فرارو-بامداد لاجوردی؛ وزیر علوم امروز نسبت به نامه اعتراضی 92 تشکل دانشجویی واکنش نشان داد. محمد فرهادی بعد از دو هفته در نشست ویژه معاونان فرهنگی نسبت به برخی از مسائل مطرح شده در این نامه واکنش نشان داد و گفت: «صحبت‌هایی با مراکز نظارتی صورت گرفت که این مراکز درگیر مسائل داخلی دانشگاه‌ها نشوند.» وزیر علوم به عنوان عالیترین مقام امور دانشجویان بدون آنکه نام و نشانی از این مراکز بدهد تنها به بکاربردن تعبیر «مراکز نظارتی» بسنده کرده و از توضیحات بیشتر امتناع ورزید.
فرهادی، وزیر علوم بخش دیگری از سخنان خود در نشست ویژه معاونان فرهنگی دانشگاه‌های سراسر کشور را به دخالت نهادهای بیرونی اختصاص داد و گفت: «طبق صحبت‌هایی که با مراکز نظارتی داشتیم قرار شد این مراکز درگیر مسائل داخلی دانشگاه‌ها نشوند و مسائل داخلی دانشگاه‌ها براساس ضوابط، قوانین و شوراهایی که وجود دارند دنبال شود.» با توجه به فضای کلی سخنرانی فرهادی به نظر میرسد وی به طور مشخص می‌خواسته است به نامه دانشجویان واکنش نشان دهد.
گویا وزیر علوم به دنبال آن بوده است که به این بخش از نامه دانشجویان پاسخ دهد که به دولت متذکر شده بودند جنس معضلات دولت روحانی، از جنس «امنیتی» است.
در این نامه آمده است: «بر آن شدیم تا معضلات و مشکلاتی که ممکن است در ادامه مسیر تدبیر و امید مخل حرکت این کاروان شود را با جنابعالی در میان بگذاریم.» مشکلاتی که بر اساس محتوای نامه رنگ و بوی امنیتی دارد و به دولت تدبیر تذکر داده است تا بلکه چاره‌ای درباره آن اندیشیده شود.
دانشجویان در سال چهارم دولت روحانی به دنبال پیگیری وعده خارج کردن دانشگاه از فضای امنیتی توسط دانشگاه بودند. وعده‌ای که روحانی در آخرین شانزدهم آذر نیز آن را بار دیگر بر زبان آورد و در جمع دانشجویان گفت: «ما فضای امن می‌خواهیم نه فضای امنیتی» اما حسن روحانی در ادامه همین سخنرانی رو به دانشجویان سوالی را می‌پرسد که: «من از شما می‌پرسم سال و 90 ، 91 و 92 شما برای 16 آذر به این راحتی می‌توانستید اجتماع داشته باشید. حالا الان سال 93 و 94 همه دنبال 16 آذر هستند. یک زمانی بود کسی جرأت نمی‌کرد بگوید جنبش دانشجویی از این کلمه می‌ترسیدند»
دانشجویان سوال ریاست جمهوری را پاسخ دادند
92 تشکل دانشجویی با ارسال نامه‌ای به سوالی که رئیس دولت تدبیر در روز 16 آذر ماه پرسیده بود پاسخ دادند. در بخشی از نامه این تشکل‌ها آمده بود: «جَوّ ارعاب و تهدید، کماکان گریبان دانشگاه را گرفته است و به گونه‌های مختلف احساس می‌شود» این دانشجویان در ادامه نامه خود به مسائلی مانند «لغو برنامه‌های تشکل‌های دانشجویی بدون ارائه دلیل و هماهنگی با وزارت علوم که نافی استقلال این وزارتخانه است»، «عدم رسیدگی به درخواست تشکیل اتحادیه‌های دانشجویی»، «دخالتهای غیرقانونی و فراقانونی در فرم برگزاری برنامه‌ها »، «صدور مجوز با تعویق و تعلیق »، «اِعمال سلایق شخصی در صدور مجوز »، « اختصاص ناعادلانه بودجه » اشاره کرده‌اند.
