یك مطالعه نشان می دهد كه شركت مبتلایان به بیماری پاركینسون در برنامه های آواز گروهی، بعضی از علائم بیماری را در آنها كاهش می دهد.
به گزارش ایرنا از پایگاه اینترنتی مدیكال نیوز تودی، شركت در برنامه های جمعی آواز خواندن افراد مبتلا به پاركینسون را از لحاظ فیزیكی، احساسی و اجتماعی تقویت می كند.
بیماری پاركینسون تحلیل برنده سیستم عصبی مركزی است و مبتلایان به آن معمولا با علائمی همچون لرزش دست ها، بازوها، پاها، صورت و فك مواجه هستند كه سبب كندی حركت و مشكلات تعادل و تغییرات احساسی می شود.
این علائم اغلب محور تحقیقات هستند اما تنها مشكلات حاصل از پاركینسون نیستند كه موجب تغییر وضعیت زندگی می شوند.
اختلالات تنفس و صدا نیز موانع قابل توجهی هستند كه سبب كاهش چشمگیر كیفیت زندگی بیماران می شوند.
60 تا 80 درصد بیماران پاركینسون گرفتار اختلالات در صدا می شوند، به طوری كه صدای آنها یكنواخت می شود، قابلیت تغییر حجم آن كاهش می یابد و شدت صوت و زیر و بمی، زبری و لطافت صدا هم كم می شود.
درمان های استاندارد پاركینسون مشكلات صوتی را چندان برطرف نمی كند.
محققان دانشگاه آیووا در آمریكا تاثیر آواز خواندن گروهی را به منظور بهبود بعضی از مشكلات صوتی در بیماران پاركینسون همزمان با افزایش كیفیت زندگی و مجموع معیارهای سلامت بررسی كردند.
در این بررسی 27 بیمار مبتلا به پاركینسون در جلسات گروهی آواز به مدت یك یا دو بار در هفته شركت كردند و قبل و بعد از 8 هفته تست، شاخص های مربوط به بلع و صدا از قبیل محدوده صوتی بیمار و توانایی وی در پیروی از نت، ثبت شد.
محققان پس از دو ماه اجرای برنامه آواز گروهی، بهبود قابل توجهی در مدت گام صدا، بلندی صدا و كنترل بلع در بیماران مشاهده كردند.
نتایج پرسشنامه های تنظیم شده پس از آزمایش ها هم نشان داد كه كیفیت زندگی در بیماران ارتقا یافته است.
