سنگ تمام رهبر انقلاب در نماز میت برای یار دیرین

خوب واسه آقای کنی سه بار اینو خوندن واسه اونم میخوندن! بعیده نخوندنش غیر عمدی باشه

با سلام؛
آدم‌های مریض همیشه مریض و در قلبهای آن‌ها مرض است. آنها شکاکان بددلی هستند که ناف آنها با شک و بددلی گره خورده است.
شکاکان و بددلان و خناسان می‌گفتند: پیام رهبری برای هاشمی از روی تقیه بوده است!
کدام تقیه!؟ اصلاً چرا تقیه!؟
آن بزرگمرد را فقط امام مهربانی‌ها و رهبری معظم شناخته و می‌شناسند نه مشتی بچه سر از تخم درآورده!

ولی ای کاش قرائت میشد...

بسم الله
رهبری و نگفتن شهادت " انّا لانَعلم.." در نماز بر مرحوم هاشمی رفسنجانی:

اولا اگر کسی حتّی ذرّه ای اخلاق داشته باشد، وقتی مسئله ای را از کسی ببیند، باید برود از خودش حقیقت را بپرسد.
ثانیا، اگر هم اینکار را نکرد، نباید تفسیر از خود بکند و پخش کند.
ثالثا، اگر آن مسئله از مسائل فتنه انگیز باشد، مسلماً فقط یک منافق آنرا پیش میکشد تا یا عقده گشایی کند یا التهاب ایجاد کند. یکی از نشانه های اینگونه آدمها هم همین کینه ورزی درباره دیگران است و خودش را پشت رهبری و مومن بودن و توجیهات اینچنینی مخفی میکند. شاید از نیروهای دشمن است و قصد ایجاد اختلاف دارد که متاسفانه همیشه آدمهایی کم فکر و بی بصیرت در همه سطوح و قشرها وجود دارند که بازیچه این دشمنان میشوند.

حتی اگر مسئله ای باشد، به خاطر حساسیت برانگیز بودن، و سوء برداشتی که ممکن است عده ای بکنند،  مطرح نباید کرد و اگر هم مطرح میشود، به خاطر ترس از خدا، سعی باید سعی شود، از روی خیرخواهی، توجیهات بی ضرر شود و  مثلا گفته شود: شاید رهبری فراموش کرده است.
اما اگر رهبری فراموش هم نکرده باشد، این قضیه یک مسئله دقیق دینی و مربوط به مراتب تقوا و احساس مسئولیت در برابر خداست که خیلی از ما از آن بی اطلاعیم.
توضیح این که: نماز میت چندین بخش دارد که شامل گواهی دادن به یگانگی خدا و نبوّت پیامبرست و همینطور دعا برای مومنین. تا میرسد به اینجا که "شهادت" عندلله محسوب میشود. یعنی دعا نیست. متاسفانه حتی برخی روحانیون هم نمیدانند که این قطعه، یک شهادت جدّی است نه یک دعا. شهادت دادن مسئله ای حسّاس است. معنایش این است: خدایا (شهادت میدم) که من از او هیچ چیزی جز خیر و درستی ندیدم." یعنی شهادت میدهم پیش خدا که از این آدم هیچ بدی ای  سر نزده که من دیده باشم ؛ حتّی یک غیبت، یک بداخلاقی با اعضای خانواده، ... .
ما باید بدونیم شهادت دادن چقدر مهمّه و اگه دروغ باشد، خدا با هیچکس تعارف ندارد. حال، سئوال اینه که کِی دروغ میشود اگر در مماز میّت بخوانی؟
وقتی من  کسی رو در یک مدت طولانی میشناسم و رابطه نزدیک داشتیم، مسلما دیدم که مثلا یه غیبتی کرده یا غضبناک شده و ...، نمیتوانم تظاهر کنم چیزی ندیدم، آنهم پیش خدا. شما هم ممکن است با او آشنا بودی اما نه آنقدر که ازش چیزی دیده باشی. در اینصورت، شما میتوانی شهادت بدهی از او هیچ بدی ای ندیدی و خیر دیدی. اما من که دیدم او مثلا یک وقتی غیبتی کرده بود، الان دیگه نمیتوانم پیش خدا شهادت بدهم که او هیچ چیزی جز خیر انجام نداده است.
آقای هاشمی معصوم که نبود. مسلما توی این بیش از ۵۰ سال آشنایی نزدیک و همکاری ایشان و رهبر معظم،  یک اشتباه، مثلا یه غیبتی کرده است که الان رهبری نتواند پیش خدا آنطوری شهادت بدهد. اگه بوده و رهبر شهادت دروغ بده، از عدالت ساقط میشود. رهبری که حتی یک مکروه انجام نمیدهد، چگونه بیاید شهادت دروغ بدهد.

ما هم باید بدانیم:
 ۱.  اگر کسی را که مرده است، خیلی نمیشناختی، ولی میدانی شیعه بوده است و تو از او بدی ای ندیدی (نه اینکه نداشته، تو ندیدی)، میتوانی این شهادت را بدهی در نماز بر جنازه اش.
 ۲. اگر کسی را کاملا میشناختی و زمانهایی که دیدیش و باهاش بودی، هیچ وقت از او کار بد ندیدی، باز میتوانی این شهادت را بدهی.
 ۳. اگر کسی را میشناختی، آدم بدی نبود اما حتی یک دروغ یا غیبت یا چیزی از او دیده باشی، نمیتوانی این شهادت را بدهی، آن هم پیش خدا.
دیگران که این را می بینند، نباید فکر کنند که حالا که شهادت نداده،  حتما از او یک کار خیلی زشت دیده است. ممکنه کلا یک غیبت دیده باشد.
اصل گفتن این قطعه در نماز میت، مستحبّ است. یعنی حتی آن میت را که میشناسی و  مطمئن هستی که هیچ گناهی ندیدی، باز میتوانی نگویی. اما حالا همین مستحب را، اگر بخواهی بگویی، نباید دروغ باشد، و الّا کار حرام انجام دادی.
حال، واقعا انتظار داشتید رهبری آن را بگوید. اگر از رهبری بپرسیم، شاید بگوید من فراموش کردم و مستحب بود اشکالی ندارد. یا بگوید اصلا بدی ای ندیدم، ولی مستحب بود نخواستم بگویم. ممکن هست بگوید من ایشان را میشناسم و مثلا، یک گناه یا اشتباه از او دیده ام،  و لذا شهادت دروغ ندادم.

ببینید برای یک مسئله عادی، منافقین و بی بصیرتها و فتنه انگیزان، چه التهابی به پا میکنند!

ما دوست داشتیم این جمله رو از ایشون می شنیدیم گفتن این جمله خیلی مشکلاتو حل می کرد ولی افسوس که گفته نشد.در حق یک دوستی 59 ساله