نوه امام جدال در بین سطوح حاکمیت را موجب بدبینی و ناامیدی مردم نسبت به نظام عنوان و تاکید کرد که جدال، دوستیها را از بین برده و تبدیل به دشمنی می کند.
به گزارش ایسنا، حجت الاسلام و المسلمین سید علی خمینی صبح امروز(دوشنبه) در جمع کارکنانان بهشت زهرا اظهار کرد:در نظام اسلامی نباید هیچ مجادله ای داشته باشیم یعنی دعوا بر سر قدرت و پیروزی و اختلافات دنباله دار در نظام جایی ندارد.
وی با اشاره به روایتی از امام هادی که می فرمایند "تمام دین، بازگشتش به تقوا، ورع و خداترسی است، تقوای الهی را پیشه کنید و این همان دینی است که ما داریم و از دوستدارانمان میخواهیم که داشته باشند" یکی از مهمترین تفاوتهای انسان متدین و بی دین را بازگشت او به همین موضوع دانست و گفت: مهم این است که در مقام عمل متقی باشیم و نسبت به دستوران شریعت ملتزم باشیم.
سید علی خمینی گفت: هنگامی که انسان متقی شد و تقوای الهی پیشه کرد به طور طبیعی اطمینان قلب نیز پیدا میکند و یکی از آثار تقوا و خداترسی این است که انسان اعتماد به نفس پیدا میکند ترس از کسی ندارد به دلیل اینکه میداند با کسی معامله میکند که فوق همه ی مخلوقات است.
وی ادامه داد: امام هادی میفرمایند کسی که اطاعت خدا را میکند او نسبت به عصبانیت مخلوق ارزشی قائل نیست و اظهار میکند که من با خدا معامله کردم حال میخواهد مخلوق خوشحال شود یا ناراحت فرقی نمیکند، آن چیزی که مدنظر من است رضایت خالق است.
یادگار امام گفت: کسی که این نگاه را داشته باشد و بگوید من خدا را فقط مدنظر قرار میدهم، خداوند هم محبت او را در دل مخلوقین قرار میدهد.
سید علی خمینی با اشاره به روایت دیگری از امام هادی گفت: کسی که خدا را عصیان کند و نسبت به خداوند تقوا نداشته باشد شاید خیال کند که مثلا کاری بکنم مردم راضی میشوند در صورتی که دست تقدیر الهی است که اگر کسی خداوند را راضی نکند خدا او را از چشم مردم می اندازد و محبوبیت او را در چشم مردم پائین میآورد.
سید علی خمینی ادامه داد: شما اگر بخاطر رضایت مردم کاری را انجام دهید و به خدا بی توجه باشید این نقض غرض است و همان هدفی که داشتید نیز برآورده نمی شود.
یادگار امام با اشاره به زندگی امام خمینی گفت: امام راحل ببینید چه کرد؟ نه دستگاه تبلیغاتی داشت، نه جوان بود که قدرتی داشته باشد چراکه امام زمانی که حرکت خود را شروع کرد بالغ بر 60 سال سن داشت، تازه انقلابش را شروع کرد تا قبل از آن مردم اقصی نقاط ایران کسی را به عنوان حاج آقا روح الله نمی شناختند.
وی افزود: برای امام چه اتفاقی می افتد که در برهه ی کوتاهی عشق به خمینی در تمام کشور شعله ور میشود؟ شما اگر در روستاهای دوردست می رفتید می دید انقلاب جریان دارد و عامل موفقیت انقلاب ما هم همین مساله ی عشق به امام بود و اینکه ما کورانهای مختلفی را توانستیم رد کنیم به خاطر عشق به اسلام و انقلاب و امام بود.
سید علی خمینی عامل محبوبیت امام را تقوای الهی دانست و گفت: نکته این است که او فقط برای خدا قدم برداشت و خدا نیز محبت او را در دل مردم قرار داد.
یادگار امام گفت: ممکن است در یک برههای رغبتی نسبت به کسی وجود داشته باشد اما اگر انسان در پیش خود و خدای خود تقوای الهی را پیشه نکند و خداترسی نداشته باشد هم آخرتش را خراب کرده هم دنیایش را خراب کرده و به نتیجه نمیرسد.
