بازیگر نقش به یادماندنی کبری در سریال «خواب و بیدار» با اشاره به علاقه‌اش به بازیگری گفت: سینما سرمایه‌گذاری بخش خصوصی است و آن هم شرایط خاص خودش را دارد و تا عضو باندی نباشید، نمی‌توانید در سینما حاضر شوید.
لیلا برخورداری با کاراکتر کبری در سریال پلیسی «خواب و بیدار» (ساخته مهدی فخیم‌زاده) شناخته شد او که سالهاست در عرصه بازیگری فعال است همیشه تلاش کرده تا بتواند با انتخاب های درست و گزیده در این حوزه فعالیت در خور توجه داشته باشد. بازی در سریال های «سالهای ابری» (مهدی کرم پور) و «خط» (عباس رنجبر) از کارهای این بازیگر درحوزه تصویر بود که سال گذشته پخش شد. او در حوزه سینما و تلویزیون کم کار است اما برعکس در حوزه تئاتر حضور جدی تری دارد. در خصوص بازیگری و انتخاب هایش با وی به گفت و گو نشستیم که از نظرتان می گذرد:
چرا «لیلا برخورداری» را در حوزه تصویری کمتر می بینیم این در شرایطی است که در تئاتر فعالیت بیشتر و گسترده تری را دنبال می کنید؟
شاید بهتر باشد این سوال را از تهیه کنندگان و کارگردانان عرصه سینما و سیما بپرسید. من به شخصه تلاش می کنم انتخاب های درستی در حوزه بازی داشته باشم و با توجه به پیشنهاداتی که صورت می گیرد تلاش می کنم بهترین ها را انتخاب کنم این نکته را تاکید کنم که در میان پیشنهادهایی که صورت می گیرد من اجازه انتخاب دارم حال چقدر آن پیشنهادها مناسب و درخور توجه باشد مقوله ای است جدا.
در انتخاب نقش چه گزینه هایی برایتان اهمیت بیشتری دارد؟
به نقشی که برای بازی به من پیشنهاد می شود توجه خاصی دارم اما این منافی اهمیت فیلمنامه و قصه داستان نیست . بلکه نقش خودم را در میان قصه ارایه شده دنبال می کنم و آن را مجزا نمی دانم چون معتقدم هرقدر نقش به عنوان کاراکتر اصلی هم باشد باز هم باید در قصه و فضای ترسیم شده در فیلمنامه پیش برود پس دو رکن مجزا نیستند و اگر فضای کلی قصه خوب نباشد اصلا نقش پیشنهاد شده را بازی نمی کنم زیرا وقتی قصه ای به لحاظ درام و منطق اشکال دارد نقش حتی اگر اصلی هم باشد به درستی دیده نمی شود. به عقیده من زمانی بازیگر در یک نقش خوب دیده خواهد شد که قصه و عوامل اجرایی و گروه بازیگران به خوبی چیده شده باشند. یک مجموعه و گروه باعث خلق درست یک اثر خواهند شد.
با توجه به تحصیلات آکادمیک در حوزه کارگردانی علاقه ای به فعالیت در این حوزه ندارید؟
تحصیلات کارشناسی ارشد را در حوزه کارگردانی سپری کردم و طبعاً یکی از دغدغه هایم کارگردانی است و با این کار وجهه دیگری از توانایی هایم را نشان می‌دهم طبعاً نقشی را که دوست دارم را حتما در کار خودم ایفا خواهم کردم.
در حوزه تئاتر یا تصویر کارگردانی خواهید کرد؟
پیش از این فیلم کوتاه کارگردانی کردم و باز هم فیلم کوتاه خواهم ساخت اما در حوزه ای که شرایط مهیا باشد کارگردانی می کنم. اما حتما کارگردانی خواهم کرد. این نکته را باید در این جا گوشزد کنم من عاشق بازیگری هستم و عاشقانه این کار را دوست دارم و به شدت برایش زحمت کشیدم تحصیلاتم در رشته کارشناسی بازیگری است و برخلاف برخی از بازیگران که یک شبه ره صدساله در این حوزه طی می کنند من زحمت بسیار کشیدم و به این حوزه علاقه فراوان دارم
با توجه به علاقه ای که در حوزه بازیگری دارید چرا در تلویزیون فعالیت چندانی ندارید؟
اگر نگاه دقیقی به تولیدات سازمان صدا و سیما داشته باشیم خواهیم دید در سالهای اخیر تولیدات کمتر و خاص تر شده است. از این جهت خاص تر شده است که یک گروه که با هم همکاری دارند در سالهای متمادی است که برای مناسبت های مختلف از جمله نوروز برنامه تولید می کنند بالطبع این گروه از بازیگرانی که قبلاً تجربه کار در این مجموعه را داشتند بهره می برند و بازیگران دیگر در حوزه تلویزیون کم کم از گردونه فعالیت ها خارج می شوند. از سوی دیگر حضور اسپانسر و بخش خصوصی باعث شده است فضای رابطه و حضور اقوام و آشنایان در حوزه بازیگری بیشتر شود و ما امروز شاهد بسیاری از چهره های جدید هستیم. این عوامل دست به دست هم می دهد و باعث می شود بازی در مجموعه های تلویزیون برای بازیگرانی که در این حوزه فعالیت دارند فراهم نشود. البته من در سال گذشته دو سریال «سالهای ابری» و «خط » را داشتم . اما بسیاری از بازیگران شرایط حضور در تلویزیون را از دست داده اند.
