روزنامه شرق در گزارشی نوشت:
در پايان آخرين جلسه نشست سخنگوي دولت و موقع خداحافظي وقتي از ماجراهاي توييت فرزندش پرسيدم، دستش را روي شانه‌ام گذاشت و جدي گفت: «نه، نه، پسرم اصلا توييتر ندارد». به شوخي گفتم: «بعضي هم مي‌گفتند آقاي سخنگو کلا ازدواج نکرده تا پسري داشته باشد». يخش باز شد و با خنده گفت «نه بابا ازدواج که کرده‌ام». سپس دوباره و اين بار با خنده بيشتر گفت: «اينها را در روزنامه ننويس، مي‌ترسم شب خانمم بپرسد، چي دوباره ازدواج کردي!؟».
محمدباقر نوبخت، سخنگوي دولت تدبير و اميد؛ با آنکه اصلا به او نمي‌آيد اما ٦٧ سال دارد. همچنان خوش‌پوش و اتوکشيده است، موهاي سفيدشده خود را به راست شانه مي‌کند و در کلام به شدت مبادي آداب است و ادبي و شمرده صحبت مي‌کند.
او تمام چهار سال دولت نخست حسن روحاني را سخنگو بوده است، رأس ساعت با پرونده‌هايي در دست آمده، جلوي تريبون ايستاده و با لبخند و صداي ريز اما بدون لکنت، به تک‌تک سؤالات پاسخ گفته است.کمتر پيش آمده تا آبي بنوشد يا حرکت خاصي انجام دهد، از اين جهت عکس‌هاي او در خبرگزاري‌ها تقريبا شبيه به هم است.
هرازچندگاهي خبرنگاران جواب‌هاي او را کلي مي‌دانند و در جواب صريح گرفتن از او کم مي‌آورند اما نوبخت رابطه‌اش را با تمام خبرنگاران حوزه دولت همچنان به خوبي حفظ کرده است تا جايي که روز گذشته و در آخرين نشست خبري سخنگوي دولت يازدهم، - خبرنگاران چه اصولگرا و چه اصلاح‌طلب- فرصت را غنيمت شمردند تا از او به خاطر رفتار و اخلاق خوبش تشکر کنند و حلاليتي بطلبند.
حافظه او هم در ميان خبرنگاران زبانزد است، او با توجه به اينکه رياست سازمان برنامه و بودجه را بر عهده دارد و جزء تيم اقتصادي دولت محسوب مي‌شود، با اين حال در مقام سخنگويي دولت تمام ارقام و اعداد بودجه‌هاي اين چندساله را از حفظ بيان مي‌کند و گاهي به تبع مقام استادي خود در دانشگاه به شوخي از خبرنگاراني که حواسشان در گوشي‌هايشان است صحت‌وسقم حرف‌هايش را مي‌پرسد.
حتي اکثر خبرنگاران را با اسم نام مي‌برد و هيچ هفته‌اي يادش نمي‌رود که خبرنگاري هر بار از او رقم تعداد تاکسي‌هاي از رده خارج‌شده را خواهد پرسيد. خبرنگاران رسانه‌هاي رقيب را با اسم کوچک صدا مي‌زند و هميشه اين را هم مي‌گويد که چقدر آنها را دوست دارد. حرمت خبرنگار پير نشست خبري را هم هميشه حفظ کرده و در اولين صندلي کنار خود هميشه جاي او را نگه داشته و پاسخ‌گويي را از سؤالات او شروع مي‌کند. جلسه نشست خبري هم تمام شود، باز تا کنار در خروجي هم به سؤالات خبرنگاران جواب مي‌دهد و شوخي هم چاشني حرف‌هايش مي‌کند. نام کامل او «محمدباقر نوبخت‌حقيقي» است.
در سال ١٣٢٩ در خانواده‌اي سرشناس و مذهبي در رشت به دنيا آمده است. او نوه مرحوم آيت‌الله حجتي‌شفتي از روحانيون سرشناس گيلان است. نوبخت از همان ابتداي جواني با معلمي کار خود را آغاز کرد و سپس مدير دبيرستاني در زادگاهش شد.
بعد از آن نيز به کرمانشاه رفت و مديرکل آموزش و پرورش آنجا شد. او بخت خود را براي نمايندگي در مجلس از طرف شهر خود هم آزمود و در چهار دوره سوم تا ششم با اختلاف آراي بسيار به عنوان نماينده مردم رشت انتخاب شد.
او در پارلمان سخنگويي کميسيون برنامه و بودجه را برعهده داشت. نوبخت در دوراني که حسن روحاني رياست مرکز تحقيقات استراتژيک را برعهده داشت، معاون پژوهش‌هاي اقتصادي بود و پس از انتخاب روحاني به رياست‌جمهوري به رياست سازمان برنامه و بودجه و همچنين سخنگويي دولت انتخاب شد. او هم‌اکنون دبيرکل حزب اعتدال و توسعه است.
نوبخت، دکتراي تخصصي اقتصاد از دانشگاه Paisley, U.K و دوره بعد از دکترا را در توسعه اقتصادي از مرکز مطالعات کاربردي ژنو سوئيس دارد. او همچنين مدرک دکتراي تخصصي از دانشگاه آزاد اسلامي را نيز گرفته است.
