یادداشت دریافتی- محمد ماکویی؛ خیلی ها آموزش های جنسی که به روسپی ها داده می شود یا قرار است داده شود را از نادر کارهای خوب دولت ارزیابی کرده و پیش خود می گویند حالا که نمی شود کاری کرد روسپی ها شغلشان را ترک یا عوض کنند بهتر است دست کم کاری صورت گیرد که خودشان و دیگران را کمتر آلوده سازند!
سخن فوق حرف غلطی نیست اما مشکل می توان با این پارادوکس کنار آمد که زنان خیابانی که ایجاد رابطه نامشروع حرفه شان است به چشم افرادی بیمار نگریسته می‌شوند که نیاز به کمک دارند و در همان حال خانم هایی که بزرگترین ایرادشان این است که مانتو تنگ و چسبان به تن کرده اند یا روسریشان کمی از حد متعارف جلوتر یا عقب تر رفته است به دیده مجرمینی نگاه می شوند که ارشاد خیابانی کمشان است و تنها حمل و نقل تا وزرا قادر به حل و فصل مشکلشان خواهد بود؟!
گذشته از این موضوع به نظر می رسد آموزش های جنسی که به روسپی ها داده می شود کمی دچار تاخیر شده باشد زیرا وقتی شغل کسی روسپی گری باشد و منبع درآمد و عایدی او بر پایه اقدام به روابط جنسی پر خطراستوار گردد، در زمانی به سر می برد که عملا بسیاری را آلوده روابط جنسی خود نموده و بعد از همه این ها تازه به فکر افتاده (یا به فکرش انداخته اند!) که نوشدارو بعد از مرگ سهراب را هم همچون خیلی چیزهای دیگر تجربه نماید؟!
آن هایی که می گویند در هر حال روسپی گری در جامعه ما وجود دارد و نباید به آن به چشم پدیده ای که نیست نگریست چرا خودشان را به خواب می زنند و تصدیق نمی کنند که روابط جنسی نامشروع هم مابین برخی از مردان و زنان ایرانی موجود است و بد نیست که نسبت به سامان دهی آن ها هم همچون روسپی گری اقداماتی در خور و سزا صورت گیرد؟!
اینکه مسئولین و دولتمردان ما هنوز هم معتقدند در زمینه آموزش های جنسی تنها باید به سراغ کسانی که حسابی چشم و گوششان باز شده رفت و به درمان ایشان اقدام کرد چیزی است که فوق العاده خطرناک است و اوضاع را از آنچه هم اینک شاهد و ناظرش هستیم و یا دست کم اخبارش را از این و آن شنیده ایم اسفناک تر خواهد نمود.
قطعا شما هم شنیده اید که دختر دبیرستانی های متاهل تنها به شرطی به مدارس راه داده می شوند که متعهد شوند از مسائل مرتبط با تاهل حرف نزده و چشم و گوش همکلاسی های خود را باز نکنند!
با چنین دیده ها و ایده های محیر العقولی معلوم است که راه آموزش های جنسی به مدارس و دبیرستان ها باز نمی شود و بچه های معصوم مردم کماکان بی توجه به سن و سال و از غلط ترین راه های ارتباطی و گوش جان سپاری به سخنان درگوشی این و آن و مشاهده فیلم های آنچنانی، به کسب معلومات جنسی مورد نیاز و باب طبع و یا مورد علاقه شان اقدام می کنند.
واقعا مسئولین و متولیان امور هنوز نمی دانند که برای اینکه دختران سنین کودکستان و مهد کودک از انواع و اقسام سوء استفاده های جنسی محفوظ و ایمن بمانند باید یک چیزهایی را با توجه به سن و سالشان از والدین و مربیان خود بیاموزند!
جالب است که کسانی که آموزش های جنسی به بچه های مهد کودک رو را درست ندیده و به کودکان واقع در این رده سنی می گویند "چیزی حالیشان نیست" با تعطیل کردن مهدهای دارای استخر مختلط بر این نکته که اتفاقا خیلی هم حالیشان است صحه می گذارند!
آیا حقیقتا وقت آن نرسیده که دولتمردان و مهتران ما متوجه شوند و یا در عمل نشان دهند که نباید راه مبارزه با نوشیدن مشروبات الکلی که چندان درست نبوده را در مورد روابط جنسی غیر قانونی و نامشروع هم مورد استفاده قرار داد؟!
آیا جز این است که روش درست مبارزه با مشروبات الکلی این نبوده که با تغییر نام، آن ها را در فیلم ها و سریال ها "نوشیدنی" بنامیم و بعد در مانده یافتن پاسخ به سوال "چرا فلانی که نوشیدنی مصرف کرده را به محبس برده اند یا شلاق زده اند" گردیم ؟!
با این حساب نه می توان وجود نیازها و اندام جنسی آدمیان را کتمان کرد و نه می شود با بیان "بعدا در باره شان حرف می زنیم" سامان دهی به اوضاع و احوال ناگوار و مربوطه را به قضا و قدر الهی واگذار نمود و در عین حال انتظار داشت که بیماری های مقاربتی و ایدز کماکان در کشورهای پیشرفته و مترقی دنیا جا خوش نمایند و منباب تفریح و تفنن هم شده سری به کوچه ها و خیابان های شهرها و روستاهای مختلف کشور ما نزنند!؟
جدا آن موقع ها که هشدار داده می شد بزودی موج انتقال ایدز از مواد مخدر به روابط جنسی روی خواهد آورد نباید نگران امروزمان می شدیم و در باره موضوع موضعی منطقی تر از "بیماری هایی همچون ایدز هرگز راهشان را به سوی مرزهای کشورمان کج نخواهند کرد!" می گرفتیم و به این فکر هم می افتادیم که بیش از آنکه ایدز از ما بترسد ما باید در هراس ایدز به سر ببریم؟!