شما در حوزه سینما با توجه به توانایی هایی که آن را هم در تلویزیون شاهد بودیم و هم در تئاتر دنبال می کنیم حضور ندارید. علت خاصی دارد؟
شاید در سینما زمان کار من هنوز فرا نرسیده است. من در سینما بسیار بد شانس بودم. سال 87 فیلم سینمایی «نظام از راست» به کارگردانی محمدرضا ورزی را کار کردم که امکان اکر نیافت . فیلم دیگری با عنوان «تبسم گرگ» به کارگردانی جواد علیزاده و تهیه کنندگی آقای اصغری بازی کردم که متاسفانه در شبکه خانگی نمایش توزیع شد . بسیاری از فیلم ها به صورت تله فیلم ساخته می شود و در سینما اکران می گیرد در مورد این کار برعکس شد ما سینمایی کار کردیم در شبکه نمایش خانگی توزیع شد حال چه سیاستی در تولید و تهیه این فیلم وجود داشت من از آن بی خبر هستم. فیلم موضوع خوبی داشت در خصوص محیط زیست بود و فضای هنری داشت اما نمی دانم چرا در سینما اکران نشد. در حوزه سینما گاهاً نقش های کوتاهی به من پیشنهاد می شود که به دلیل آن که تاثیرگذار نیست آن را نمی پذیرم . کوتاهی نقش را در شرایطی می پذیرم که تاثیرگذار باشد وقتی نقشی در پیشبرد داستان موثر نیست آن را نمی پذیرم. البته من بسیار صبور و امیدوار هستم زیرا به توان خودم اعتماد دارم. معتقدم دیر و زود دارد ...
از سوی دیگر سینما سرمایه گذاری بخش خصوصی است و آن هم شرایط خاص خودش را دارد تا جزء باندی نباشید نمی توانید در سینما حاضر شوید من نه در رابطه ای هستم و نه پارتی دارم طبیعی است که نمی توانم کار کنم. در سینما مجموعه حمایت ها، باند، روابط باعث ارایه نقش می شود. دیده می شود بازیگرانی که توان معمولی در بازیگری دارند اما چون حمایت می شوند در سینما حضور دارند. وقتی حمایت وجود داشته باشد یک فیلم هم بازی کنید نقش خوبی باشد و کار خوب دیده شود حضور در سینما تضمین می شود و کارهای بعدی به صورت زنجیروار ادامه خواهد داشت.
نکته قابل تامل دیگر این که بسیاری از بازیگران و علاقمندان بازیگری دختر و پسر (از آموزشگاه ها و دانشگاه ها) به فضای تصویر اضافه می شوند مگر ما چقدر ظرفیت فیلمسازی در سال داریم ؟ چقدر کار خوب داریم که بتوان در میان این خیل مشتاق که هر کدام فضایی برای بروز و ظهور استعدادهایشان می خواهند و همین امر باعث می شود بازیگران در این حوزه نیز کم کار شوند.
از ابتدای سال پیشنهاد حضور در سریال تلویزیونی داشتید؟
تله فیلم زیاد به من پیشنهاد می شود که باز هم به دلیل سخت گیری هایم کمتر در حوزه تله فیلم ورود کردم اما پیشنهادات در این حوزه زیاد است اما از ابتدای سال برای تلویزیون پیشنهادی نداشتم بالعکس در حوزه نمایش پیشنهادات زیادی داشتم. «تانگوی تخم مرغ داغ» را به کارگردانی آقای مرزبان کار کردم که در تالاروحدت اجرا داشتیم در اردیبهشت ماه که بسیار خوب دیده شد. هم اینک هم مشغول اجرای «شب بخیر جناب کنت» به کارگردانی آقای گلشنی هستم که تا مهرم ماه ادامه دارد.
به نظر می رسد بیشتر علاقه به حضور در کارهای زنده یاد رادی را دارید؟
این سومین اثر از زنده یاد رادی است که افتخار حضور در کار را دارم. در کارهای ایشان چالش انسانی که مطرح می شود برایم بسیار جذاب است. در نمایشنامه های ایرانی کمتر به سالخوردگان توجه شده است در نمایش اخیر (شب بخیر جناب کنت) به فضای سالمندان پرداخته شده است و به نظرم شناخت خوب آقای رادی از این مقوله مانند دیگر آثار این عزیز از دست رفته بسیار خوب نوشته شده است.
فضای کار به نظر می رسد کمی سورئال هم باشد
بیش از آن که کار سورئال باشد گروتسک گونه است همانقدر که می تواند مخاطب را بخنداند همان اندازه هم می تواند او را به گریه وا بدارد. البته رگه های سورئال هم در انتهای نمایش دیده می شود . نمایش در عین سادگی بسیار چالشی و تفکر برانگیز است . زوج سالخورده ای برای حضور در مراسم عروسی آماده می شوند اما در پایان می بینیم که راننده برای بردن آن ها برای مراسم عزا آمده است.
در این اثر سعی شده روزمرگی آدم ها به خصوص سالخوردگان مورد توجه قرار گیرد و برشی از زندگی کنت است که لحظات شیرین و تلخ زندگی این زوج مرور می شود.
امکان تمدید نمایش وجود دارد؟
از اول شهریور کار اجرا رفته است که من نقش رزیتارا ایفا می کنم و تا مهرماه در سالن گوشه نیاوران اجرا دارد که مورد توجه قرار گرفته است هنوز صحبتی درباره تمدید اجرا نشده است.
