فرارو- آمنه بهرامی، یکی از مشهورترین قربانیان اسید پاشی در ایران می گوید «رضا درمیشیان» فیلم لانتوری را براساس زندگی او ساخته است. او می گوید در همین راستا و به این دلیل که درمیشیان این کار را بدون اجازه او انجام داده است، به دادگاه شکایت کرده است.
به گزارش فرارو، آمنه بهرامی در روزهای اخیر پس از اکران فیلم لانتوری رضا درمیشیان به این فیلم به شدت انتقاد کرده است. او می گوید این فیلم، ضعیف است. با این حال بهرامی معتقد است درمیشیان از داستان زندگی اش در این فیلم استفاده کرده است.
جزییات بیشتر را اینجا بخوانید"لانتوری" به کارگردانی و تهیه کنندگی رضا درمیشیان به مسئله قربانیان اسیدپاشی پرداخته است این فیلم با وجود اینکه ازسوی سینماهای حوزه هنری تحریم شده است تاکنون به فروشی بیشاز 5میلیارد تومان رسیده است.
آمنه بهرامی همچنین از رخشان بنی اعتماد نیز به شدت انتقاد کرده است. بهرامی می گوید: «لانتوری داستان زندگی من نیست. این داستان، داستان زندگی من نیست و هیچ ربطی به من ندارد. داستان زندگی دو فرد تبهکار و یک خبرنگار است، با وجود این، آلمانی‌ها به من گفتند داستان زندگی تو سوخته. اسیدپاشی در دنیا زیاد است، اما من اولین کسی بودم که در دنیا حکم قصاص را برای اسیدپاشی گرفتم.»
وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: «همین خانم بنی‌اعتماد که خودش را پشت درمیشیان پنهان کرده، معصومه عطایی را به خانه من آورد و او نمی‌توانست یک کلام حرف بزند. رخشان بنی‌اعتماد هم پشت این قضیه است. این خانم می‌خواست در سال ٩١ از زندگی من فیلم بسازد و خانم توکلی وکیلشان را پیش من فرستادند و من هم گفتم پول پیش می‌گیرم و آنها گفتند پول پیش نداریم و ماجرا تمام شد. حالا درمیشیان را جلو انداخته‌اند.»
در پاسخ با این سخنان آمنه بهرامی رضا درمیشیان در یادداشتی نوشت: «در پی اظهارات سرکار خانم آمنه بهرامی و تهمت‌های ناروایشان علیه فیلم «لانتوری» و شخص اینجانب رضا درمیشیان، ضمن اعلام همدردی با ایشان به عنوان یکی از صدها قربانی اسیدپاشی، اعلام می دارم که در جهت رفع سوءتفاهمات پیش آمده برای ایشان، آماده هرگونه پاسخگویی در هر محکمه‌ای هستم.
من فیلم «لانتوری» را همچون دیگر فیلم‌هایم -«بغض» و «عصبانی نیستم!» - بر اساس اعتقاد، تعهد اجتماعی و نگاهم ساخته‌ام و تهمت‌های اینچنینی به من و فیلم‌هایم کمال بیانصافی است.
ای کاش خانم آمنه بهرامی به جای شخصی کردن ماجرای فیلم «لانتوری»، به موجی که با کمک این فیلم برای حمایت از قربانیان اسیدپاشی و «نه به خشونت» ایجاد شده می‌پیوستند.
به حرمت اعتقاد و نیت قلبی که برای ساخت این فیلم، در جهت کمک به قربانیان اسیدپاشی و ایجاد گفتمان اعتراضی به ناهنجاری اسیدپاشی در جامعه داشته و دارم و از همه مهمتر به دلیل احترام به سرکار خانم بهرامی که خودشان هم جزو قربانیان اسیدپاشی هستند ، فعلا بیش از این نمی‌گویم و سکوت می‌کنم.»
همچنین رخشان بنی اعتماد، کارگردان سینما نیز با صدور اطلاعیه ای به ادعاهای بهرامی پاسخ داد.
او نوشته است: «در متن مصاحبه خانم آمنه بهرامی اشاراتی به بنده شده که در خوش‌بینانه‌ترین برداشت، می‌توان آن را سوئ تفاهمی عجیب دانست:
هرگز به خانه خانم آمنه بهرامی نرفته‌ام و فقط یک بار ایشان را در جمعی و جایی که به خاطر ندارم کجا و چه زمانی بود ملاقات کردم و برخورد شجاعانه و پیگیر ایشان را با شقاوت بی‌رحمانه‌ای که بر او رفته بود ستودم.
هرگز تصمیم به ساخت فیلمی درباره موضوع اسید پاشی نداشته‌ام و طبیعتا به هیچ یک از قربانیان این ظلم مسلم، از جمله خانم بهرامی پیشنهاد فیلمی بر اساس زندگی‌شان نداده‌ام.
هرگز در زندگی وکیل شخصی نداشته‌ام و کسی به اسم خانم توکلیان را که اشاره شده از طرف من به ایشان پیشنهاد ساخت فیلم را داده، نمی شناسم.
هرگز با آقای رضا درمیشیان همکاری حرفه‌ای نداشته‌ام که به اتفاق ایشان به دیدار خانم بهرامی رفته باشم.
دلیل این که در مصاحبه ایشان اسم من با این آدرس‌های مجعول! به میان آمده را نمی‌فهمم و قاطعانه پیگیر روشن شدن زمینه‌های بوجود آمدن این سوء تفاهم! مسلم خواهم بود.»
آمنه بهرامی در سال 1383 قربانی یکی از مشهورترین اسیدپاشی های ایران شد. آمنه در این حادثه چشمش را از دست داد. مجید همکلاسی آمنه که به صورت او اسید پاشیده بود با رای دادگاه به قصاص چشم محکوم شد.
این حکم بازتای گسترده ای در ایران داشت، اما آمنه از قصاص گذشت و به شهرتش افزوده شد.
