یادداشت دریافتی- امین روغنی؛ این روزها که فرصت جشن پیروزی است متاسفانه شیرینی آن با اخبار افشای دغل های مدیران دولت عدالت محور به تلخی در کام مردم تبدیل شد.
شاید بهتر باشد مدیران اعتدال در کنار جشن دو سالگی، به درس های هشت سال دولت گذشته توجه کنند. دولتی که با شعار عدالت، وعده بهار داد اما به صحرایی بدل شد که هر روز از آن خاری نثار مردم می شود چرا که قلم ها را از تاریخ نویسان واقعی که مطبوعات مستقل و جامعه مدنی حاوی احزاب قدرتمند و تشکل های صنفی است گرفت و خود یکه تازانه به نوشتن هشت سال تاریخ گماشت و چه ساده اندیش بودند که ندانستند تاریخ فقط هشت سال نیست و امروز جلوی نام های سران آن صفاتی دیگر خود نمایی می کند.
نقد در کنار مطبوعات مستقل و قوی با داشتن شهروندانی مدنی قطعا راه را بر فساد تنگ‌تر می کند و غافل از اینکه گرفتن نفس منتقدان توسط دولت عدالت محور به پاشنه آشیل آنان تبدیل شد و درس تاریخ این است که هر قدر از انتقاد و شفافیت و پاسخ گویی دور شویم همان قدر به فساد نزدیک می شویم و این آموزه دولت نهم و دهم بود که آنها را به جعبه سیاهی بدل کرد که پس از هشت سال سقوط، هنوز در حال رمز گشایی است.
از سوی ديگر رقبای دلسوز نيز از وجود فساد در حریف خود خوشحال نخواهند شد چرا که خنجر به بدنی واحد فرو رفته، حال چه با دست راست باشد و چه با چپ.
همین مدیران ارشد هشت سال سکان داری مردم را در دست داشته اند و باید پذیرفت که چه ویرانه ای تحویل اعتدالیون شده است و هرچه بی کفایتی گذشتگان روشن شود، معادل سخت تر شدن کار مدیران امروز خواهد بود و بر دولت مردان روحاني است که از منتقدان استقبال کنند.
ياران روحاني امروز نیز که دوسالگی جریان اعتدال را جشن می‌گیرند بايد به مسئولیت خود در قبال آن رایي كه در 24 خرداد 92 به سبد آنها واريز شد، ادامه دهند چرا که توسعه، شهروند فعال و مسئول می‌طلبد نه توده ای گریزان از مشارکت و سرخورده.
انتظار داریم این دولت مطابق وعده های خود عمل کند و در ادامه گشایش فضای نقد و شفافیت در عمل به‌خود تردید راه ندهد و به مرور هزینه نقد را کمتر کند؛ زيرا این درس تاریخ بوده که به جای تکیه بر شعارهای خوب، به دنبال سیستم های خوب باشیم.
و ای کاش از امیر المومنین(ع) می آموختند که نقد را به هدیه تعبیر کرد و فرمود: «من برادرانی را دوست دارم که عیب ها را هدیه می کنند».
