- ستانکزی می‌گوید: "طالبان یک پوشش بزرگ است. آنها به جنگجو نیاز دارند، به
حمایت نیاز دارند و به عضوگیری از جاهای دیگر نیاز دارند و همین امر باعث
می‌شود که این گروه با آغوش باز از القاعده استقبال کند." ژنرال جان کمپل، فرمانده سابق نیروهای ایالات متحده در افغانستان،
از شراکتی "تازه" میان دو گروه سخن گفته بود. بوکانان می‌گوید که این
رابطه از آن زمان قویتر هم شده است.
فرارو- مقام ارشد دفاعی افغانستان هشدار داده است که القاعده، "بسیار فعال" است و "خطری بزرگ" برای کشور محسوب می‌شود.
به گزارش فرارو به نقل از سی‌ان‌ان، یک مقام ارشد ایالات متحده نیز گفته است که آمریکا نسبت به حضور رهبران القاعده در دوردست‌ترین نواحی کشور نگران است و همچنین تعداد هسته‌های عملیاتی این گروه تروریستی در افغانستان بسیار بیشتر از چیزی است که پیشتر تصور می‌شود.
هشدارها نسبت به ظهور القاعده در حالی شدت گرفته است که پیش بینی می‌شود تا افغانستان یکی از شدیدترین درگیری‌ها در چند دهۀ اخیر را در تابستان امسال تجربه کند. از دلایل این امر، وجود چالشهای بزرگ درونی در نیروهای امنیتی دولتی، قدرت گرفتن طالبان و ارتباط‌گیری این گروه با القاعده و همچنین افزایش حضور داعش در این کشور است.
بازگشت القاعده
معصوم ستانیکزای، وزیر دفاع موقت افغانستان، به سی‌ان‌ان گفته است که القاعده به صورت چراغ خاموش در حال گسترش است.
او گفت: "آنها بسیار فعال هستند. آنها به صورت چراغ خاموش عمل می‌کنند و در حال سازماندهی مجدد هستند و خود را برای حملات بزرگتر آماده می‌کنند."
او افزود: "آنها پشت نقاب شبکه‌های دیگر فعالیت می‌کنند، و حمایت و تجربیاتی که در نواحی مختلف داشتند را در اختیار این شبکه‌ها می‌گذارند. آنها به این ترتیب، منابع، عضوگیری و دیگر چیزها را دو برابر کرده‌اند. به همین خاطر زیادی سر و صدا نمی‌کنند. بیانیۀ مطبوعاتی نمی‌دهند. ولی تهدید بزرگی هستند."
سرلشکر جف بوکانان، جانشین رییس ستاد ارتش آمریکا در افغانستان، می‌گوید که کشف و نابودی یک اردوگاه آموزشی افغانستان در ولایت قندهار که اخیراً صورت گرفت، نشان داد که تخمین‌های پیشین ایالات متحده نسبت به قدرت این گروه باید مورد بازبینی قرار گیرد.
او می‌گوید: "اگر یک سال به عقب برگردیم، بسیاری از تخمین‌های سازمان‌های اطلاعاتی پیش‌بینی می‌کردند که القاعده در افغانستان بین 50 تا 100 عضو دارد. اما همین اردوگاه آموزشی‌ای که جدیداً کشف کردیم، بیش از 150 عضو داشت."
او نقصان اطلاعاتی آمریکا در رابطه با این مسئله را قبول دارد و هشدار می‌دهد که تمرکز اصلی این گروه، همچنان حمله به غرب است.
او می‌گوید: "اینطور نیست که هزاران القاعده‌ای در افغانستان باشد، اما مسلماً رهبران القاعده در نقاط دوردست افغانستان حضور دارند و ما نسبت به آنها و اینکه چه اهدافی دارند، نگران هستیم."
مسئولان آمریکایی می‌گویند که هستۀ عملیاتی القاعده در افغانستان ممکن است تا 300 عضو داشته باشد، اما این رقم شامل کسانی که با آنان همکاری می‌کنند یا به این گروه سمپاتی دارند، نمی‌شود.
"آنها به جنگجو نیاز دارند"
اردوگاه آموزشی‌ای که اخیراً در جریان حملۀ نیروهای ویژۀ آمریکا و کماندوهای افغان در ماه اکتبر سال گذشته نابود شد، به گفتۀ بوکانان، "با القاعده و زیرشاخه‌ای از آن به نام القاعدۀ شبه‌قارۀ هند ارتباط داشته است."
او افزود: "یافتن آنان در افغانستان بسیار نگران‌کننده بود."
القاعدۀ شبه‌قارۀ هند، در گذشته ارتباط چندانی با افغانستان نداشت. کشف حضور آنان در این کشور، این نگرانی را به وجود آورده که افغانستان بار دیگر در حال بدل شدن به بهشت امن شبکه‌های تروریستی بین‌المللی است که هدف اصلی‌شان حمله به اهداف خارج از افغانستان، از جمله در غرب است.
ستانکزی همچنین از افزایش ارتباط میان القاعده و طالبان اظهار نگرانی می‌کند.
تصور می‌شد که طالبان از تصمیمش برای همکاری با اسامه بن لادن پیش از حملات تروریستیِ 11 سپتامبر 2001، پشیمان شده است، چرا که این حملات منجر به ورود ایالات متحده به افغانستان و سقوط طالبان از قدرت شد.
با این وجود، از زمانی که ملا اختر محمد منصور، در اواسط سال 2015 به رهبری طالبان رسید، این گروه به القاعده نزدیکتر شده است. سراج حقانی، جانشین فعلی فرماندهی طالبان، رهبر شبه‌نظامیان مخوف شبکۀ حقانی است و کارچاق‌کن اصلی القاعده در افغانستان محسوب می‌شود.
ستانکزی می‌گوید: "طالبان یک پوشش بزرگ است. آنها به جنگجو نیاز دارند، به حمایت نیاز دارند و به عضوگیری از جاهای دیگر نیاز دارند و همین امر باعث می‌شود که این گروه با آغوش باز از القاعده استقبال کند."
ژنرال جان کمپل، فرمانده سابق نیروهای ایالات متحده در افغانستان، از شراکتی "تازه" میان دو گروه سخن گفته بود. بوکانان می‌گوید که این رابطه از آن زمان قویتر هم شده است.
این شراکت رو به رشد، هر نوع تلاش از سوی ایالات متحده و دولت افغانستان برای رسیدن به یک مصالحۀ سیاسی با طالبان را دچار مشکل می‌کند.
سیاست رسمی ایالات متحده این است که طالبان پیش از شروع هر نوع گفتگویی، بایست تروریسم بین‌المللی را محکوم کند و از آن دست بکشد. با این وجود، تحلیلگران از این نگرانند که دقیقاً عکس این موضوع در حال اتفاق افتادن است و ارتباط میان طالبان و القاعده روز به روز قویتر می‌شود.
طالبان همچنین علناً اعلام کرده است که در حال حاضر علاقه‌ای به حضور در گفتگوهای صلح ندارد. این در حالی است که ایالات متحده و مسئولان افغان اصرار دارند که برخی از نیروهای متعدل در طالبان، خواستار گفتگو هستند.
ستانکزی می‌گوید: "بسیاری از رهبران طالبان علاقمند به ورود به گفتگوهای صلح سازنده هستند. از دیدگاه نظامی، ما انعطاف لازم برای هدف قرار دادن آنها را داریم. اما وقتی که بحث مذاکره در میان باشد، نمی‌توانید همه چیز را بسوزانید."
