آیدین آغداشلو پس از بازگشت به ایران گفت: از سال گذشته، یکی از مهم‌ترین حس‌هایم، یعنی حس تعلق به مکان را از دست داده‌ام.
این هنرمند در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: وقتی در ایران نبودم، فکر می‌کردم برمی‌گردم و به اتاقم می‌روم و کتاب‌هایم را ورق می‌زنم، اما این حس را نداشتم. زمانی هم فکر می‌کردم شاید دلم در طبقه بالای آپارتمان پسرم مانده، اما دیدم دلم آنجا هم نمانده است.
او ادامه داد: حالا معلقم؛ مال جایی نیستم. روح و همه‌چیز من برای مردمم است، اما آن تعلق قلبی که شما به آن اشاره می‌کنید، برای جایی نیست. دلم که در سال گذشته خیلی شکسته، هنوز ترمیم نشده است.
آغداشلو همچنین درباره‌ی برنامه‌هایش در مدت حضور در ایران، گفت: فعلا تصمیم دارم برای اقامتی طولانی‌مدت و حداقل شش‌ماه در ایران بمانم. با خودم فکر کردم سیال باشم، بروم جاهایی را که ندیده‌ام ببینم. بعدها دوست ندارم روی صندلی چرخ‌دار این طرف و آن طرف بروم.
او بیان کرد: نتوانستم آن‌طور که قبلا گفته بودم از کار دور بمانم و در مدتی که خارج از کشور بودم، 11 نقاشی کشیدم. ناچارم این کار را در ایران هم انجام دهم و از این نظر خوشحالم.
این هنرمند در ادامه به نوشتن خاطراتش نیز اشاره کرد و گفت: نوشتن خاطراتم را شروع کرده و بدنه‌ی آن را نیز نوشته‌ام. بخش‌بندی‌هایش هم انجام شده و فقط کار نگارش خاطرات مانده است.
آغداشلو اوایل اسفندماه 93 برای اقامتی طولانی‌مدت، ایران را ترک و اعلام کرد که می‌خواهد خاطراتش را بنویسد. او پس از اقامتی چند ماهه در خارج از کشور و دنبال کردن فعالیت‌های هنری‌اش، به ایران بازگشته است.
آخرین حضور پررنگ این هنرمند در جامعه هنرهای تجسمی کشور، برپایی نمایشگاهی از آثارش در آبان‌ماه سال گذشته در گالری «اثر» بود که با استقبال علاقه‌مندان روبه‌رو شد. همچنین او درنشستی که یک سال پیش داشت گفت: من در سخت‌ترین شرایط در این مملکت ماندم؛ در ایام بی‌کاری، جنگ، بی‌پولی و ... آنچه اکنون ارائه کرده‌ام یک تسویه‌حساب است. من در افسردگی عمیقی به‌سر می‌برم و این افسردگی مانند افسردگی بعد از زایمان است.
احتمالا گاهی هم از این به بعد ملق بزنی