یادداشت دریافتی- عباس امیری؛ چندی است مد شده آوردن بازیگران سینما به عرصه تئاتر – البته شخصا مخالفتی با این داستان نداشته و ندارم و حتی فکر می‌کنم کمک حالی است برای حال بیمار تئاتر این مملکت.
کاری به بازیگران حرفه ای و شناخته شده سینما هم ندارم منظورم بازیگرانی است که در یک سریال یا یک فیلم سینمایی چهره شده‌اند و دوستان عزیز تئاتری من برای فروش بهتر از آنها استفاده می کنند (بازیکنان فوتبال؛ خواننده ها و مجریان که ...) و جالب اینکه این قشر برای کارگردانان تئاتر و عوامل آن ناز هم می‌کنند ولی دوستان تئاتری من اصلا به این موضوع واقف نیستند که این چهره ها با بازی در تئاتر برای خود اعتبار میخرند.
این دوستان باید سال‌ها تلاش کنند خاک بخورند زحمت بکشند التماس کنند نقش‌های کوتاه بازی کنند تا بتوانند لحظه ای پا بر روی صحنه مقدس تئاتر بگذارند ولی متاسفانه این روزها بخاطر وضعیت اسفناک تئاتر و سوء مدیریت مدیران تئاتری دوستان تئاتری مجبور به استفاده از این تازه به دوران رسیده ها هستند.
ناز می‌کنند، درخواست مبالغ سنگین می‌دهند و در پاره ای از مواقع می‌شنویم که چند روز به اجرا مانده قهر می‌کنند و گروه را ترک می‌کنند و لطمه‌ای بزرگ به گروه و کار وارد می‌کنند.
نمی‌دانم چگونه می‌شود با این وضعیت اسفناک کنار آمد ولی خواهشی از دوستان خود دارم اجازه ورود این تازه به دوران رسیده‌ها را به عرصه تئاتر ندهید.
کاری کنید برای حضور چند ثانیه ای بر صحنه تئاتر سرودست بشکانند کاری کنید که تئاتر را مانند دانشگاهی بدانند که برای ورود به آن باید ملالت‌ها بکشند سختی‌ها بکشند خون دل‌ها بخورند تا بتوانند لحظه‌ای پای به این دنیای بزرگ و پاک بگذارند.
امیدوارم مسئولین عزیز عرصه تئاتر به چند موضوع که این روزها ویروس سرطانی شده و به جان پیکره نحیف تئاتر افتاده اندکی تامل کنند:
هزینه اجرا در سالن وحدت شبی پنج میلیون تومان
هزینه اجرا در سالن حافظ شبی یک میلیون و دویست هزار تومان
سالن‌های خصوصی دیگر شبی پانصد هزار تومان
سالن ایرانشهر بیست تا سی درصد فروش
دستمزد بازیگران سینما در تئاتر برای 30 اجرا از 15 تا 30 میلیون تومان؛ ولی دستمزد بازیگران حرفه ای تئاتر از 5 میلیون تا 10 میلیون تومان.
