(قسمت دوم) مخدرهای رایج در بازار ایران را بشناسید

کراک را عمدتا با دو روش کشیدن و تزریق استعمال می‌کنند. کشیدن کراک شبیه به کشیدن مخدر تریاک است؛ مخدر را با جسمی شبیه سنجاق نگه داشته، آن را در اثر حرارت دود کرده و دود آن را به داخل می‌دهند. در روش تزریق نیز کراک را در آب جوشیده حل کرده و به بدن تزریق می‌کنند. شدت تاثیر استعمال کرارک از طریق تزریق بسیار شدید است و ممکن است فرد پس از سه سال با مرگ روبرو شود. البته به طور کلی کراک موجودر در ایران، از آنجایی که فشرده هروئین و با ناخالصی‌های زیاد همراه است، به شدت به مصرف‌کننده ضربه زده و فرد مصرف کننده بنابر مشتقات کراکی که می‌کشد، به فاصله دو تا 5-6 سال خواهد مُرد.

سه‌بار مصرف مقدار کمی از کراک، منجر به اعتیاد حتمی به آن خواهد شد. هرچقدر حسِ لذت و سرخوشی ناشی از مصرف کراک بالاتر باشد، سقوط از آن حس و حالت و خماری و افسردگی ناشی از آن بیشتر خواهد بود. 97 درصد افراد پس از مصرف 21 روز کراک به آن معتاد می‌گردند. محرک کراک نیز منجر به ایجاد لذت در مغز می‌شود. اثر کوتاه مدت این مواد سرخوشی و شادی، فعالیت زیاد، احساس رضایت از خود و زندگی، بالارفتن میل جنسی و... است. اما اثرات بلند مدت آن دیگر فرق خواهد کرد. فردی که از نظر جسمی و روحی به این مواد اعتیاد پیداکند دچار مشکلات جسمی و روانی زیادی خواهد شد. از دست دادن وزن بدن، یبوست، بی خواب، ضعف جنسی، دپرسیون تنفسی، اشکال در ادرار کردن، تهوع، کم خونی، رنگ پریدگی، تعرق شدید، دردهای شکمی و اسهال، اختلالات در هضم و دستگاه گوارشی، سردرد، لرزش دست ها، لرزش و تشنج، پریدن عضلات و سفتی آن‌ها، آب ریزش دائمی بینی، ایجاد زخم، آماس و جوش‌های پوستی، زخم در مخاط بینی، اضطراب، بی قراری، تشنج پذیری شدید، سوء ظن، گیجی، اختلالات درک زمان و مکان، رفتار تهاجمی، تحریک پذیری شدید، افسردگی، پرخاشگری، تمایل به خود کشی، توهمات و اختلال در حواس (به خصوص بینایی، شنوایی، و لامسه)، افکار هذیانی، و گاهیاشتهای کاذب و سرانجام ناراحتی جدی دماغی و روانی به نام سایکوز و کوکایین ... همگی از عوارض اعتیاد به کراک است. 

وابستگی به کراک به حدی بالاست که فرد مابین 5 تا 10 ساعت باید حتما مصرف کند. این میزان پس از  دوره طولانی مصرف به ده‌بار در روز می‌رسد. فردی که کراک به او نرسد، افسردگی شدید، پرخاشگری، تحریک‌پذیری، دست‌زدن به اعمال جنایت‌بار، داشتن حسی از عشق و نفرت نسبت به خود و... حالت‌های چنین فردی است. کنار گذاشتن مصرف کراک کار ساده‌ای نیست. البته غیرممکن هم نیست. فرد معتد به کراک باید زیر نظر پزشک، روان‌پزشک، روان‌شناس و گروه‌درمانی‌ها قرار گیرد تا دوره درمان او کامل شود.

ترامادول (Tramadol) دارویی شبیه به تریاک است. آن را دارویی روانگردان می‌دانند. نام‌های تجاری و دیگر این دارو ترامال، ترامد، بایومادول است. اعتیاد به ترامادول در اثر مصرف پی‌درپی و زیاد آن ایجاد می‌شود و وابستگی به آن، آز آنجایی که دارویی ضدافسردگی است، شدید خواهد بود. دوشکل عرضه‌ ترامادول به بازار، شکل خوراکی آن (قرص یا کپسول) و شکل تزریقی (آمپول) است. 

این دارو برای اولین بار در سال 1970 با نام ترامال در شرکتی آلمانی به نام گروننتال ساخته شد و پس از آن حق تولید این دارو به شرکت‌های زیاد دیگری داده شد. مصرف این دارو عموما برای دردهای متوسط یا شدید مانند دردهای استخوانی، دردهای عمل جراحی و همچنین در بیماری‌های سرطانی و سندروم پای بی‌قرار است. 

از آنجایی که ترامادول قیمت پایینی داشته و در دسترس است، برخی از افراد با مصرف زیاد آن به آن معتاد خواهند شد. اعتیاد به ماده در ایران در حال افزایش است. از آنجایی که ترکیبات ترامادول شبیه به تریاک است، کارشناسان به آن "تریاک مدرن" می‌گویند. فردی که بدون‌وقفه ترامادول مصرف می‌کند به مرور برای رسیدن به حالت ضدافسردگی و آرامش ناشی از آن باید دوز مصرفی را بالا ببرد، که این خطرناک است. 

عوارض مصرف این دارو، احساس تهوع، سرگیجه، بی‌خوابی و در عین حال احساس خواب‌آلودگی، خارش، یبوست، دیرانزالی، تعریق زیاد، افت فشار خون، خشکی دهان و ... است. اثر این دارو پس از نیم الی ساعت آغاز می‌شود و تا 4 الی 10 ساعت ادامه خواهد داشت. پس از، ازبین رفتن اثر این دارو بر بدن، افزایش فشار خون و سردردهای شدید در انتظار فرد خواهد بود. اعتیاد به ترامادول مشابه اعتیاد به مخدر تریاک است و همان علائم پرخاشگری، پایین آمدن تحمل، افت انگیزه جنسی، افسردگی، بی‌اشتهایی و... را دارد.