روزهای ابتدایی سال ۹۴ بود که کاربران اپلیکیشن وایبر، با کندی‌های شدیدی روبه‌رو شدند به‌طوری که ردوبدل‌کردن پیام‌ها به‌قدری کند شده بود که عملا استفاده از وایبر را غیرممکن کرده بود.
در این بین بارها با پشتیبانی وایبر تماس گرفته شد و این شرکت نیز به‌طورکامل هرگونه نقص فنی از جانب خود را تکذیب کرد. پیش از این اپلیکیشن‌هایی نظیر وی‌چت شامل حال فیلترینگ داخلی شده بودند، اما اینکه چرا برای محدودکردن اپلیکیشن وایبر هیچ‌گونه اعلام رسمی صورت نگرفت، هنوز جای سؤال دارد.
ضمن آنکه براساس آخرین گفته وزیر ارتباطات که خبر از عدم فیلترینگ تلگرام داشت، این سؤال در ذهن کاربران به‌وجود می‌آید که تفاوت وایبر و تلگرام در چیست که یکی باید محدود شود و یکی آزادانه به فعالیت خود ادامه دهد؟
باشگاه خبرنگاران در این‌باره می‌نویسد: اگر بنا بر بررسی روی کاغذ باشد، می‌توان اپلیکیشن وایبر را کم‌حاشیه‌تر از تلگرام دانست. وایبر Username ندارد، هنگام forward کردن پیام‌ها نامی قابل انتقال به پروفایل از کاربر ثبت نمی‌کند و برای استفاده از آن به‌صورت مستقیم از شماره تلفن شما استفاده خواهد شد که این امر مانع از جست‌وجو‌های تصادفی و مزاحمت‌های احتمالی می‌شود.
این حرف به این معنا نیست که در وایبر امکان مزاحمت وجود ندارد، بلکه اشاره‌ای به علاقه کاربران برای دیده‌شدن یا نشدن در اپلیکیشن‌های پیام‌رسان است. همچنین وایبر استیکرهای شخصی ندارد که همین موضوع باعث عدم وجود کوچک‌ترین نکته غیراخلاقی یا نامناسب در آن شده است. پس با توجه به این موارد، دلیل آنکه وایبر باید محدود می‌شد، چیست؟ از سخن وزیر ارتباطات می‌توان نتیجه گرفت که مشکل فقط بخش استیکرهای تلگرام است آن هم به دلیل امکان آزادانه ساخت استیکر. حال که بخش استیکر آن حذف خواهد شد، چه تفاوتی بین امکانات وایبر و تلگرام می‌ماند؟
