فرارو- برخی اوقات تازه وقتی می‌فهمید که یک جنگ بد پیش می‌رود که دشمن پیش رویتان سبز شده است.
به گزارش فرارو به نقل از سی‌ان‌ان، حدود 5 کیلومتر بیرون از شهر لشکرگاه، سربازان افغان می‌توانند پرچمی سفید را ببینند. این پرچم سفید به علامت تسلیم بلند نشده، بلکه قضیه کاملاً برعکس است.
این پرچم متعلق به طالبان است و نشان آن است که این گروه شبه‌نظامی دقیقاً چقدر به پایتخت ولایت هلمند نزدیک شده است.
با وجود اطمینان‌هایی که از طرف دولت در مورد توانایی ارتش در حفظ و بازپس‌گیری زمین داده می‌شود، این ولایت استراتژیک بیش از همیشه به افتادن به دست طالبان نزدیک شده است.
بازگشت طالبان
کسانی که در خود لشکرگاه هستند، اضطراب را کاملاً حس می‌کنند.
یکی از مسئولان پلیس هلمند، که به دلایل امنیتی حاضر به افشای اسمش نیست، روز یکشنبه به سی‌ان‌ان گفت که ارتش به تازگی پیشروی‌‌ای انجام نداده و حداقل پنج ناحیه در ولایت هلمند در حال حاضر تحت تسلط کامل طالبان هستند.
به گفتۀ این مقام مسئول، این نواحی ازجمله شامل موسی قلعه و ناوزاد می‌شود؛ به تازگی تلاش ارتش برای بازپس‌گیری شهر خانیشین نیز توسط طالبان دفع شده است.
لشکرگاه در حال حاضر از دو جهت توسط این گروه شبه‌نظامی تهدید می‌شود.
این مسئول پلیس همچنین هراسی که بسیاری از تحلیلگران از گذشته داشتند را تایید می‌کند: حجم بسیار باارزشی از تریاک در حال حاضر در هلمند در حال برداشت شدن است و دلیل اصلی تمرکز طالبان بر این ولایت جنوبی نیز از همین موضوع ناشی می‌شود.
وی همچنین افزود که کند شدن موقت درگیری‌ها در هلمند در طی هفتۀ گذشته نیز، به مشغول بودن طالبان به برداشت خشخاش مربوط بوده است.
"سقوط نخواهد کرد"
نمایندگان دولت شدیداً هر نوع گمانه‌زنی مبنی بر اینکه هلمند در خطر افتادن به دست طالبان قرار دارد را رد می‌کنند.
معصوم ستانکزی، وزیر دفاع، به سی‌ان‌ان گفت: "هلمند سقوط نخواهد کرد، اگر بکند بی‌شک استعفا خواهم داد، اما سقوط نخواهد کرد."
"شرایط در هلمند ایده‌آل نیست. جنگ دشواری داریم و شکی نیست که جنگجویان زیادی از آن سوی مرز (پاکستان) به اینجا می‌آیند."
او مقصر پیشروی‌های اخیر طالبان را کمکهای پاکستان می‌داند. اتهامی که بارها و بارها از سوی مسئولان افغان تکرار شده است.
معصوم ستانکزی می‌گوید: "چرا ما به این حقیقت بی‌توجهی می‌کنیم؟ به پیشاور بروید، به کویته بروید. قضیۀ پایگاه‌های شبه‌نظامیان در آنجا چیست؟ چگونه به آنجا می‌روند؟ چگونه با آنجا ایجاد ارتباط می‌کنند؟"
"یک سال بد"
ارتش افغانستان در هلمند دچار مشکل شده است. جایی که مسئولان ایالات متحده، شدیداً به رهبری ولایت انتقاده داشتند."
سرلشگر جفری بوکانان، جانشین رییس ستاد ارتش آمریکا در عملیات افغانستان، به سی‌ان‌ان گفت: "سال 2015، سال بدی بود، اما من بیشتر ناکامی‌ها را ناشی از ناکامی در رهبری می‌دانم."
او می‌گوید که رهبران نظامی افغانی که به تازگی منصوب شده‌اند، "بسیار عالی" هستند و " اگرچه همچنان مجموعۀ سختی از عملیات را پیش رو داریم، اما من کاملاً با این که لشکرگاه در آستانۀ سقوط است، مخالف هستم."
