روز دوشنبه می‌توان ابرماه را در سراسر جهان در مناطقی که هوا صاف باشد نظاره کرد. ماه در این روز حدود ۳۰ هزار کیلومتر به زمین نزدیک‌تر می‌شود. چنین پدیده‌ای از سال ۱۳۲۷ (۱۹۴۸) تاکنون بی‌سابقه بوده است.
به گزارش دویچه وله، روز دوشنبه (۲۴ آبان/ ۱۴ نوامبر) دو حادثه طبیعی با هم رخ می‌دهند: ماه کامل و ابرماه. ماه کامل وقتی دیده می‌شود که ماه و خورشید - وقتی بیننده روی زمین باشد - در برابر هم قرار گرفته باشند؛ ابرماه زمانی است که ماه کامل در نزدیک‌ترین فاصله‌ی خود با زمین قرار گیرد. به این وضعیت ماه‌برافروختگی یا حضیض ماه نیز گفته می‌شود.
ابرماه را می‌توان با چشم غیرمسلح نیز دید. ماه در این حالت به گونه‌ای غیرطبیعی بزرگ‌تر و شفاف‌تر می‌شود. آخرین ابرماه - نزدیک‌ترین فاصله ممکن ماه به زمین - در سال ۱۳۲۷ (۱۹۴۸) رخ داده است.
ابرماه‌ها به طور معمول حدود هر ۱۴ ماه یک بار اتفاق می‌افتند. این بار اما فاصله ماه به حداقل خواهد رسید. ناسا، سازمان هوانوردی و فضایی ملی آمریکا، اعلام کرده که ماه در سال ۲۰۳۴ بار دیگر اینقدر به زمین نزدیک خواهد شد.
بر مبنای محاسبات سازمان هوانوردی و فضایی ملی آمریکا، در چنین شرایطی ماه در فاصله ۳۵۶ هزار و ۵۰۹ کیلومتری سطح زمین قرار خواهد گرفت و این فاصله ۲۷ هزار و ۸۹۱ کیلومتر نزدیک‌تر از فاصله متوسط ماه تا زمین است.
ماهِ بزرگ‌تر، ماه نورانی‌تر، ماه بهتراگر در مکانی باشید که آسمان صاف باشد، می‌توانید ابرماه را به راحتی ببینید؛ ماهی که این بار حدود ۱۴ درصد بزرگ‌تر از حد معمول خواهد بود. ماه در حالت ابرماه همچنین بسیار روشن‌تر از حالت عادی خواهد بود. البته گذشته از نزدیکی ماه به زمین نزدیکی زمین به خورشید در این فصل سال نیز در این امر تاثیر دارد.
نوآه پترو، یکی از محققان ناسا، در این باره می‌گوید البته ابرماه چند روز متوالی قابل رویت خواهد بود و دیدن این ماه تنها به روز دوشنبه (۲۴ آبان/ ۱۴ نوامبر) محدود نمی‌شود.
این محقق ناسا در ادامه می‌گوید: «من پیشنهاد می‌کنم غروب روز یکشنبه یا غروب روز دوشنبه برای تماشای ابرماه به خارج از خانه بروید. تفاوت بزرگی ماه در این دو شب بسیار کم خواهد بود.»
جزر و مد در پی ابرماهابرماه کامل به افزایش جزر و مد بیشتر هم منتهی می‌شود. گفته می‌شود بالا آمدگی آب دریاها چیزی حدود ۱ تا ۲ سانتی‌متر بیشتر می‌شود. البته این مقدار می‌تواند بنا بر موقعیت جغرافیایی کم و زیاد شود.
مردم مناطق ساحلی کره زمین به طور سنتی با ایجاد ابرماه نگران جزر و مدهای شدید احتمالی و وقوع سیل هستند. ایجاد موج‌های بلند در سوحل دریا در پی ابرماه شرایط ساحلی را برای موج‌سواران ایده‌آل می‌کند.
ابرماه حدود ۱۴ درصد بزرگ‌تر و بسیار روشن‌تر از حالت عادی استبسیاری از طالع‌بینان و خرافه‌پرستان حوادثی چون زلزله یا طوفان را به ابرماه نسبت می‌دهند. تحقیقات ناسا به هیچ وجه این تئوری را ثابت نمی‌کند.
جیم گلروین، یکی از محققان ناسا در این باره می‌گوید: «حتی در صورت قبول نظر آتشفشان‌شناسان و لرزه‌شناسان تاثیر ابرماه بر انرژی درونی کره زمین ثابت نشده است.»
