سردرگمی اصولگرایان؟

فرارو- به نظر می رسد حتی توصیه رهبر انقلاب به احمدی نژاد برای عدم ورود به انتخابات نیز نتوانسته اصولگرایان را از تردید در انتخاب استراتژی خود در انتخابات آتی بیرون آورد. شاید در هیچ کدام از دوره های اخیر انتخابات ریاست جمهوری تا این اندازه اصولگرایان با تردید و سردرگمی روبرو نبوده اند. در حالی که فقط هفت ماه تا انتخابات ریاست جمهوری زمان باقی مانده هنوز اصولگرایان نمی دانند باید چه کنند. این موضوع را می توان در صحبت های دو تن از فعالین اصولگرا مشاهده کرد.

غلامرضا مصباحی مقدم سخنگوی جامعه روحانیت مبارز در گفتگو با فرارو و در پاسخ به این سوال که عدم حضور احمدی نژاد در انتخابات چه تغییری در اردوگاه اصولگرایان برای حمایت یا عدم حمایت از روحانی ایجاد کرده، می گوید: «از نقطه نظر ما تغییری ایجاد نکرده است. یعنی اینکه جناب آقای احمدی نژاد به میدان نخواهند آمد و کاندیدا نخواهند شد شرایط را برای ما تغییر نداده است. در واقع ارتباطی میان حضور یا عدم حضور آقای احمدی نژاد در انتخابات و امکان حمایت اصولگرایان از آقای روحانی وجود نداشت.»

مصباحی مقدم در حالی این صحبت را می کند که خود قبلا از احتمال حمایت اصولگرایان از روحانی گفته بود. در مقابل حمیدرضا ترقی عضو شورای مرکزی حزب موتلفه در این باره به خبرنگار فرارو می گوید: «موضع اصولگرایان نسبت به آقای روحانی شبیه موضع آنها نسبت به آقای احمدی نژاد است و از ابتدا نیز تصمیمی برای حمایت از روحانی وجود نداشت.»

وی درباره اظهارات برخی اصولگرایان مبنی بر حمایت از روحانی معتقد است: «آن افراد نظرات شخصی خود را بیان کردند، اما مجموعه اصولگرایان هنوز چنین موضعی در برابر آقای روحانی اتخاذ نکرده اند.»

از سوی دیگر به نظر می رسد اصولگرایان قبل از آنکه وارد رقابت در عرصه انتخابات شوند ابتدا باید اختلافات میان خود را حل کنند، گو اینکه رسیدن به «وحدت» در میان اصولگرایان «خان اول» از «هفت خان» انتخابات محسوب می شود. این موضوع را می توان از لابه لای صحبت های سخنگوی جامعه روحانیت مبارز متوجه شد. وقتی که وی را مورد این سوال قرار می دهم که اصولگرایان چه سناریوهایی برای حضور در انتخابات آینده دارند؟، می گوید: «ما هنوز در حال بررسی سناریویی برای ایجاد وحدت در اصولگرایان هستیم و اینکه چگونه فرایند تصمیم گیری را طی کنیم. اکنون به هیچ وجه سخنی از کاندیداها نیست و اینکه چه کسانی به میدان می آیند یا احتمال دارد چه کسی مورد حمایت قرار بگیرد هنوز مشخص نیست و از این جهت هیچ موضوعی برای ما تغییر نکرده است.»

ظاهرا «وحدت» در جناح اصولگرا به یک «مسئله» تبدیل شده و به این راحتی ها قابل حل نیست؛ چراکه به طور مثال ترقی در پاسخ به سوالم درباره ورود به بحث مصادیق کاندیداها می گوید: «موتلفه مدت ها است که وارد بحث مصادیق شده و اعلام کرده برای انتخابات آینده نامزد مستقل خواهد داشت. موتلفه نامزد مستقل خود را هم به مجموعه اصولگرایان و هم به مردم معرفی می کند.»

البته وقتی به ترقی می گویم شما چهار سال قبل نیز صحبت از نامزد مستقل کردید و آقای آل اسحاق را معرفی نمودید اما در پایان این اتفاق روی نداد، می گوید: «چهار سال قبل ابتدا آقای آل اسحاق را معرفی کردیم اما بعد در ائتلاف به فرد دیگری رسیدیم. اما امسال اصرار بر معرفی نامزد حزبی است و زودتر از دوره های قبل هم معرفی خواهیم کرد.»

البته ترقی در حالی از ورود به بحث مصادیق سخن می گوید که هنوز استراتژی آنها برای انتخابات مشخص نیست. وقتی از وی می پرسم استراتژی اصولگرایان برای انتخابات آینده ریاست جمهوری چیست؟، می گوید: «هنوز چیزی به عنوان استراتژی در نزد اصولگرایان مطرح نشده است.» اما مصباحی مقدم در پاسخ به همین سوال باز هم بحث وحدت را به میان می کشد: «استراتژی ما این است که وحدت اصولگرایان را برای انتخابات آینده ریاست جمهوری محقق کنیم.»

وقتی از مصباحی مقدم می پرسم این وحدت اصولگرایان معطوف به پیروزی در انتخابات است یا صرفا شرکت در انتخابات؟، می گوید: «این موضوع را نیز هنوز نمی توان پاسخ داد.» شاید همین پاسخ سخنگوی جامعه روحانیت مبارز به خوبی نشان دهنده سردرگمی و تردید اصولگرایان باشد که هنوز نمی دانند قرار است چه نقشی در انتخابات آینده ایفا کنند.

سعی می کنم دیدگاه جدید مصباحی مقدم درباره روحانی را متوجه شوم و به همین دلیل از وی می پرسم: آیا اصولگرایان برای پیروزی وارد میدان خواهند شد یا قصد دارند صرفا از آرای آقای روحانی بکاهند؟، اما وی با زیرکی پاسخ می دهد: «ما هنوز وارد بحث از کاندیداها نشدیم تا بخواهیم بگوییم چکار می خواهیم بکنیم. لذا نمی توان گفت نسبت به کاندیداتوری آقای روحانی نظر مثبت داریم یا منفی و هنوز وارد این بحث ها نشدیم.»

اما ترقی در این باره نظر دیگری دارد: «قطعا ما برای پیروزی به میدان می آییم چون شرایط نسبت به دوره های قبل بهتر است. موقعیت آقای روحانی هنوز در شرایطی نیست که به حد نصاب رسیده باشد. یعنی آرای ایشان آنقدر کاهش یافته که هنوز به حد نصاب رای آوری نرسیده است.»

سوال پایانی را کمی صریح تر از ترقی می پرسم؛ آیا اینکه تا این تاریخ هنوز هیچ چیز در جناح اصولگرا مشخص نیست خود نشان دهنده تردید و سردرگمی در جناح اصولگرا نیست؟ اما این عضو شورای مرکزی حزب موتلفه با رد تردید و سردرگمی در میان اصولگرایان می گوید: «هنوز برای تصمیم گیری دیر نشده بلکه زود هم است و حداقل باید بعد از آذر ماه چنین مسائلی روشن شود.»

آیا واقعا جناح اصولگرا با تردید و سردرگمی روبرو نیست؟