تمام مصیبت ها و بلاهای سهمگین و جان سوزی که از ابتدای ماه محرم شنیده ایم، یک جا در روز عاشورا بر حسین و یاران و اهل بیت اش نازل شده است؛ از صبح تا عصر. حسین ابن علی(ع) اما تمامی این مصائب را عاشقانه به جان خرید و بابت آن، حضرت معبود را سپاس گفت زیرا هر آن چه از دوست رسد نیکوست.
تنها چاره برای نجات قرآن و عترت پیامبر اسلام(ص) از چنگال جهل و ستم یزیدی و اموی، از جان گذشتگی ها و شجاعت ها و رشادت ها و شهادت های عاشورا بود؛ و حسین بدین سبب، هنگامی که تک و تنها در قتلگاه بر زمین افتاده بود تا با خنجر شمر سر از بدن مبارکش جدا شود، زمزمه می فرمود: الهی رضا برضاک و تسلیما لامرک؛ خدای من، به رضایت ات خوشنودم و در برابر امر تو تسلیم.
عشق بازی کار هر شیاد نیست این شکار دام هر صیاد نیست
عاشقی را قابلیت لازم است طالب حق را حقیقت لازم است
عشق از معشوق، اول سر زند تا به عاشق جلوه ی دیگر دهد
تا به حدی که برد هستی از او سر زند صد شورش و مستی از او
شاهد این مدعا خواهی اگر بر حسین و حالت او کن نظر
روز عاشورا در آن میدان عشق کرد رو را جانب سلطان عشق
بارالها این سرم این پیکرم این علمدار رشید، این اکبرم
این سکینه این رقیه این رباب این من و این ساربان این شمر دون
این عروس دست و پا خون در خضاب این تن عریان میان خاک و خون
این من و این ذکر یارب یاربم این من و این ناله های زینبم
پس خطاب آمد ز حق کی شاه عشق ای حسین ای یکه تاز راه عشق
گر تو بر من عاشقی ای محترم پرده بر کش من به تو عاشقترم
غم مخور که من خریدار توام مشتری بر جنس بازار توام
هر چه بودت داده‌ای در راه ما مرحبا صد مرحبا خود هم بیا
خود بیا که میکشم من ناز تو عرش و فرشم جمله پا انداز تو
لیک خود تنها نیا در بزم ما خود بیا و اصغرت را هم بیار
خوش بود در بزم یاران بلبلی خاصه در منقار او برگ گلی
خود چو بلبل، گل علی اصغرت زودتر بشتاب سوی داورت
عاشورا، سکه ای است که دو رو دارد؛ یک روی آن، بد عهدی ها، خیانت ها، جنایت ها، شقاوت ها و سنگ دلی های بی مانند مسلمانانی است که دل به دنیا و شیطان بسته بودند و روی دیگر آن، عشق ورزی ها و بندگی ها و جان بازی ها و رشادت های عارفانه ی بزرگانی است که جز خدا نمی دیدند و آن چه داشتند در طبق اخلاص، به حضرت رب العالمین تقدیم کردند. ما، آن گاه که برای حسین و یارانش می گرییم، هر دو بعد عاشورا را می نگریم و می دانیم که این بزرگان و عزیزان بی مانند پروردگار، به چه منظور و مقصود، به استقبال کربلا رفتند. چنین گریه ای، لاجرم به تعهد عملی ما برای تمسک به دستاورد خون حسین که همان قرآن و عترت پیامبر است خواهد انجامید ان شالله.
روضه امروز را از متن زیارت ناحیه مقدسه بر گزیده ایم. این
زیارت با سلام بر پیامبران الاهى و اولیاى دین، ائمه اطهار (ع) آغاز می
شود سپس، با سلام بر امام حسین (ع) و یاران با وفایش ادامه می یابد. پس از
آن، به شرح کامل اوصاف و سیره امام حسین (ع) پیش از قیام، دلدادگی حضرت
مهدی (ع) به او، زمینه هاى قیام حضر سیدالشهدا، توصیف صحنه کربلا، شرح شهادت و
مصایب آن حضرت و عزادار شدن تمام عالم و موجودات زمینى و آسمانى مىپردازد و در پایان، با توسل به ساحت قدس ائمه اطهار و دعا در پیشگاه خداوند متعال،
پایان مى گیرد.
زیارت
ناحیه مقدسه معروف، داراى سند صحیح و معتبر است که از امام زمان (ع) به
صورت "نامه" به یکى از نایبان خاص آن حضرت صادر شده و از طریق راویان
احادیث اهل بیت (ع)، به شیخ مفید و سید مرتضی، سپس به ابن المشهدى و از او
به سیدبن طاووس، علامه مجلسى و دیگران رسیده است.
این روضه ملکوتی را با صدای حاج مهدی سماواتی می شنویم و اشک می ریزیم:
عجب نوحه ای داره بعد از تمام شدن فرازهای زیارت ناحیه مقدسه.