با نزدیک شدن تابستان، و با توجه به این که ماههای گرمتر سال، فصل جنگ محسوب می‌شود، چالشهای فعلی تشدید خواهند شد. این در حالی است که نیروهای دولتی در سراسر افغانستان، در سال گذشتۀ میلادی تلفات سنگینی را از سر گذرانده بودند.
مسئولان آمریکایی تخمین می‌زنند که 5500 نیروی امنیتی افغانستان تنها در سال گذشته کشته شده‌اند. ناتو نیز در طول حضور یک دهه‌ایش در افغانستان، 3500 نیرو را از دست داده است.
فرار و پیوستن به طالبان
ارتش افغانستان، نیروهایش را فقط به خاطر مرگ از دست نمی‌دهد؛ بدتر از آن فرار نیروهاست.
سی‌ان‌ان با دو سرباز فراری در هلمند ملاقات کرده که ماجرایشان ابعاد مشکل را مشخص می‌کند. این دو مهارتهای خود را هم که با هزینه و آموزشهای چندین ماهۀ آمریکا بدست آمده، با خود به طالبان برده‌اند.
یکی از این فراری‌ها می‌گوید: "من 18 ماه آموزش نظامی دیدم و قسم خوردم که به این کشور خدمت کنم. اما اوضاع عوض شد. ارتش ما را ناامید کرد، بنابراین سراغ طالبان آمدیم که با ما مثل میهمان رفتار می‌کند."
این دو مرد، هنوز یونیفرمهای سابق، کارتهای شناسایی ارتش و حتی کارت بانکی که حقوق ارتش را از آن دریافت می‌کردند را دارند.
او می‌افزاید: "من زمانی که دیدم همرزمان کشته و مجروحم همینطور در پایگاه افتاده‌اند و کسی آنان را به بیمارستان نمی‌برد، تصمیم گرفتم که ارتش را ترک کنم. آموزشهای نظامی‌ام در حال حاضر خیلی به کارم می‌آید، چرا که دارم به جنگجویان طالبان آموزش می‌دهم."
تلفات بی‌سابقه
بیش از 3500 غیرنظامی افغان تنها در سال گذشته کشته شدند و 7500 نفر دیگر نیز مجروح شده‌اند که آماری بی‌سابقه است.
داستان کسانی که به لشکرگاه فرار کرده‌اند، تصویری از آن چیزی است که افغانها به طور روزانه تحمل می‌کنند و معمولاً خبری از آن در رسانه‌های جهانی دیده نمی‌شود.
یکی از آنان می‌گوید: "بدترین خاطرۀ من به زمانی بر می‌گردد که یک خمپاره وسط یک مراسم عروسی خورد و تعداد زیادی زن و بچه را کشت. بعد از آن که درگیری شدت گرفت، پلیس روستا را ترک کرد و به من گفتند که به یک گوشۀ متروک روستا بروم. اما تیر و راکت ادامه داشت و دهها نفر دیگر مردند. بنابراین به اینجا فرار کردم."
مرد دیگری از ناحیه‌ای که تحت کنترل طالبان قرار دارد، برای خرید به لشکرگاه آمده و می‌گوید حالا که موسی قلعه تحت اختیار طالبان قرار دارد، آرامش نسبی در آن برقرار شده است.
او می‌گوید: "بازار حالا پر از مردم شده، در حالیکه قبلاً خالی بود. به این خاطر که قبلاً وضع امنیت بد بود و مردم دوست نداشتند با نیروهای دولتی در بازار برخورد داشته باشند."
با این وجود، مسئولان دولتی همچنان اصرار دارند که طی ماههای آتی وضعیت جنگ در هلمند را تغییر خواهند داد.
ستانکزی، وزیر دفاع، می‌گوید که بخش عمده‌ای از مبارزه علیه افراطی‌گری، باید بر تقویت تصور عمومی مبنی بر اینکه دولت در حال پیروز شدن است، متمرکز شود.
او می‌گوید: "میدان نبرد به اندازۀ اعتماد مردم به آیندۀ سیاسی مهم نیست. ما باید این اعتماد را به وجود بیاوریم. باید روی آن کار کنیم. ما باید از کشور دفاع کنیم."
