bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۲۹۲۵۰۳

مردی که زیاد می‌دانست!

تاریخ انتشار: ۱۴:۳۹ - ۲۴ مهر ۱۳۹۵
یادداشت دریافتی- محمد ماکویی؛ «کارلوس کی روش» تنها سرمربی بزرگی نیست! او انسانی ارزشمند است که در روز تاسوعا مشکی می‌پوشد و با باز شدن دروازه کره جنوبی از شادی پس از گل خودداری می‌نماید تا نشان دهد که تا چه اندازه برای اعتقادات و شعائر مذهبی مردم ایران زمین احترام قائل است.

در عین حال «کی روش» را باید یک مدیر به تمام معنا به حساب آورد. مدیری که دستیارانش را خودش انتخاب می‌کند و نام بهترین دروازه‌بان ایران را به دلیل «بی‌اخلاقی» به راحتی از قلم می‌اندازد.

«کی روش» یک موقعیت‌شناس به تمام معنا نیز هست. به همین علت در بحبوحه انعقاد قرار داد حسابی با مطبوعات چی‌ها و رسانه‌ای‌ها گرم می‌گیرد و با غش کردن به طرف مردم نوای «نمی‌گذارند کار کنم» و «می‌خواهم بروم» سر می‌دهد.

با این وجود «کی روش» می‌داند که همیشه نمی‌توان به طرف کسانی که غیر مستقیم پولش را می‌دهند غش کرد. به همین دلیل با از آب افتادن آسیاب‌ها و پس از انعقاد قرارداد روابطی حسنه با فدراسیونی‌ها پیدا کرده و وقتی که موقعش فرا می‌رسد همگام با تمامی اهالی فوتبال بر علیه عربستان سعودی موضع شدیدی اتخاذ کرده و با کره جنوبی وارد جنگ‌های بیرون میدان مسابقه می‌گردد.

«کارلوس کی روش» یک سیاستمدار بزرگ نیز هست. برای همین جمله معروف «نلسون ماندلا» که «ببخش اما فراموش نکن» را آویزه گوش خود نموده است. با این حساب است که «کی روش» فدراسیونی‌هایی را که بازی‌های تدارکاتی درخور و شایسته‌ای برای تیم ملی جفت و جور نکرده و برای بازیکنان لباس‌های ناجوری را جور کرده‌اند و در فراهم نمودن کمپ‌های آماده سازی تیم ملی کم و کسری‌هایی گذاشته‌اند بخشیده اما فراموش نکرده که در هنگامی که خدای ناکرده تیم ملی نتایج بدی بگیرد و به این مناسبت آب آقای سر مربی با اعضای فدراسیون فوتبال دیگر توی یک جو نرود از چنین مسائلی به عنوان برگ برنده رونمایی نماید.

به این ترتیب بر خلاف خیلی از مردم دنیا که سرمایه گذاری و انجام کار در ایران را ریسک بزرگی به حساب می‌آورند «کارلوس کی روش» نشان داده که کار کردن و پول در آوردن در ایران برای یک «کار بلد واقعی» شرکت در یک مسابقه برد-برد است زیرا هم پتانسیل‌ها و ظرفیت‌ها آنقدر زیاد است که اسباب پیروزی‌ها و موفقیت‌ها را کاملا مهیا و آماده سازد و هم کم و کسری‌ها و نواقص تا آن اندازه فت و فراوان است که در عدم کسب نتیجه رضایتبخش بهانه‌های زیادی برای «با این شرایط نمی‌شد کار کرد» جفت و جور و مهیا گردد.

لذا هم در صورتی که خدای کرده «کی روش» سال‌های طولانی را در مملکت ما جا خوش کند و هم در شرایطی که خدای ناکرده به همین زودی‌ها رخت سفر از کشور ما بر بندد جای آن دارد که برای همیشه عمر از وی به ویژه در عالم فوتبال تحت نام «مردی که زیاد می‌دانست» یاد گردد!