با "معتادان خیابانی" چه کنیم؟

معتاد کردن از طریق افزایش مواد محدر در ایران وناتوانی ونا کارایی پلیس و قوه قضایی در برابر قاچاقچیان ومواد مخدر اتفاق می افتد. پلیس ایران وقوه قضایی به جای اینکه مواد مخدر کشف شده را معدوم کنند می توانستند تا این موادرا در احتیار معتادان قرا بدهند تا اولا معتادان برای تهیه مواد جرمی مرتکب شوند که این به نفع امنیت اجتماعی است ثانیا موادی از قاچقاچیان نمی خرند و ارزی از کشور خارح نمی شود درنتییجه برای قاچقاچیان هم صرف نمی کند که موادی وارد ایران بکنند.

حقوق بشر کدام است؟ باید به معتادان فرصت سه ماهه برای ترک داد و امکانات ترک برای آنها فراهم کرد بعد از سه ماه به سازمان ملل اعلام کرد که قصد داریم تمام معتادان را از بین ببریم هر کشوری که می خواهد برای حقوق بشر به آنها کمک کند به آنها ویزا بدهد به هر کدام هزار دلار می دهیم و شما هم ویزای اقامت دایم بدهید.
در مرحله بعد هر کس را که گرفتید و دیدید که اعتیاد دارد سوار کشتی کرده و به وسط اقیانوس هند ببرید و به دریا بریزید تا ماهیان آنها را بخورند وشکر خدا کنند . هیچ راه دیگری ندارد. مملک دارد از دست می رود. دندان خراب را باید کشید. پای سیاه شده باید قطع گردد.
لطفاً به این چند نکته که صمیمانه عرض شده است توجه فرمایید:
1- افرادی که شیشه مصرف می کنند دچار توهم شدید می شوند.
2- بعد از گذشت مدتی دچار اسکیزوفرنی حاد می شوند که قابل معالجه نیست.
3- به تدریج به یک بمب قابل انفجار در بین خانواده و جامعه تبدیل می شوند.
4- تعداد این افراد رو به افزایش بوده و بسیار قابل توجه است. در هر فامیل ایرانی ( در هر فامیل نه خانواده؛ یک یا چند نفر معتاد به شیشه وجود دارد که خوب شدنی نیستند. هر کس این مطلب را مطالعه می کند به خودش مراجعه کند متوجه می شود در فامیل خود چند نفر را می شناسد که دچار هستند. مانند تصادفات رانندگی که همه اطلاع دارند که در 5 سال گذشته حتماً یکی از اعضای فامیل در تصادفات آسیب دیده است.) این افراد لاعلاج حتما خودشان و یا خانواده اشان و یا دیگران را خواهند کشت. یا خانواده اشان از سر ناچاری آنها را خواهند کشت. زندگی با یک فرد شیشه ای غیر قابل تحمل است. جهنم است. همانند افتادن در ظرف اسید است. وحشتناک است. این مطلب کاملاً واضح است. اصلاً ابهامی ندارد.
5- جایی برای نگهداری این بمب های لاعلاج یعنی خوب ناشدنی وجود ندارد. نه بیمارستان دولتی و نه درمانگاه دولتی. بیمارستان خصوصی نیز برای نگهدار هرکدام از آنها ماهانه 5 میلیون تومان پول می خواهند.
6- چرا کسی کاری نمی کند؟ چرا همه نگاه می کنند؟ چه تعداد جنایت باید اتفاق افتد تا کسی قدم جلو بگذارد؟ چرا فریاد رسی نیست؟

اولین بار به عنوان بیمار ونا اگاه که گرفتار شده درمان شوند واز انها تعهدگرفته شود با تجربه واگاهی از عوارضی که اعتیاد برای فرد وجامعه دارند بار دوم فقط اعدام خواهند شد بدونه محاکمه در غیر این صورت هیچ راه حلی ندارد
اینکه همه معتادها بعد از ده بار ترک دوباره معتاد میشوند وبه انها اموزش داده اند شما بیمار هستید راه درستی نیست
بار اول بیمار باردوم مجرم

دوستان كارشناس بيشتر جانب جمعيت 15000 نفري معتادان را گرفته اند تا جانب جمعيت 12 ميليوني شهروند را و اصطلاحأ نگاه معتاد محورانه دارند. واقعيت تلخ اين است كه بر اساس آمارها و تجربيات تنها 3 الي 5درصد از بهبود يافتگان به اعتياد بر نمي گردند و باقي آنها حتي شده پس از گذشت 10 سال از بهبودي دوباره معتاد مي شوند و هر آنچه برايشان هزينه شده را بر باد مي دهند.پس به جاي تلاش براي مداواي معتادان متجاهر بهتر است براي پيشگيري افراد سالم جامعه هزينه شود.در مورد 15000 نفر معتاد خياباني نيز شفقت و مهرباني كارساز نيست و تنها راه موجود جمع آوري آنها و نگهداريشان در خارج شهر است.بايد به آنها سخت گرفت وگرنه از همه جاي كشور و حتي كشور هاسي همسايه معتادان متجاهر رو به سوي سمت تهران و ديگر شهر هاي بزرگ مي آورند..روزها را به دزدي و مزاحمت و شبها را با نشئگي ميگذرانند وهيچكس هم متعرضشان نيست در حالي كه امثال آقاي ديلمي زاده نيز مدافع حقوقشان خواهند بود

99/9 این افراد از فقر ومشکلات به این روز افتاده اند .
حق اینان که در دست مدیران ودس اندر کاران جامعه بوده یا ضایع و یا خورده شده است .
هرچیزی میوه ای دارد.
قتل اعتیاد سرقت جنایت و....
میوه وضع اقتصادی است . چرا باید در دولت افرادی حقوقهای میلیونی داشته باشند و خیلیها از بی پولی وگرسنگی وبیکاری رنج ببرند .
حامیان فساد های میلیاردی جواب دهند .
درد این مردم مثل وبا مسری است وبه بیخبران هم میرسد .