او همچنين چندين کتاب منتشر کرده است که از جمله آنها مي‌توان به «اقتصاد کار»، «راهنماي کامل فرايندها، الگوها و تکنيک‌هاي کليدي مديريت پروژه پيشرفته»، «اقتصاد جديد» و «درياچه خزر در قرن بيست‌و‌يکم» اشاره کرد.
همه سخنگوهاي دولت‌هاي پس از انقلاب
اگر دولت موقت را هم حساب کنيم، تاکنون ١٢ دولت سکان هدايت کشور را برعهده داشته‌اند. جز محمدباقر نوبخت، هشت نفر ديگر نيز مسئوليت سخنگويي اين دولت‌ها را برعهده داشته‌اند. مرور کوتاهي بر اين افراد داريم:
عباس اميرانتظام: متولد ۱۳۱۱ در تهران است. او علاوه بر معاونت نخست‌وزيري، اولين سخنگوي دولت موقت مهدي بازرگان و عضو جبهه ملي ايران بود. او همچنين مدتي به عنوان سفير ايران در اسکانديناوي و نماينده ويژه رئيس دولت در مذاکره با کشورهاي اتحاد جماهير شوروي و آمريکا فعاليت کرد. او پس از تسخير سفارت آمريکا در ايران به اتهام ارتباط با آمريکا محاکمه شد.
صادق طباطبايي: در سال ۱۳۲۲ در قم به دنيا آمد. او در مدت کوتاهي معاونت سياسي نخست‌وزير و سخنگويي دولت موقت را برعهده گرفت. طباطبايي همچنين به عنوان معاون وزير کشور مجري برگزاري همه‌پرسي نظام جمهوري اسلامي در ايران در سال ١٣٥٨ بود. بعد از استعفاي بازرگان با حکم امام خميني، سمت سرپرستي نخست‌وزيري را عهده‌دار شد.
طباطبايي در اولين انتخابات رياست‌جمهوري ايران در بهمن ۱۳۵۸ نيز نامزد رئيس‌جمهوري شد اما کمتر از يک درصد آرا را به دست آورد. او که خواهرزاده امام موسي صدر و برادر همسر مرحوم احمد خميني بود، در اسفند ١٣٩٣ درگذشت.
محمدمحسن سازگارا: متولد ۱۳۳۴ در تهران است. او که در تأسيس سپاه پاسداران انقلاب اسلامي نقش داشت، در دولت محمدعلي رجايي به معاونت سياسي- اجتماعي وزير مشاور در امور اجرائي برگزيده شد. او معاون سياسي شهيد رجايي نيز بود.
بهزاد نبوي: متولد ۱۳۲۱ تهران است و به «چريک پير» معروف است. او در کارنامه فعاليت‌هاي اجرائي خود، معاون نخست‌وزير در امور اجرائي در دولت محمدعلي رجايي، محمدرضا مهدوي‌کني و ميرحسين موسوي، وزير صنايع سنگين در دولت ميرحسين موسوي، نماينده و نايب‌رئيس مجلس در دوره ششم مجلس شوراي اسلامي و رياست ستاد بسيج اقتصادي در دوران جنگ ايران و عراق را داشته است.
احمد توکلي: در سال ۱۳۳۰ در بهشهر به دنيا آمد. او سخنگوي دولت شهيد محمدعلي رجايي و وزير کار و امور اجتماعي مستعفي کابينه اول ميرحسين موسوي بوده است. او در دوره اول مجلس نماينده بهشهر و در دوره‌هاي هفتم تا نهم نماينده مردم تهران در مجلس شوراي اسلامي بود. توکلي از ابتداي دوره هفتم تا اوايل دوره نهم، رياست مرکز پژوهش‌هاي مجلس شوراي اسلامي را بر عهده داشته است. او در انتخابات ششم و هشتم رياست‌جمهوري کانديدا بود.
سيدعطاءالله مهاجراني: سال ۱۳۳۳ در اراک به دنيا آمد. او نماينده شيراز در دوره اول مجلس شوراي اسلامي، معاون پارلماني نخست‌وزير در دوران نخست‌وزيري ميرحسين موسوي، معاون پارلماني رئيس‌جمهور در دوران رياست‌جمهوري آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني، وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي و سخنگوي دولت در دوره اول رياست‌جمهوري محمد خاتمي بود.
عبدالله رمضان‌زاده: سال ۱۳۴۰ در گچساران به دنيا آمد. او در دولت اول محمد خاتمي، استاندار کردستان و در دولت دوم او دبير و سخنگوي هيئت دولت بود. رمضان‌زاده پيش از اين رئيس اداره طرح و برنامه وزارت کشور و مدير کل سياسي وزارت کشور بود.
غلامحسين الهام: در ۱۳۳۸ در انديمشک به دنيا آمد. او حقوق‌دان شوراي نگهبان، سخنگوي دولت محمود احمدي‌نژاد، وزير دادگستري و رئيس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز بوده است. او در مرداد ۱۳۸۹ ازسوي احمدي‌نژاد به‌عنوان مشاور حقوقي رئيس‌جمهور منصوب شد و در ۱۰ آبان سال ۹۱ مجددا به‌عنوان سخنگوي دولت انتخاب شد.
