مهدی بهروان؛ چنـد سالـی است در فضـای سیاسـی اجتمـاعی ایران موضوع جـدیدی تبلور یافته که وقتی از جهـات مختلف به آن نگـاه می کنیم در عین دارا بودن مزایا و فوایـد خاص خود، دارای معـایب پر ریسک و عواید خظرناکی نیز خواهد بود.
در سالهـای اخـیر شـاهد این هستیم که در هر انتخـاباتی یک نوع گـرایش سـیاسی با تکیه بر پایـگاه اجتمـاعی خود نسبت به تهیه یک لیست واحد تحت عنوان "لیست امیـد" اقدام نموده و فضای انتخابات کشور را تحت الشعاع قرار می دهد به گونه ای که در برخی کلان شهرها بالاخص تهران تقریبا نتایج انتخابات را یک سویه کرده و برای رقیب خود، محلی از اعراب نمی گذارد.
هرچند این فرایند از برخی جهات بسیار مهم تلقی می شود و گویای این مطلب که، مردم کشورمان به دروازه های انتخابات سیستمی و مطالبه خواهانه نزدیک شده اند و قصد دارند در ازای ارایه رای خود گفتمان منتخب خویش را مورد ارزیابی قرار داده و به گفتمان رای دهند نه به جریانات غیر معمول همیشگی در انتخابات؛ ولی با تعمیق در نحوه تهیه این لیستها در استانها و شهرها و حواشی انتخابات اخیر شوراهای شهر، تا حدودی نگرانی در جبهه اصلاح طلبان را جدی می نماید.
این موضوع مسیر تحـزب و حزب گـرایی را در ایران اسلامی هموار ساخته و می تواند راهگشای واقعی برای آینده دموکراسی در ایران باشد ولی از برخی جهات، فرایند رخ داده طی دو، سه سال اخیر قدری جای بحث و تامل داشته و نگران کننده است. همانگونه که در انتخابات اخیر شوراها نیز در برخی کلان شهرها شاهد آن بودیم و موضوع حتی از تریبونـهای رسـمی شـورای سـیاستگذاری اصـلاح طلبان نیز شنیده شد تهیه این لیست با راهکارهای موجود نگرانی فعالان سـیاسی این حوزه و دلسـوزان نظام و کشور را بر انگیخته است.
به راستی چگونه می توان موج عظیمی از اعتماد مردم به یک گرایش و گفتمان را اینچنین ساده در یک فضای بدون شفافیت لازم رها کرد؟ آیا تاکنون به عـواقب این چنین رویکرد و عملکردی اندیشیده ایم؟
اگر خـدای ناکرده روزی این اعتماد در سایه بی سازو کاری‌های موجود لطمه بخورد تاوان آن را چه کسانی و چگونه خواهند پرداخت؟
به نظر می رسد زمان آن رسیده که برای این فرایند راهکاری موثر تدارک دیده و موج اعتماد مردم را صیانت واقعی نمود. چراکه هرگونه آسیب به این پایگاه اجتماعی هم آینده اصلاح طلبان و هم کشور را تهدید میکند.
شاید ساده ترین راه ممکن استفاده از جایگاه حقوقی جریانات مختلف سیاسی به جای بهره گیری از اشخاص حقیقی در شورای سیاست‌گذاری باشد ولی باز ضرورت دارد بزرگان اصلاحات در این رابطه بررسی های لازم را به عمل آورده و خروجی موثری برای آینده تنظیم نمایند. و با اتخاذ روش‌های کاربردی مناسب و متناسب به رشد سیاسی جامعه کمک نمایند.
اینکه امروز بعد از سالها تلاش و توسعه سیاسی به جایی رسیده ایم که مردم به به برنامه و پیشینه جریانات سیاسی می نگرند و سوابق و عملکرد گذشته و برنامه افراد را مد نظر قرار می دهند اتفاقی بسیار میمون و خجسته است و بسط و گسترش این روند بدون تردید می تواند به گفتمان سازی و تحزب در فضای انتخابات کشور کمک کند از این رو آفت موجود در فضای کنونی را می بایست جدی گرفت و ضمن محدود نمودن نقش افراد در شکل گیری لیستهای انتخاباتی با نظارت دقیق بر روند انتخاب کاندیداها و توجه به برنامه افراد در بهبود و توانمند سازی هر چه بیشتر لیست امید قدم‌هایی موثر برادرند.