اما دانشجویان به این موارد اکتفا نکرده و به مشکلات دیگری نیز اشاره کرده‌اند. این دانشجویان در بخشی دیگر از نامه‌شان آورده‌اند: «ایجاد مشکل برای کنشگران دانشجویی صرفا به بهانه حضور و فعالیت در شبکه‌های اجتماعی، رصد امور شخصی دانشجویان در فضای مجازی به بهانه‌های واهی، دامن‌زدن به نگاه جنسیتی و اِعمال طرح‌های تفکیکی در موارد گوناگون و… مشتی از خروار مشکلات دانشجویان در این برهه است که متاسفانه وزارت علوم نیز تاکنون پاسخگوی این حجم عدیده از مشکلات نبوده و با ابراز ناتوانی در حل این مسائل و مماشات در قبال دخالتهای بیرونی، مسئولیت‌ناپذیری خود را توجیه می‌کند.»
این لیست بلند بالا از مشکلات دانشجویی را می‌توان در چند جمله خلاصه کرد. همان جملاتی که ریاست جمهوری و وزیر علوم آن را بر زبان آورده‌اند و به «دخالت نهادهای بیرونی» اشاره کرده‌اند. نهادهایی که دانشجویان قید امنیتی را به آن اضافه می‌کنند و طور خلاصه از آن به عنوان «نهادهای امنیتی بیرونی» یاد می‌کنند. نهادهایی که حتی حسن روحانی و وزیر علوم به عنوان عالیترین مقام‌های اجرایی امور دانشگاه به نام آنها اشاره ای نکرده اند و تنها به بکار بردن همین تعبیر مبهم «مراکز نظارتی» بدون آنکه نام و نشانی از آنها بدهند بسنده کرده اند..
ابزارهای حضور این نهادی نظارتی در دانشگاه کدامند؟
برخی اوقات نهادهای بیرونی برای مداخله در دانشگاه از ابزارهای خود در دانشگاه استفاده می‌کنند. احضاری‌های غیرموجه به کمیته‌های انضباطی، ارعاب دانشجویان در نهادهای داخل دانشگاهی، توقیف و نظارت غیرقانونی نشریات دانشجویی جزو مهمترین مشکلات فعلی و امنیتی گریبان‌گیر دانشجویان است.
این نگرانی در بین دانشجویان بالا گرفته است که این نهادهای نظارتی درون دانشگاه به جای آنکه به دنبال رسیدگی به تخلفات علمی و آموزشی، اخلاقی و جنایی دانشجویان باشد تغییر ماموریت داده و متولی گزارش‌های امنیتی، سیاسی و صنفی دانشجویان شود و با این قبیل تجمعات برخورد کنند. در پاره‌ای موارد نیز از نهادهای بیرونی کمک می‌گیرند و خود به طور مستقیم وارد عمل می‌شوند.
حالا باید به نظاره نشست و دید با انتشار این نامه حسن روحانی و وزیر علوم چه اقدام جدی‌ای را پی خواهند گرفت. رئیس دولتی که خود فضای امنیتی را می‌شناسد و تجربه حضور در محیط امنیتی را در کارنامه خود داشته است. بنابراین دانشجویان انتظار دارند وی با مذاکره با نهادهای نظارتی بیرونی و داخلی دانشگاه آنها را نسبت به اهداف و وعده‌های دولت امید روشن کند تا دانشجویان بتوانند فعالیت‌های خود را در دانشگاه بدون نگرانی پیگیری کنند.
همتون چرا اینقدر تو توهمین؟؟؟
لازم نیس بیاد دانشگاه برا هوی و هوس!!! خیلی جاها هست برا برآوردن هوی و هوس!!!