کتاب «بررسی مهم‌ترین تعارض‌های قرآن و انجیل متّی؛ کوششی در جهت صلح جهانی و کاهش تعارض‌ها» که در حوزه الهیات تطبیقی نگاشته شده، کوشش کرده است تا با حل تعارضات این دو دین بزرگ راهی به سوی صلح جهانی بگشاید.
به گزارش ایکنا، «بررسی مهم‌ترین تعارض‌های قرآن و انجیل متّی؛ کوششی در جهت صلح جهانی و کاهش تعارض‌ها» به قلم بشیر سلیمی و سیدمحمد رضوی و توسط انتشارات «نور علی نور» منتشر شده است.
فصل‌بندی کتاب
این کتاب در دو فصل و ۱۶۰ صفحه سامان یافته است. نویسندگان تلاش کرده‌اند، در فصل اول، در پنج بخش به اناجیل اربعه و تاریخچه آنها بپردازند. فصل دوم کتاب به تعارض‌های قرآن و انجیل متّی اختصاص دارد. ابتدا این تعارضات در ۷ بخش عنوان شده است. این بخش‌ها عبارتند از هدف غیر صلح‌آمیز حضرت عیسی(ع)، تشریح غلط فلسفه روزه، عدم آینده‌نگری، رفتار متقابل، طلاق و نکاح، شراب‌خواری و شراب‌سازی و الوهیت عیسی. در ادامه این فصل نویسندگان ذیل بخش‌های «الوهیت عیسی(ع) و تثلیث» «شراب‌خواری حضرت عیسی(ع)»، «معجزات حواریون» و «عیسی بر صلیب»، تلاش کرده‌اند تعارض‌های موجود را برطرف کرده و سازگاری این دو دین الهی را نشان دهند.
هدف کتاب؛ نمایش تعارض نداشتن مسیحیت با اسلام
مولفان این اثر در آغاز کتاب توجه ادیان ابراهیمی را به اسلام به عنوان آخرین دین جلب کرده و نوشته‌اند «گرچه ادیان ابراهیمی با هم شباهت‌های زیادی دارند؛ ولی اسلام از یک ویژگی خاص برخوردار است و آن خاتمیت اسلام است. اعتقاد ما بر این است که پس از اسلام دین دیگری نخواهد آمد؛ زیرا انسان به مرحله بلوغ فکری رسیده است و اصولا دوران پیامبری و کارهای پیامبرگونه گذشته است؛ لذا تمامی دین‌داران و به ویژه تمامی پیروان ادیان ابراهیمی سزاست تا به اسلام توجه بیشتری مبذول دارند. ادیانی چون مسیحیت و یهودیت در ذات خود هیچ تعارض جدی با اسلام نداشته و ندارند و اگر مساله‌ای هم هست مربوط به تفسیرهای ناصواب ما از ادیان ابراهیمی است، لذا در این کتاب بر آنیم تا چهره واقعی دین مسیحیت را برای خوانندگان بشناسانیم، تا اثبات کنیم که مسیحیت اصیل هیچ تعارضی با اسلام ندارد.
نویسندگان در نتیجه‌گیری این اثر می‌نویسند: اناجیل و به ویژه اناجیل اربعه به طور کامل، الهام مستقیم خدا به عیسی نیستند و در آنها دست بشری و سلیقه نویسندگان آنها به وضوح مشاهده می‌شود و دلیل مهم هم تفاوت‌های متنی این چهار انجیل با هم است، ولی این به معنای این نیست که تمام آنها غیر قابل استفاده باشند. تثلیث و اعتقاد به سه خدا از نظر اسلام مطرود است، ولی در انجیل متی شاهد خدا بودن عیسی(ع) و یا پسر خدا بودن ایشان نیستیم، بلکه این حالت در انجیل یوحنا و رسایل پولس نمود دارد. حضرت عیسی(ع) به هیچ وجه مروج شراب دنیوی و سکرآور نبوده است. همچنین تعارضی میان معجزات حواریون و معجزه از منظر فرهنگ اسلامی نیست، زیرا حواریون نیز پیامبر بوده‌اند. عیسی بر صلیب کشیده نشده است، بلکه شبیه وی به صلیب کشیده شده، نیز عیسی نمرده است و در نزد خداست و در زمانی مقرر ظهور خواهد کرد.
نقدی بر کتاب
چنانچه از عنوان کتاب بر می‌آید، به نظر می‌رسد نویسندگان به دنبال یافتن راهی جدید در این خصوص باشند و از تعبیر «بررسی» در عنوان کتاب استفاده کرده‌اند، اما در عمل و با ورود به کتاب و نگاهی به روش کار در پیش گرفته شده، به نظر می‌رسد، بحث جدیدی بیان نشده باشد. به عبارت دیگر کل نتیجه‌گیری نشان دادن این است که تعارض‌های قرآن و انجیل محصول بشری بودن و در نتیجه تحریف اناجیل است و البته این به طور صریح در قرآن بیان شده است. اگر چنین است آنگاه باید به دستاوردی که مولفان از انتشار کتاب خود انتظار دارند به دیده تردید نگاه کرد زیرا کاهش تعارضات اسلام و مسیحیت وقتی رخ می‌داد که مسیحیان و مسلمانان بر اساس پیش‌فرض‌های تاریخی خود به گفت‌وگویی سازنده دست بزنند و بدیهی است تکرار داشته‌ها و میراث اسلامی چنان نتیجه‌ای را در پی نخواهد داشت، چه اگر چنین می‌شد این مباحث پیشتر نیز مطرح بوده است.
