جمهوری آذربایجان بعد از ادعای بی اساس مالکیت خود بر ورزش چوگان، این مرتبه و در فاصله چند ماه مانده به برگزاری بازی های کشورهای اسلامی، مدعی ورزش زورخانه ای شده است.
به گزارش ایرنا، باکو پایتخت کشور جمهوری آذربایجان اردیبهشت ماه امسال میزبان چهارمین دوره بازی های همبستگی کشورهای اسلامی است و ورزشکاران 57 کشور اسلامی از آسیا، آفریقا، اروپا در این کشور حضور خواهند یافت.
این مسابقات قبل از آغاز ماه مبارک رمضان در 20 رشته ورزشی برگزار می شود.
سایت بازی‌های کشورهای اسلامی در باکو در حالی گزارشی از ورزش زورخانه‌ای نوشته که مبدا این رشته را به آذربایجان نسبت داده و در گزارش خود آورده است که طبق واقعیت‌های تاریخی منبع ورزش ملی آذربایجان ورزش زورخانه‌ای است که اساس آن به 700 سال قبل برمی‌گردد که توسط پوریای ولی چارچوب مشخصی گرفت.
این ادعا درحالی مطرح می شود که حدود 12 سال پیش فدراسیون بین المللی ورزش های زورخانه ای توسط ایران در تهران تاسیس شده و متاسفانه مسئولان ایرانی که درگیر اختلافات داخلی هستند تاکنون هیچ واکنشی به این موضوع نشان نداده اند.
از سوی دیگر جمهوری آذربایجان طی سال های گذشته در رقابت های قهرمانی جهان و قاره ای در رشته زورخانه ای و پهلوانی که زیر نظر فدراسیون بین المللی زورخانه ای برگزار می شود یکی از تیم های قدرتمند در این رشته است.
این ادعا همچنین درحالی از سوی کشور جمهوری آذربایجان مطرح می شود که با توجه به غنای فرهنگی و مفاهیم جوانمردی نهفته در این ورزش تاریخی، آیین های ورزش پهلوانی و زورخانه ای توسط جمهوری اسلامی ایران در تاریخ 16 نوامبر 2010 (25 آبان 1389) در اجلاس کنیا به عنوان میراث معنوی بشریت به ثبت سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی ملل متحد (یونسکو) رسیده است.
تاریخچه ورزش های زورخانه ای و پهلوانی در ایران
تمدن کهن و فرهنگ غنی ایران زمین طی حیات دیرپای خود گوهرهای بسیار ارزشمندی را در عرص ههای گوناگونی نظیر علم و فلسفه، فرهنگ و هنر،عرفان و ادبیات پرورش داده که بخشی گرانبها از گنجینه جهانی بشریت می باشد. یکی از این دستاوردهای فاخر ولی ناشناخته ورزش زورخانه ای و پهلوانی است.
ورزش باستانی از شاهکارها و افتخارات ایرانیان در حوزه تربیت بدنی بوده که قدمت فرهنگی و ورزشی آن بیش از سه هزار سال است. هردوت مورخ نامدار یونانی درباره این آمیختگی ارز شهای اخلاقی با ورزش در نزد ایرانیان می نویسید: ایرانیان قومی نیرومند بودند که به فرزندان خود از پنج سالگی به بعد سه چیز را م یآموختند: سواری، تیراندازی و راستی.
گزنفون هم در این باره می گوید: ایرانیان قومی علاقه مند به ورزش بوده و جوانان ایرانی سلامت خود را از راه کار و ورزش بدست می آوردند. ایرانیان به حدی علاقه مند به کشتی بودند که در جنگ نیز به جنگ تن به تن و رزم آوری روی می آورند.
این میراث اصیل ایرانی که به صورت یک سیستم چند بعدی ورزشی، فرهنگی، هنری، اخلاقی، عرفانی ابداع و استمرار یافته است، ریشه در جهانبینی دینی، اسطوره های حماسی و سبک زندگی ایرانیان دارد. پس از ظهور اسام و در سایه محبت ایرانیان به مولا و مقتدای جوانمردان با آیین فتوت زینت و تکامل یافت. بدینگونه، در طول تاریخ این سرزمین ورزش باستانی، مرشد و زورخانه همواره حافظ و یادآور سنت و منش پهلوانی و ولایت حیدر کرار بوده است.
البته ادعای ثبت چوگان ایرانی توسط جمهوری آذربایجان با واکنش به موقع رسانه ها و مسئولان تا حدی خنثی شد تا آنها مجبور شوند چوگان قره باغ را ثبت کنند.
