یادداشت دریافتی- موسی ملکی پور؛ استان ایلام با توجه به موقعیت مناسب مرزی، به تدریج از نظر زیارتی و اقتصادی مورد توجه قرار گرفته و هر روز بیشتر مبادلات مرزی در آن گسترش می یابد، اما به نظر می رسد که شهر مهران نمی تواند کاندید مناسبی در جهت واگذاری این نقش باشد و موانع توپوگرافی و دوری از شهرهای مهم عراق هرگز اجازه توسعه بیشتر به آن را نخواهد داد و از طرفی سیاست‌های دولتمردان استانی نیز که خواهان عبور زایرین و کالا از شهر ایلام هستند مانع از این خواهد بود که شهر دهلران مورد توجه و اهمیت قرار گیرد.
موانع توپوگرافی و کوهستانی بودن شهر ایلام و مسیر جاده ای ایلام-کرمانشاه و ایلام -مهران که شامل صدها کیلومتر جاده از کوهستان بوده حتی با صرف میلیاردها تومان بودجه و تونل های متعدد فقط باعث اتلاف اعتبارات کشوری و صدها تلفات جاده ایی خواهد شد.
اگر جاده و تونل های شهر ایلام و مهران را در نظر بگیریم که باعث تلفات شدید جاده ایی شده است و حتی صرف هزینه های گزاف جهت رفع ساختار جاده ایی نیز نتوانسته، مشکل را برطرف نماید.
در طرف دیگر شهر دهلران با فاصله صد بیست کیلومتری از راه آهن اندیمشک-تهران و نیز مسیر هموار و دشتی خود این استعداد را خواهد داشت که نه تنها جایگزین شهر مهران، بلکه نقش گذرگاههای مرزی شهرهای استان خوزستان را به عهده گیرد.
اصلی ترین عامل در پیشرفت یک منطقه موقعیت جغرافیایی آن است، وجود توپوگرافی هموار و حمل نقل جاده ایی سریع، اولین شرط توسعه می باشد، که شهر مهران و توپوگرافی نامناسب آن، با مشکل مواجهه می باشد.
در دیگر سوی مرز، استان میسان عراق واقع شده و به سمت شهر مهران و در فاصله 110 کیلومتری، شهر مهم مرزی در کشور عراق وجود نداشته و تنها شهر کم اهمیت العزیزیه واقع شده است.
حال آنکه مرکز استان میسان شهر عماره و دیگر شهرهای مهم آن همانند علی غربی با شهر دهلران هم مرز بوده و ارتباطات جاده ایی در سطح مناسبی بوده و امنیت مرزی نیز در درجه بالاتری قرار دارد.
از طرف دیگر مسولین بلند پایه عراقی و استانی میسان، نیز خواهان مبادلات مرزی از طریق مسیر دهلران به سبب نزدیکی به شهرهای مهم خود هستند.
از نظر مسافت شهر دهلران ده ها کیلومتر به شهرهای عراق نزدیکتر است، شهر علی غربی و عماره نسبت به مرز دهلران کمتر از 30 کیلومتر فاصله دارد.
مزیت وجود جاده های هموار و شهرهای آباد در دو سوی مرز، می تواند گذرگاه مناسبی نسبت به سایر مناطق کشور باشد.
بی شک واگذاری و یا ایجاد گذرگاه مرزی دهلران می تواند از اتلاف میلیاردها تومان بودجه، وقت و صدها تصادف جاده ایی جلوگیری نماید.
دهلران شهرستان نادیده گرفته شده ایی است، و مردمان این دیار هر چند که ثروتمندترین شهرستان کشور از لحاظ نفتی است و منابع عظیم کشاورزی را دارد و دارای موقعیت برتر تجاری و مرزی است، اما در ردیف توسعه نیافته ترین شهرستان های کشور به شمار می آید.
اصرار مسولین استانی به سبب قرابت و نزدیکی به مهران به نظر می رسد با توجه به توانمندی های محدود شهر مهران(توپوگرافی ناهموار وحمل و نقل ضعیف جاده ایی و دوری از شهرهای مهم عراق) باعث تضعیف و نادیده گرفتن موقعیت شهر دهلران خواهد شد.
و بنظر می رسد در صورت وجود اراده ایی برای واگذاری نقش مرزی به شهر دهلران، نه تنها باعث ایجاد نقش برتر ایلام در کشور، حتی سایر شهرهای خوزستان نیز تحت تاثیر قرار گیرند.
