پیامدهای یک انفجار!

تا وقتی واقعی نظر داده نشود هیچ چیز حل نمیشود. من یک جوا 30 سال که تا سطح فوق لیسانس از دانشگاه علم و صنعت تحصیلات دارم ولی برای ارتباطات ساده هیچ گروه و جایگاه خاصی ندارم. اهل هیچ ارتباط خاصی هم با زن یا دختری نبودم ولی برای یک ازدواج ساده امثال من بسیارند که محل تبادل افکار با جنس مخالف را نداریم. من هم نمیتوانم زنم را از موسسه مذهبی معرفی نامه بگیرم چون معتقدم باید افکار دو طرف شناخته بشه و بعد ازدواج صورت بگیره... شما در مورد ساده ترین موارد برای سالم ترین جوان های مملکتتان برنامه ندارید بعد حالا هی به شبکه های اجتماعی گیر میدهید. اتفاقا این شبکه ها تا حدی بعضی همکلاسی های قدیمی من رو باعث شده بفهمند من ادم قابل تحملی بودم.... شما در اشتباهید. دلم پره... نمیتونم خیلی حرفم رو بزنم ولی مشکل از جای دیگست. ... بیشتر پیام هامو چااپ نکردی فرارو.. شاید اینو چاپ کنی

اجازه بدهيد از تجربه خود بگويم:
تحصيل كرده (ليسانس و فوق و دكتري) و 36 ساله هستم. تمام عمر تحت كنترل پدر و مادر مذهبي بودم.
همين 3 ماه پيش ازدواج كردم.
كنترل پدر مادر از بچگي شروع شد، در زمان دبستان اجازه نمي داند به تولد همكلاسي ها برم، شايد چيزي ميديدم كه بر خلاف نظر آنها بود (اين را خودشان گفتند). كلا در دبستان هيچ دوست خارج از كلاس نداشتم. خود پدر مادر هم فقط رفت و آمد با فاميل داشتند تازه آنهايي كه از نظر فكري نزديك به خودشان بودند.
از 13 سالگي كه تكليف شدم به زور نماز خوندم، حتي صبح ها بيدارم مي كردند و من هم الكي نماز مي خواندم و بعد مي آمدند و دست به سرم مي كشيند و مي گفتند كه سرت خيس نيست پس مسح نكشيدي پس وضو نگرفتي پس نماز نخواندي. پشو از اول.
راهنمايي همينطور و دبيرستان. اينكه همكلاسي ها به خانه ما زنگ بزنند غير ممكن بود چون نمي توانستم با كسي رابطه دوستي برقرار كنم.
در دانشگاه، آزادي خوبي داشتم و وقتي تمام شد به خانه پدر مادر برگشتم و كار پيدا كردم.

با تمام اينها 180 درجه متفاوت شدم از آنچه آنها مي خواستند و تمامي كارهايي را كه اگر بدانند دق مي كنند انجام دادم اما با هزار بدبختي و پنهاني و البته خيلي خيلي كم و چقدر هم زجر كشيدم و در بعضي موارد هم لو رفتم. آنها از تلفن هاي من پرينت مي گرفتند و چك مي كردند كه به چه كسي زنك مي زنم (وقتي 33 ساله بودم).
دفتر بانكي من را بررسي مي كردند و توضيح مي خواستند براي پول هايي كه خرج كردم.
و هزار داستان كه مو را به تنان سيخ مي كند.

خلاصه انواع فشار هاي رواني و مالي را بر من روا داشتند و حتي با دادن يك مزدا 3 و گرفتن اقساط سنگين از من، آزادي من را محدود كردند در حاليكه ماهانه 60 ميليون از سود بانكي و غيره درآمد خالص داشتند.
وقتي وقت ازدواج رسيد باز با انواع فشار هاي رواني و مالي (كه اگر مال نباشد هيچ كس زنت نمي شود) من را مجبور به انتخاب زن مورد علاقه خودشان كردند.

حالا انتظار داري كه من نسبت به اين همسر احساس "طلاق عاطفي" نداشته باشم؟ همش سرم را به موبايل و جك ها آن گرم نكنم؟ همش حسرت آنها كه هزار مشكل مالي دارند اما در زندگي شخصي خود آزادند را نخورم؟

مشكل از آنچه شما گفتيد نيست.
مشكلات عميقتر هستند و اينها كه در گزارش بالا گفتيد همه معلول است و نه علت.

به دنبال علت باشيد.

بروید برج میلاد.....بروید از پل پیاده روی بازدید کنید.....بروید برج آزادی.....بروید پارک ......بروید شادی کنید .....این شبکه ها ی اجتماعی خط مقدم دشمن است....