بیشتر رویدادهای ورزشی، اغلب راهی برای کمک به تقویت اقتصاد کشورها به شمار میروند.
به گزارش دنیای اقتصاد و به نقل از بیزینس اینسایدر، اگرچه از نظر تئوری این اثر احتمالا برای کشور کوچکتر و با اقتصاد ضعیفتر، بسیار بزرگتر و مثبتتر خواهد بود، چراکه ورود حجم زیادی از گردشگران و سرمایهگذاری در زیرساختها میتواند تحول قابل توجهی را در چنین کشوری ایجاد کند. اخیرا اقتصاددانان و تحلیلگران بسیاری معتقدند با توجه به اینکه اقتصاد برزیل بسیار بزرگ و عظیم است، رقابتهای المپیک 2016 ریو به تنهایی نمیتواند منجر به خروج آن از رکود و بهبود اوضاع شود.
گلدمن ساکس در این زمینه میگوید: «بهطور کلی ما معتقدیم که سرمایهگذاریهای مربوط به جام جهانی و المپیک برزیل به اندازهای نیستند که بتوانند یک اثر مثبت بزرگ اقتصادی یا یک سود قابل توجه را - با توجه به حجم گسترده اقتصاد این کشور- نصیب دولت کنند.» آنها اضافه میکنند: «علاوه بر این به دلیل نوسانات زیاد اقتصاد کلان که در سالهای اخیر افزایش یافته و اعتماد به نفس اقتصاد را از بین برده، مجموع هزینههای سرمایهگذاری طی دو و نیم سال گذشته کاهش داشته است. سرمایهگذاری ثابت ناخالص در حال حاضر برای 10 ماه متوالی کاهش یافته است (بهطور متوسط سالانه 6/ 11- درصد). بهطور کلی، سرمایهگذاری ثابت ناخالص از فصل چهارم 2013 تا فصل اول 2016 حدود 27 درصد کاهش یافته و در حال حاضر میزان آن به سطح فصل دوم 2009 بازگشته است.»
«ادوارد گلاساپ»، کارشناس اقتصادهای نوظهور میگوید: «گردشگران تاثیر بزرگی بر اقتصاد برزیل نخواهند گذاشت.»
از همین ابتدای رقابتها، میزان استقبال از بازیها به دلیل نگرانیها از شیوع ویروس زیکا (باوجود کنترل شدن آن)، کمتر از برآوردهای اولیه برزیلیها بوده است. حتی اگر بر فرض این افراد به اندازه میانگین برآورد شده قبل از مسابقات، هزینه کنند؛ تولید ناخالص داخلی تنها 03/ 0 درصد افزایش خواهد یافت.
از طرف دیگر اگرچه افزایش قابل ملاظهای در درآمدهای خردهفروشی در زمان برگزاری جام جهانی 2014 حاصل شد، اما این میزان به حدی نبود که بتواند در مقیاس سالانه تغییری در وضعیت اقتصاد برزیل ایجاد کند. نمودار زیر این موضوع را به خوبی تشریح میکند.
همچنین هزینهای که صرف ساخت و ساز ورزشگاهها و تجهیز آنها شده، در واقع یک هدررفت منابع قلمداد میشود. این استادیومها در موارد زیادی پس از مسابقات، به حال خود رها شده و کاربردی ندارند. البته برزیل تنها کشوری نیست که پس از المپیک با رشد اقتصادی روبهرو نمیشود. برای نیمی از کشورها، متوسط رشد GDP در زمان رقابتها یا پس از آن ضعیفتر از قبل بوده است. نمودار شماره (2) متوسط نرخ رشد فصلی در زمان برگزاری و پس از المپیک نسبت به دو فصل پیش از رقابتها را نشان میدهد.
«ما شاهد بروز نشانههای دیگری از نزول اقتصاد هستیم» این جمله را راموس یکی از اعضای تیم تحقیقاتی BMI میگوید و بیان میکند: «آمارهای تولیدات صنعتی و شاخص خرید مدیران - شاخصی که سلامت اقتصادی بخش تولید را مورد بررسی قرار میدهد- نشان میدهد که اقتصاد در شرایط خوبی به سر نمیبرد.»