یادگار امام با اشاره به فرمایش امام هادی که می فرمایند: کسی که نسبت به خدا پرهیزکاری و تقوا داشته باشد بداند مردم هم نسبت به او همان حالت را دارند و کسی که اطاعت خدا میکند باید بداند که مردم هم اطاعتش میکنند، گفت: چنانچه می بینیم اگر بزرگان دینی ما مورد اطاعت مردم قرار می گیرند به خاطر اطاعت از خدا بوده است، امام به صراحت در صحبتهایشان دارند که مردم اگر ببینند من هم به اشتباه میروم من را نیز کنار میگذارند. مردم با کسی عقد اخوت نبسته اند.
سید علی خمینی ادامه داد: از نگاه ما اطاعت از عالم متقی در حقیقت اطاعت از پیامبر است و اینکه میگوئیم اطاعت از ولایت فقیه اطاعت از پیغمبر است یکی از معانی آن همین است که اطاعت ما از ولی فقیه اطاعت از شخص نیست بلکه از مکتب است، اطاعت از راه پیامبر است کسی که تقوا داشته باشد خداوند نیز دستور تشریعی و تکوینی داده و به این گونه تقدیر عالم را نوشته تا مردم از او پیروی کنندو کسی که از خداوند اطاعت کند مردم پیرو او خواهند بود.
سید علی خمینی یکی از آثار خداترسی را اطمینان انسان به خدا دانست و با اشاره به روایت امام هادی که فرموده اند: اگر همه مردم به یک مسیر بروند، من مسیر فردی را میروم که او اطاعت خدا را کند، گفت: اگر همه ی مردم مسیر انحرافی را رفتند من نباید دنباله رو آنها باشم ومن باید مسیری را که خدا گفته بروم.
وی با اشاره به زندگی امام راحل که می فرمود اگر خمینی یکه و تنها بماند بازهم از این مسیر دست بر نمیدارد، گفت: بعضی اوقات ما فکر میکنیم امام همین شخصیتی است که به ایران وارد شد، چندهزار نفر آمدند و به او لبیک گفتند و سپس ده سال رهبری کرد و بعد با عظمت رفت و در همین مکان آرمید! اما واقعیت این است که امام دوره هایی را در زندگی گذراند مثل دوره ای که ایشان را از نجف بیرون کردند و معلوم نبود کجا ایشان را قبول می کنند و ایشان با همراهانشان آمدند و فقط همین قدر میدانستند که عراق دیگر تحمل ایشان را ندارد و اعلام کرده بودند شما یا باید سکوت کنی و یا اگر میخواهی علیه حکومت ایران حرف بزنی ما شما را تحمل نخواهیم کرد.
سید علی خمینی ادامه داد: آن وقت امام می فرماید من اگر تک تک فرودگاهها را بروم و مرا بازگردانند بازهم میروم تا حرفم را بزنم.
سید علی خمینی با توجه به روایت امام هادی که فرمودند کسی که پروردگار خود را با دلیل پرستش کند و نسبت به پروردگار بینه ای را داشته باشد هرچه مصیبت و مشکل برای او به وجود بیاید سخت نیست ولو اینکه تکه تکه شود، گفت: کسی که با خدا معامله کرده باشد غمی ندارد مانند شهدای انقلاب که وقتی با خداوند معامله کردند مصائب دنیا برایشان ساده است چراکه مصائب دنیا در پیشگاه خالق ارزشی ندارد.
به گزارش ایسنا به نقل از آستان ، یادگار امام در بخش دیگری از سخنانش به درسی دیگر از امام هادی اشاره کرد و افزود:در مسائل اجتماعی هم درسی که از امام هادی میگریم بحث منع جدال و مراء است چراکه ایشان می فرمایند: جدال دوستی دیرین را فاسد میکند و پیمانهای محکم را از هم باز میکند و کمترین گناهی که در جدال وجود دارد این است که انسان به دنبال پیروزی است و این مغالبه مهمترین سبب دوری و جدایی هاست.
سید علی خمینی سپس در تفسیر معنای جدال گفت: جدال یعنی انسان فقط به خاطر شکست دادن رقیبش حرفایی را بزند.
