فرودگاه بین‌المللی کابل در حالی اوایل دهه 1960 میلادی توسط مهندسان اتحاد جماهیر شوروی ساخته شد که آن زمان یک فرودگاه پیشرفته به شمار می رفت.
به گزارش مجله تاریخ فرادید، در اولیل دهه 1960 میلادی همزمان با آغاز دوران "ظاهرشاه" که به دهه مدرنیزاسیون در تاریخ شناخته می‌شود در 16 کیلومتری مرکز شهر کابل یک فرودگاه بین المللی با همکاری مهندسان اتحادجماهیر شوروی ساخته شد که آن زمان یکی از بزرگ‌ترین پایگاه‌های هوایی با ظرفیت پذیرش بیش از 100 هواپیما محسوب می‌شد.
ظاهرشاه که در آن زمان به قصد مدرنیزه کردن افغانستان دست به اصلاحات سیاسی و اقتصادی، زده بود و با تأسیس سیستم قانونگذاری دموکراتیک، ترویج نظام آموزش و پرورش مدرن، تأسیس دانشگاه‌ها و آموزش برای زنان عصر تازه‌ای در این کشور رقم زده بود معتقد بود چنین فرودگاهی برای تسهیل ارتباط پایتخت این کشور با دول اروپایی لازم است. با این حال این فرودگاه پس از دوران ظاهرشاه و آغاز دهه‌های آشوب در این کشور سرنوشت دیگری پیدا کرد؛ فرودگاه کابل در طی جنگ افغانستان با شوروی مورد استفاده نیروهای اشغالگر قرار گرفت. با پایان جنگ و خروج ارتش شوروی این فرودگاه تا سال 1992 دراختیار نیروهای دولت نجیب‌الله بود و پس از آنها تا سال 1996 امارت اسلامی افغانستان به رهبری برهان‌الدین ربانی کنترل آن را در اختیار داشتند.
با این حال آسیب جدی به این فرودگاه پس از حمله امریکا به این کشور رخ داد؛ هواپیماهای امریکایی در جریان بمباران کابل بخش وسیعی از آن را تخریب کردند و شمار زیادی از هواپیماها را هدف قرار دادند.
پس از جنگ دولت جدید این کشور برنامه بازسازی فرودگاه را در دستور کار قرار داد و برای این منظور توافقی 35 میلیون دلاری با دولت ژاپن منعقد کرد؛ بر اساس توافق دو طرف، ژاپن ساخت ترمینال جدیدی را با استانداردهای بین‌المللی برای پروازهای خارجی در سال 2006 آغاز کرد و سه سال بعد آن را به پایان رساند.
فرودگاه بین المللی کابل که دیگر با 50 سال قبل به کلی فرق کرده اکنون زیر نظر وزارت حمل و نقل و هوانوردی و نیز نیروی هوایی افغانستان اداره می شود. "جیمز بورک" عکاس و گردشگر امریکایی که در سال 1963 و همزمان با افتتاح این فرودگاه به کابل سفر کرده بود گزارش مصوری از آغاز به کار فرودگاه و فضای کلی آن تهیه کرده است.
