ماه می امسال چهل و هفت سال از اعتراضات دانشجویی-کارگری پاریس موسوم به جنبش دانشجویی فرانسه می‌گذرد.
به گزارش
مجله تاریخ فردید، رویداد های ماه می سال 1968 فرانسه که از تظاهرات دانشجویان دانشگاه پاریس و تصرف ساختمان مرکزی دانشگاه توسط آنان آغاز شد و به سرعت سراسر فرانسه را در برگرفت با نام جنبش دانشجویی- کارگری فرانسه شناخته می‌شود.
دانشجویان معترض فرانسوی نسبت به برنامه های دولت دوگل و محدودیت‌هایی که حکومت برای آنها ایجاد کرده بود به خیابان‌ها آمدند و در عرض یک هفته، جمعیت قابل توجهی از فرانسویان را که شامل اتحادیه‌های کارگری نیز می شد با خود همراه کردند؛ روشنفکران چپ‌گرای فرانسوی همچون ژان پل سارتر و سیمون دووار نیز از جنبش حمایت کردند.
شارل دوگل در پی بحرانی شدن اوضاع پس ازسه هفته اعتصاب و تظاهرات خياباني كارگران و دانشجويان اعلام كرد كه نمي تواند اعتراض چند ده هزار تظاهركننده را نظر اکثریت مردم فرانسه نسبت به برنامه هاي خود بداند و تصميم گرفته است كه براي آگاه شدن از نظر اكثريت مردم، رفراندم برگذار كند. اين رفراندم طبق برنامه انجام شد و اكثريت شركت كنندگان با برنامه هاي اصلاحي دوگل مخالفت كردند. دوگل با مشخص شدن نتیجه رفراندوم از ادامه ریاست جمهوری فرانسه منصرف شد و از قدرت کنار رفت. او تا آخر عمر در دهکده «کولومبه-له-دو-اگلیز» به نوشتن خاطرات خود مشغول بود.
"برونو باربی" عکاس فرانسوی یکی از عکاسانی است که از آغاز اعتراضات خیابانی و اعتصاب کارگران وقایع می 1968 را دنبال و با دوربین خود به ثبت رسانده است. گزیده عس های مجموعه او از این وقایع را در زیر می‌بینید.