وی ادامه داد: وقتی جدال به وجود بیاید و ما فقط به دنبال ایرادها و دعوا برویم و شاخ و برگ بدهیم، جامعه پس رفت می کند.
وی افزود: جدال در بین سطوح حاکمیت مردم را نسبت به نظام بدبین و ناامید میکند. جدال دوستیها را از بین برده و تبدیل به دشمنی می کند. در نظام اسلامی نباید هیچ مجادله ای داشته باشیم یعنی دعوا بر سر قدرت و پیروزی و اختلافات دنباله دار در نظام جایی ندارد.
یادگار امام گفت: اینکه در جمهوری اسلامی بیانات حکیمانه ی ولی فقیه فصل الخطاب دعواها لحاظ میشود به این جهت است که این دعواها یک جایی تمام شود و به پایان برسد والا اگر ما همینطور دعواها را به خصوص در سطوح حاکمیتی ادامه دهیم ضربه ی مهمی را ما به نظام زدیم.
سید علی خمینی با اشاره به فرق دقیق بین نقد و جدال گفت: جدال هدفش پیروز شدن بر خصم و طرف مقابل به هر قیمت است اما نقد هدفش اصلاح است. کسی که نقد میکند هدفش این است که امور اصلاح شود. دلسوز است. حاضر است هزینه دهد اما نقد کند و اشتباهات را اصلاح کند، اما در جدال کسی که جدل میکند هدفش اصلاح نیست بلکه با هدف پیروزی بر خصم و منکوب کردن طرف مقابل است که حرف می زند و نقد می کند.
وی افزود: خیلی وقتها دعواهایی که در سطوح حاکمیتی ما اتفاق می افتد بازگشتش به نقد نیست بازگشتش به جدال است یعنی ما وقتی به رقیبمان نگاه میکنیم منتظریم آتویی از او بگیریم تا او را منکوب کنیم و او را سیه رو و ساکت کنیم شما هم وقتی بمن نگاهکنید دنبال این نیستید که نواقص من را بگوئی تا من اصلاح کنم بلکه دنبال این هستی که من را مفتضح و بی آبرو کنی و از چشم مردم بیندازی و تفاوت است بین نقد و جدال و اینکه امام هادی میفرمایند جدال دوستیهای دیرینه را میپاشاند و پیمانهای محکم را از هم باز میکند و سب اختلاف و نزاع در جامعه میشود اشاره به همین مطلب است.
سید علی خمینی یکی از تفاوتهای حکومت فاسد و جامعه ی مریض با حکومت سالم را در این دانست که در جامعه ی فاسد جدال در جامعه وجود دارد و در حکومت صالح نقد در جامعه وجود دارد.
سید علی خمینی ادامه داد: الحمدلله تا حد زیادی در میان مردم ما نقد وجود دارد و در شرایط مختلف که نگاه می کنیم مردم ایران نسبت به حاکمیت چشمان تیزبین دارند و بی تفاوت نیستند و این نعمت است.
سید علی خمینی گفت:اگر میبینید مردم انتقاد میکنند به دلیل این است که مردم حکومت را دوست دارند و نظام را از خودشان میدانند و جمهوری اسلامی را از خودشان میدانند اما اگر حکومتی بود که هیچ ارزشی برایش قائل نبودند به همان اندازه که شرش به آنها نرسد کفایت میکردند. اینکه امروز در بین مردم ما اینقدر حساسیت نسبت به نظام و مسئولین وجود دارد به خاطر این است که مردم ما چندصدهزار شهید بابت این نظام دادند خون دادند جان دادند این نظام را از خودشان میدانند جمهوری اسلامی را متعلق به خودشان میدانند و هنوز مردم ما ین تصور را دارند. مردم ما غیر از این که میگویند کشور ایران برای ماست نسبت به نظام جمهوری اسلامی نیز همین عقیده را دارند و میگویند این مسئولان چند روزی هستند سپس میروند لذا نسبت به اصل نظام دغدغه داریم و آن را مورد عتاب و خطاب قرار میدهیم و این نشاندهنده ی صلابت یک حکومت است.