آزمایش بر روی "پیپ"های به قدمت 400 سال که متعلق به ویلیام شکسپیر
بوده‌اند، نشان می‌دهد که این نمایشنامه‌نویس خود را تنها به مصرف تنباکو
محدود نمی‌کرده است.
به گزارش فرادید به نقل از تلگراف، دانشمندان
آفریقای جنوبی کشف کرده‌اند که پیپ‌های چهارصدساله‌ای که در باغچۀ ویلیام
شکسپیر یافت شده‌اند، حاوی شاه‌دانه بوده‌اند که نشان می‌دهد که این
نویسنده برخی از کارهای مشهور خود را احتمالاً در حال نشئگی می‌نوشته است.
شواهد به دست آمده از پیپ‌های سفالی یافت شده در باغچۀ این
نمایشنامه نویس و محل‌های دیگر در ناحیۀ محل زندگی وی، در پرتوریا با
استفاده از یک تکنیک پیچیده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
از میان 24 تکه‌ای که از پیپ‌های موجود در "صندوق محل ولادت
شکسپیر" به دانشگاه ویت‌واترسند برای بررسی داده شده بودند، آثار شاه‌دانه
در هشت عدد از آنها کشف شد که از این میان، چهار عدد مربوط به نمونه‌هایی
بود که در ملک شکسپیر یافت شده بودند.
همچنین در دو عدد از نمونه‌ها، آثار کوکایین مشاهده شد، که البته هیچکدام از اینها در ملک شکسپیر کشف نشده بودند.
غزلهای شکسپیر نشان می‌دهند که او با تاثیرات هر دوی این مخدرها آشنایی داشته است.
او در غزل 76 خود از "ابداع در درون علفی شهیر" می‌نویسد، و شاید
بتوان آن را اینگونه تفسیر کرد که شکسپیر هنگام نوشتن غزلیات از "علف"
استفاده می‌کرده است.
در همین غزل ظاهراً می‌گوید که علاقه‌ای به ارتباط با "ترکیبات
غریب" ندارد، که شاید بتوان آن را اینگونه معنی کرد که منظورش "مخدرهای
عجیب" بوده است (احتمالاً کوکایین).
ترجمه: وبسایت فرادید 
