز ایجاد شود. بر اساس این گزارش «کسانی که با هم غذا می خورند و با هم همبسته می شوند می توانند با هم بمبگذاری هم کنند.»
بر اساس گزارش اوانس، «در حال حاضر بیش از نصف کشورهای جهان در حال ایجاد تروریست های خارجی هستند. این جریان در بالاترین حد خود قرار دارد و تمرکز اصلی آن بر تحرکات سوریه و عراق و مشکل رو به رشد لیبی است.»
بسیاری از جهادی ها از جنگ سوریه و عراق به خانه باز می گردند، در حالیکه زندگی خشونت آمیزی را پشت سر گذاشته اند. اما تعدادی دیگر، به دنبال نقاط دیگر برای جنگ خواهند بود. همین حالا نیز نشانه هایی وجود دارد دال بر اینکه برخی جنگجویان خارجی در حال حرکت به سمت دیگر نقاط هستند.
بر اساس این گزارش «از آغاز سال 2015 حتی جریان معکوس جدیدی از خاورمیانه به لیبی وجود داشته است. لیبی به شکل روزافزونی به پایگاهی برای نیروهای ورودی شده است که به منظور دریافت آموزش هایی به سبک نظامی راهی این کشور می شوند.»
حالت برگشت پذیر حرکت جهادی های بین المللی تاکیدی است بر چالش هایی که سیاست گذاران آمریکا و سازمان ملل با آن روبرو هستند.
شورای امنیت سازمان ملل که روز جمعه جلسه ای برای هماهنگ سازی واکنش بین المللی به داعش برگزار کرده بود طی بیانیه ای از کشورهای جهان خواست که بر مرزهای خود نظارت داشته باشند و دیگر خلاءهای قانونی که به تروریست ها اجازه می دهد از میان مرزهای بین المللی آزادانه گذر کنند را از بین ببرند. این شورا ابراز نگرانی کرد که تنها 51 کشور از 193 عضو سازمان ملل از سیستم های اطلاعات پیشرفته برای نظارت بر مسافرانی که وارد قلمروشان می شوند، استفاده می کنند.
جه جانسون، وزیر امنیت داخلی آمریکا که در جلسه روز جمعه شورای امنیت حضور داشت به این شورا گفت: «از آغاز درگیری ها در سوریه، بیش از 22 هزار تروریست خارجی از بیش از 100 کشور به سوریه سفر کرده اند که چهار هزار تن از آنها از غرب راهی این منطقه شده اند.»
جانسون با اشاره به اینکه بیش از 180 هزار آمریکایی به سوریه سفر کرده اند یا قصد سفر به این کشور را داشته اند گفت: «کشورها باید کنترل های مرزی سختگیرانه تری را اعمال کنند، تحقیق و تعقیب جنایی جنگجویان افراطی را گسترش دهند و با پیشرفت ایدئولوژی های افراطی در داخل مقابله کنند.»
این نشست شش ماه پس از نشست شورای امنیت در سپتامبر 2014 برگزار شد که طی آن مقرر شد سفر به مناطق جنگی برای شرکت در فعالیت های تروریستی جرم محسوب می شود. نشست روز جمعه در نیویورک با هدف سنجش میزان پیشرفت جامعه بین المللی از آن زمان تاکنون برگزار شد.
پیش از برگزاری این نشست، ریاست اجرایی کمیته ضدتروریسم شورای امنیت طی روز پنج شنبه در گزارشی جداگانه میزان تاثیر تلاش های سازمان ملل برای مقابله با افراط گرایی را ارزیابی کرده و به نقایص بسیاری رسید.
بر اساس گزارش وی، «تقریبا هیچ امکان کوتاه مدتی برای پایان دادن تهدیدهای ناشی از اقدامات داعش، جبهه النصره و دیگر سازمان های افراطی که از القاعده الهام گرفته اند وجود ندارد.» این گزارش 30 صفحه ای در انتها نتیجه می گیرد که این جنبش ها و حرکت ها را نمی توان به طور جغرافیایی کاملا مهار کرد.
